Altijd al ‘n keer op de Besthmenerberg willen zwemmen!
Chickenpower
Nu, het is gebeurd.
Al meerdere keren een verslag gemaakt en daarom kunnen we nu niet achterblijven. Ik denk ook dat de organisatie hier een beetje op wacht en dat ze weer een aantal vriendelijke woorden verwachten. Misschien wel. De voorbereiding was goed. Vooral omdat Leo de startlocatie vanuit Amersfoort had gepeild. Amersfoort is vanuit Terschuur maar 9713 meter op 263 graden en daarom hoefden wij maar 2 keer te peilen. Met andere woorden we waren ruim op tijd bij de start. De start blijft voor ons altijd een probleem, of het teveel aan koolhydraten zijn of de EPO of gewoon de spanning om na een lange tijd de geweldige organisatoren van dit uitje weer te ontmoeten, we weten het niet.
Start eerste etappe eerste dag
Envelop open. Droge plek zoeken. Kaarten uitleggen en vooral rustig blijven. Na het intekenen vlot gaan lopen, geen cp1 op de kaart. Wij veronderstellen dat deze kaart nog komt ergens. Dus cp2 zoeken, gaat goed deze start, nu cp3 op de bosrand. Dus niet, narekenen moet er zitten . Niet kunnen vinden en te lang gezocht . Oké, we hebben weer een start zoals altijd.
Tweede etappe eerste dag
Van de vijf cp’s op de fiets is er 1 niet te vinden en er zou op 13 informatie moeten hebben gestaan. Niet gezien i.v.m. krullend cp kaartje! Maar we waren sowieso al laat en dus met spoed naar de wissel.
Derde etappe eerste dag
Kanoën en lopen. Snel beslissen wie er gaat lopen, in ieder geval een navigator omdat er nummers moeten worden gezocht. Waar ontmoeten we elkaar weer? Op de kaart geen brug maar meestal zijn de kanowissels bij een brug en daarom spreken we af bij de volgende brug om daar op elkaar te wachten en verdere beslissingen te nemen. Plan lukt. Onderweg wel afgevraagd of wij de goede richting op gingen we hadden geen kaart, geen idee waar we zaten en of de molen van Ommen in de verte moest worden waargenomen of dat deze molen pal voor onze kano in de peiling gezet moest worden , geen idee. Het weer was goed, het humeur ook, het water was lekker en we hadden brood mee. En de start van de volgende morgen was pas om 7,00 uur. So what. Leo bedankt Leo bedankt enz. enz
´n Vervelend moment voor mij elk jaar. Henk krijgt er volgend jaar nog ´n uur straftijd voor. De interpretatie is dat ´t gezang bedoeld is voor de gehele organisatie en dat hebben ze ook verdiend.
Nog even gedacht: Als je niet weet waar je bent en je weet niet…….. Bij een splitsing worden we geroepen door een visser die meerdere teams naar links zag gaan en een aantal naar rechts. Na een kort gesprek en een weddenschap om een fles jonge jenever zijn wij ook in Ommen aangekomen. Nog even cp 21 pakken die volgens ons aan de andere kant van het speelveld moest liggen en daarna naar de camping waar wij nog een feestje hadden.
Nacht etappe
Wij hebben het er over gehad of wij van de nachtetappe een verslag wilden maken . Toch zien wij de noodzaak hiervan in om vooral mensen te waarschuwen die nu nog boven aan de ladder staan als directie of ander belangrijke functie. Wat is ons overkomen.
01.25 uur . De wekker gaat en wij gaan met het gehele team naar het station om een tijdsvoorsprong op te bouwen. Op het station aangekomen verwachtten we Leo om zijn mededeling te doen. Maar tot onze verbazing gaat de deur van een camper open waar voormalig dir.dhr. Pegge uit komt stappen. Na vorig jaar zijn zomerverblijf te hebben gezien (zie verslag 2006) is dit zijn huidige woonplaats: Perron 0 in Ommen !!! Hij geeft ons de “drugs” die wij nodig hebben en vertrekken snel naar onze slaapzak.
Eerste etappe tweede dag
Geweldig, memorisatie volgens een nieuwe methode. Eerste CP de A wordt niet gevonden verder geen grote problemen. Volgens ons zaten de CP’s B en F niet scherp omdat ze beide ingetekend waren in het verlengde van de afsplitsing Dat daar geen paal of boom stond was niet onze schuld en daarom even twijfelen welke de valse was.
Tweede etappe tweede dag
Loopetappe waar we als team van hebben genoten vooral het weer was geweldig. Geen last van verkrampte spieren maar continu verkoeling. Heerlijk!! Ook het opsporen van de punten ging goed . Mooie kompaskoersen en interessante locaties. Ook het ontvangst bij de wissel op de heuvel was erg emotioneel, bijna de gehele organisatie viel in tranen toen wij bovenkwamen, erg ontroerend!! Eigenlijk geen woorden voor dus laten we het hierbij.
Derde en laatste etappe tweede dag
Na het moment van ontroering toch weer op de wedstri uh race concentreren en dat bleek moeilijk . Na het intekenen het roadbook vergeten en daar te laat achtergekomen. Nu maar hopen dat alles goed ingetekend is. Hier mochten we niet over klagen wel over het scherp neerhangen van de CP’s er zaten volgens ons nogal eens afwijkingen in van 30 meter . Natuurlijk konden we niet narekenen en dus gaven we maar de schuld aan de uitzetter. Na de grafkelder met spoed naar Ommen. Waarschijnlijk via een speciale route waar het geregend had, er stonden nogal wat plassen op de weg . Zeker van de vorige dag . J
Naschrift
Een tweede plaats is prachtig. Toch hebben wij intern wel wat dingen gevonden die wij moeten verbeteren. Maar die gaan wij niet vertellen. Bedankt voor de mooie dagen en bij gezondheid tot volgend jaar.
Team Chickenpower.
PS Als we nog een keer in Ommen komen brengen we dhr. Pegge wel een kopje soep of zo.
Op 22 en 23 juni jongstleden kreeg Tebodin CCE de kans om zich te bewijzen als bedrijf dat zich niet alleen achter computers en tekeningen verschuilt, maar ook sportief en avontuurlijk is ingesteld.
De aanleiding hiervoor was de “Adventure Brain Cooperation-run 2007”; een survival / adventure run georganiseerd door Leo Slütter van For Farmers in Lochem. Aan het jaarlijks terugkerend evenement deden voor Tebodin CCE dit jaar mee: Bastiaan Flierman, Stan Raben, Martin Rattink en Wouter Scharenborg met als verzorgers Erik Kuiper en Henny Zeeuw-Rood.
Na een warm onthaal met traditioneel appelgebak en koffie kon het Tebodin CCE team met als naam “Runners For Farmers” zich opmaken voor een veel belovend evenement. Regen, hagel en wind trotserend kon er op vrijdag 22 juni vanaf 17.00 uur in Ommen gestart worden met als doel om binnen gezette tijden zoveel mogelijk Check Points (CP’s) te vergaren op basis van navigatie-instructies en topografische kaarten.
Tijdens het eerste gedeelte (een voettocht van circa 10 km) had het “Runners For Farmers” team te kampen met opstartproblemen. De deadline werd met 29 minuten overschreden hetgeen leidde tot een straftijd van 58 minuten. Met het doortikken van de klok in gedachten koos “Runners For Farmers” er in het tweede gedeelte voor om met de ATB’s direkt naar het volgende eindpunt te rijden. Tijdens het derde en tevens laatste gedeelte van die dag moest het team zich opsplitsen. Stan, Bastiaan en Martin kregen een kajak voor een tocht van 2,5 uur. Wouter mocht zich bewijzen als ervaren avonturier en CP zoeker om te voet de afstand af te leggen.
Eenmaal aangekomen op de eindbestemming van die dag, omstreeks 21:30 uur, kon het team zich verheugen op een warme douche, hete soep en koude flesjes Grolsch.
Zaterdag 23 juni ging de wekker om 6:00 af. Na een ontbijt werden de instructies van die dag uitgedeeld en kon het team vanaf 7:00 uur starten met het overtekenen van een geprojecteerde landkaart en het vervolgens nemen van enkele touw hindernissen. Hierna werd het tweede gedeelte ingezet; het berekenen en uitzetten van nieuwe CP’s en deze (wederom te voet ca. 10 kilometer) opzoeken in de mooie omgeving van Ommen. Helaas kon hier vanwege de dreigende deadline en het slechte weer weinig van genoten worden.
’s Middags, omstreeks 13:00 uur, konden verzorgers Erik en Henny hun best doen om de runners op te peppen. Met de laatste instructies werd er aan een ATB tocht van circa 50 kilometer begonnen. Ondanks kleine fietsproblemen slaagde het team erin om voor de deadline van die avond zich om 17:45 bij de finish te melden.
De dag werd afgesloten met een heerlijk buffet en natuurlijk de prijsuitreiking. Van de in totaal 18 deelnemende teams nam Tebodin CCE de eer van een 6e plek mee terug naar Deventer.
Navigeren en CP’s uitzetten; missen we niet een kaart??? (Je zou kunnen vragen: Weer een kaart?. Maar op dat moment niet meer. (red))
Dit is bijna niet meer leuk… nog 50 km op de ATB.
Gelukkig weten de verzorgers de runners te verwennen.
Moeten we nou linksom of rechtsom??? (Zonder hulp te aanvaarden van derden….. )
We wisten niet goed wat we moesten verwachten, behalve dat we ons op het ergste moesten voorbereiden. Het appelgebak bij ontvangst was dan ook een geruststelling. We werden allemaal bij teamnaam welkom geheten. Wij met name omdat het ons debuut was, en dit is dan ook de laatste keer dat we er met het excuus vanaf komen:
“Ja maar het is voor ons de eerste keer dat we meedoen!”.
Toen de klok vijf uur had geslagen, mochten we naar buiten om onze route te bepalen. We werden op de staart getrapt door een deadline van 18:00. Als je niet weet waar je bent op de kaart, weet je ook niet wanneer de deadline gehaald zal worden. “Je bent hier toch naartoe gereden?” roept iemand. En zo steken wij van team “Fluitende boeren” de koppen bij elkaar om richting het noorden te lopen, en zo te weten te komen waar we zijn, en dan cp2, cp4 en cp6 te pakken.
Onze verzorger; Meindert, had vermoedelijk niet verwacht dat we deze eerst etappe zouden overleven want hij was erg blij dat we er waren. Nou ja, we waren de deadline wel een half uur overschreden. Op de fiets stonden de koppen van het team allemaal weer in de zelfde positie. Hier maakte Jilles handig gebruik van zijn fietsbenen en nam ons mee in zijn kielzog. Aangekomen bij een cp snapten we niet wat we met een code moesten op het cp, toen het kwartje viel, wilden we de koers volgen en het water oversteken naar cp14. Ik pakte hier een een draad vast met beide benen diep in het water. KLETS. Ik was even m’n verstand kwijt en vergeten dat we op weg waren naar cp14, dus toen zijn we maar naar de kano post gescheurd. We mochten gelukkig deze etappe nog vervolgen, en volgens de uitslag waren we wel de laatste. Hier gaan we verandering in aanbrengen, dachten we. Joost had er wel zin in, kon je aan hem zien. Maar Koop voer voorop. Ondertussen was ik op weg naar 15, waar achteraf ook een valse cp was. Gelukkig de goede genomen en snel naar de volgende via de brug, dat was cp16. Toen stond ik weer bij de Regge. Hier was net een groepje kanoërs. Het waren mijn teamleden niet dus zaten ze nu voor me of achter me? Ik besloot het water over te zwemmen om de weg te vervolgen naar 17. Toen hoorde ik iemand roepen; “Piet”. Daar in de verte waren mijn team genoten en ze zaten dus nog achter me. Hoe dichter ik bij de overkant kwam hoe dieper het werd en hoe harder het begon te stromen. Nadat ik cp17 had gepakt kwamen we toevallig weer bij elkaar. En kon er vaart gemaakt worden. Bij de watersplitsing twijfelden we, maar Ommen lag inderdaad rechts. Het was nu nog maar een klein eindje. Na de kano’s te hebben ingeleverd nog 1700mtr, maar 1700 meter hoever is dat? Meindert had de kilometerteller van de auto op nul gezet. Zo, onze eerste deadline gehaald!
Dan is er tijd voor afleiding en dus ook één biertje. We hebben als team de dag besproken en met andere teams gepraat. Schot in de roos was een plaats hoger als ons geëindigd. Het zou leuk zijn als we daar morgen nog wat verandering in kunnen aanbrengen, dacht ik zo. Maar Schot in de roos en haar verzorgers; Chris en Maria hebben wel meer ervaring met deze race dus dat wordt nog een leuke uitdaging.
Bij het kampvuur werd gezongen en meer bier gedronken. Ondanks het goede vuur kwam hieraan ook een einde. Mijn team genoten waren ook al naar hun stulpje vertrokken om het lichaam voor te bereiden op nog een zware dag. In het vuur speelde zich de race van de volgende dag af; Wow, pre-mervo is om 13:00 al binnen, zouden zij gewonnen hebben? Nu werd het tijd om het vuur uit te maken, dit kan niet waar zijn.
Dag 2
Toen ik op bed ging zei ik tegen Koop; “Het is tijd om naar het station te gaan, en punten te scoren”. “Ja Piet. Ga jij maar op bed!”. Zei Koop. “Ik kom over een half uur wel weer, dan moeten we echt weg”. Zei ik.
In de tent was het de volgende ochtend een gezellig samenzijn van wakker wordende mensen.
Toen ik bij de auto kwam kreeg ik te horen, waarom ik na een half uur niet terug was gekomen, want Jilles, Joost & Koop hadden op me staan wachten. JaJa?! Dacht ik.
Toen we om 7:00 het ontbijt op hadden, konden we beginnen met racedag 2. Er werd een kaartje van het kampterrein op de tent geprojecteerd. Die moesten we overtekenen. Dit hadden we achteraf met een fotocamera moeten doen. Op het kaartje stonden 8 cp’s. We konden deze snel opzoeken, maar er waren 2 niet geplaatst, dus dan kun je lang zoeken. Leuk was dat we voordat we deze etappe konden afsluiten nog een paar survival hindernissen moesten doen, minder leuk was dat Koop bij het nemen van een swing-over een rib brak, bleek achteraf. Zonder dat wij de ernst van dit ongeval wisten, zijn we maar doorgegaan.
We kregen in de tent het roadbook voor de gehele dag. We hebben de eerste en tweede etappe ingetekend. De eerste etappe was; het fietsen naar het startpunt van de tweede etappe. We moesten in gaten houden dat we bij de rotonde overstaken over de provinciale weg. Er lag ook een cp aan de andere kant van de provinciale weg, maar hier konden we niet komen, want er was geen duiker, wel een te kleine wildtunnel. We hadden deze cp moeten pakken met de fiets, maar omdat onze controle kaart werd gecontroleerd op welke punten we al gehad hadden, weet ik niet of dat volgens de organisatie ook was toegestaan. Vanaf nu gingen we een lange etappe tegemoet, en moest Meindert lang op ons wachten. De cp’s hadden we ingetekend doormiddel van graden koersen en kruisbepalingen vanaf de schoorsteen en de brandtoren. We hadden een cp ingetekend vlakbij de brandtoren, maar konden hem niet vinden door een afwijking in de intekening. Het cp lag op 50 meter NAP, dit was best wel hoog boven het veld, en na een tijdje goed lezen kwamen we er dan ook achter dat dit wel boven in de brandtoren moest zijn. We gingen op weg naar de volgende cp’s. via een immens grote theaterkuil van 20 meter diep en een paar duizend zitplaatsen. We konden het cp vinden, maar hierna werd het lastig vanwege het interpreteren van afstanden, en ook de tijdsdruk zat ons op de hielen. De team-captain hield de groepssfeer op een hoog peil ondanks dat hij toch wel eens was pijn had in zijn borstkas. Jilles was onder de indruk van het vele lopen en wij van zijn loopvermogen. En Joost wist nog steeds iedere keer snel de cp’s op te sporen. Het was inmiddels 13:00 en op weg naar de wissel. Dit was tasten in het duister omdat we het coördinaten systeem niet kenden, en niet begrepen hoever het wisselpunt buiten de kaart zou liggen. Maar zo’n menigte mensen op een wisselpunt herken je wel van 300 meter, we hadden dus wat speling. We maakten toch nog een goede beslissing om rechtdoor te gaan waar een andere groep rechts ging, en vervolgden onze eigen koers. De post lag boven op een heuvel.
Nu was er een moment voor de teamleden om te eten en weer even met Meindert bij te praten en er moesten weer nieuwe punten worden ingetekend. Dit ging gelukkig goed; het bleef even droog en het intekenen wou ook wel. Meindert had verschillende snickers, liga’s, bananen en vochtvoorraden aan het frame van de fiets geplakt dus wij konden Ommen nu wel gaan bezetten. Toen ik de kaarten weer goed gerangschikt op het stuur had liggen konden we dan ook op volle kracht vooruit. Het was inmiddels weer begonnen met regenen, maar ik merkte dat de teamgenoten daar soms meer van genoten dan dat ze er last van hadden. Misschien dat ons niet deelnemende teamlid; Theo Mulder, ook tegen de rest had gezegd; “Enjoy live”. Terwijl ik dit dacht, merkte ik ook op dat we meteen een stuk moesten afsnijden. Hupsakee tussen de bomen door, naar een doorweekt zandpad, om op een fietspaadje te komen. Hier was Koop toch niet zo van gecharmeerd want zijn borstkas kwam ditmaal in aanraking met het stuur, doordat een tak er letterlijk “een stokje voor stak”. Toch konden we onze koers weer voortzetten naar cp’s waarvan men niet zou verwachten dat ze er zaten. Zoals fietsen langs sloten naar afgelegen bosjes. Jilles en Joost geloofden bijna niet dat de cp’s hier zouden zitten, maar hielden toch het vertrouwen om gewoon door te zoeken. En dat was maar goed ook.
Nu konden we kiezen om een groot ommetje te maken of rechtstreeks naar de finish te fietsen met een grove tijdswinst. We kozen voor nog een ommetje, maar werden opgehouden door een provinciale weg, hier was namelijk geen rotonde of doorgang waar we over mochten steken. Een ander team fietste wel over de provinciale weg, wat ook gezien werd door de organisatie. Wij zagen de uitdaging wel zitten om sportief met het reglement om te gaan en via een spoorviaduct onder de weg door te fietsen. Het koste ons alleen 10 minuten en het andere team heeft achteraf geen straftijd gekregen. Desondanks een mooie actie. Nu konden we op weg naar de finish (waar we vanochtend vertrokken waren) nog mooi 3 cp’s pakken waarvan we de laatste hebben laten liggen want, we wilden vandaag de deadline weer op tijd halen. Na een mooi onthaal bij de finish door Meindert hadden we nog wat tijd nodig om cp’s op de controle kaart te zetten. Deze waren er afgeveegd en de cp’s die we daarom maar op papier hadden gezet, waren tot overmaat van ramp uitgevlekt. Ondanks dit hebben we alle getallen goed weten te ontcijferen en uit het brein van mijn teamgenoten weten te halen, ik was namelijk alles alweer vergeten.
Nu hadden we eindelijk een rust moment verdiend waarvan we met z’n vijven hebben genoten. We bespraken de gebeurtenissen met Meindert onder het genot van een biertje en konden elkaar voldaan in de ogen kijken.
Even schone kleding aan en toen was er een heerlijke warme maaltijd voor iedereen klaar gemaakt. Na zo’n barre tocht is het fijn om even rustig na te genieten van het eten. En van het eindigen op een 11e plaats, daarvan hebben we ook genoten.
Nu gingen de wegen uit elkaar; Jilles en Koop naar Genemuiden, Joost naar Fryslân en Meindert en ik naar Harreveld om de laatste run van het seizoen te lopen.
Organisatie, medewerkers en medestrijders, bedankt voor de medewerking aan deze ABC-run.
Hoi teamgenoten en medebikkelaars van Trouw Unlimited en Leo.
Ik heb ontzettend genoten van de twee dagen (of 24 uurs race) van de ABC-run,
Leo het was wederom fantastisch georganiseerd, zelfs de weersomstandigheden. Jammer dat een vrijwilliger met het opbouwen van een hindernis zijn enkel gebroken heeft. Wens hem namens ons team Trouw Unlimited beterschap en wanneer je ons zijn adres mailt, kunnen we hem ook nog eens persoonlijk beterschap wensen.
Na bekomen te zijn van het feestgedruis rondom de tweede plek en een goede nachtrust ben ik de run weer eens even aan het evalueren, wat ging goed en wat ging fout. Dit is namelijk de taak van de teamcaptain, zodat we volgend jaar nog sterker aan de start kunnen komen. Binnen het team ging het eigenlijk voortreffelijk; de sfeer was uitstekend, de samenwerking perfect, we waren zeer besluitvaardig, er werd goed gezorgd voor het eten en drinken onderweg. De kippensoep onderweg was er één van een 5-Michelinsterren niveau. Hulde aan onze begeleiders Ben en Miquel (en dat uit een pakje !!!, niet te evenaren).
Ook de organisatie moest improviseren. Alle koffie filters verregend.
Kortom het team funtioneerde als een geöliede machine en deed zijn naam eer aan. We bleven elkaar trouw tot het einde en sleepten elkaar met een lekke band over de finish; lekker samen op één mountainbike een eindje fietsen, geeft toch wel een band. Onze trouw was tevens ongelimiteerd want we gingen voor elkaar door het vuur en hielpen en motiveerden elkaar daar waar mogelijk was. Kortom een schitterend team waar ik trots op ben om in deel te nemen en zelfs captain van te mogen zijn.
Valt er dan niets te melden over dingen die niet goed gingen. Oke een paar dingen, naar wat later blijkt, met grote gevolgen:
Leo het vergeten van de kaarten, gaf een nieuwe dimensie. Maar zoals eerder gezegd, was ons team zeer besluitvaardig en werd deze “hindernis” zeer soepel genomen. Dus hier zeuren we niet over.
Een niet te besturen kano. Onderweg op de Regge bleek dat we één kano hadden welke onbestuurbaar bleek te zijn. Dit werd door ons team opgelost door desbetreffende kano op sleeptouw te nemen. Dit had een redelijk resultaat, maar kostte wel veel tijd. Achteraf hadden we beter de kano onbemand op sleeptouw kunnen nemen en dat dan twee personen zouden gaan lopen. Een leerpunt voor de volgende keer. Wel bij Leo en de kanoleverancier het probleem aangegeven, want ik was als loper als bijna 1,5 uur eerder binnen dan de kano’s. En die tijd probeer je dan ook nuttig te zijn (natuurlijk hoop je op een stukje compensatie maar helaas had het geen effect). Achteraf mogelijk ook wel eerlijk, want er bleken meer kano’s met hetzelfde probleem. Dus omgaan met de omstandigheden en dat hebben we toch goed gedaan.
Even schrikken onderweg op de tweede dag. Toen we al heel veel CP’s gehad hadden, bleek dat de watervaste stiften toch niet zo watervast waren. Een groot deel van de ingevulde punten was zeer vervaagd en nauwelijk meer te lezen. Gelukkig konden we ze op dat moment nog net lezen of herinneren dus viel de schade nog mee. Maar toch…… We hebben dus voor de zekerheid maar een tweede vel papier erbij gepakt en daarop ook de punten genoteerd. Dit was onze back-up. Dit is voor ons zeker een leerpunt tijdens een “natte” survival. Ook bleken de pennen het natte weer niet zo fijn te vinden en staakten spontaan de strijd. Gelukkig hadden we een voorraad van verschillende soorten bij ons, dus we lieten ons niet van het veld slaan.
Ook de organisatie had ‘n dipje in de voorbereiding. Je kunt route bedenken, op papier uitwerken, CP’s voorbereiden etc. Maar dan moeten die wel worden opgehangen. Geen moment gedacht over de serie CP’s voor de vroege ochtend etappe. ‘s Avonds om 23 uur schoot ‘t mij door de gedachten. Het regende pijpenstelen, ik had ook al ‘n biertje op, het uitzetten is niet uit te besteden, dus moest ik zelf aan de bak. CP’s opgezocht, deze lagen wel klaar. Om half twee ‘s nachts hingen ze op de plek. Lastig zoeken in het donker….. (Red)
Bij de tussenstand op vrijdagavond bleken we 2e te staan en tot onze verrassing zijn we in de eindstand ook als tweede geëindigd. Een voortreffelijke prestatie. Toen we de uitslaglijst met de CP’s kregen viel ons echter wel op dat we bij route 3 maar liefst 4 foute CP’s hadden. Dit leek ons op dat moment zeer onwaarschijnlijk, maar ja….. de organisatie zal het wel goed hebben. Wij konden ons de CP’s met desbetreffende nummer niet meer allemaal direct voor de geest halen. Na een goede nachtrust de papieren en kaarten maar weer eens voor de dag gehaald en de film even teruggedraaid. Welke punten waren dat nu eigenlijk die we fout hadden op de tweede dag. CP 4: deze hadden we gevonden, maar volgens de jury hadden we 13 ingevuld i.p.v. 3. Er was ook geen valse CP geplaatst, dus dat lijkt mij zeer sterk dat we een verkeerd nummer ingevuld hebben. Mogelijk het gevolg van een verbetering van het nummer nadat deze van onze CP-kaart vervaagd was. Mogelijk is het eerste nummer doorgestreept en aangezien voor een 1. En een 1 en een 3 maakt samen 13. CP 7 was de uitzichttoren. Deze hebben we absoluut gehad en hebben nog genoten van het schitterende uitzicht. Maar ook deze zouden we verkeerd hebben ingevuld namelijk een 11 i.p.v. een 18. Ik kan me dat absoluut niet voorstellen. CP 8, deze lag nog weer eens 321 meter verder dan CP6 vanaf CP7. We dachten dus dat we dezelfde koers aan moesten houden als die naar CP 7 en dan nog 321 meter verder. Dit hebben we op de kaart “uitgezet” en de CP gevonden. We zouden echter 13 ingevuld hebben terwijl het 8 moest zijn. Er was wel een valse CP in de buurt met nummer 11. Dus ik vraag mij af hoe wij dan aan 13 zouden zijn gekomen. CP 9 was een kompaskoers vanaf CP8 en daar hebben we de valse CP te pakken gehad. Dat kan een keer gebeuren. Vanuit het voorgaand durf ik bijna te concluderen dat er ten onrechte tenminste twee CP’s fout zijn gerekend (zeker CP 4 en CP 7). Dit betekend een tijdstraf van 2 keer 60 minuten (tijdstraf i.v.m. zgn gokken is 60 minuten per CP) dus 120 minuten. Het verschil tussen ons en nummer 1 was circa 45 minuten dus………… zouden we eigenlijk als nummer 1 geëindigd moeten zijn !!!
Ja en dan bekijk je e.e.a. toch even iets anders. Want ook wij hadden graag de “cup met de grote oren” in handen gehad. Maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.
Nou Leo, ik weet niet of je de CP kaarten nog hebt, maar ik ben toch benieuwd of je er een verklaring voor hebt. Hoe dan ook over de uitslag valt niet te corresponderen (tenminste dat zal wel ergens in de spelregels staan) en we zullen de uitslag (dus) ook niet gerechtelijk aanvechten maar van één ding kun je wel zeker zijn………..
Volgend jaar nemen we absoluut weer sportieve revanche en hopen dan wel de cup met de grote oren vast te mogen houden.
Leo, je gaf aan dat het volgend jaar anders zou zijn dan de voorgaande 17 jaar. Wat gaat er veranderen?? Wil je daar al iets van zeggen?
Er wordt nog overleg gepleegd !
Ik hoop dat je er iets van wilt zeggen.
Tot mails, horens, Groeten Michel Haarhuis
==========================================
Zondag 24 juni 22 uur.
Michel, Ik kom er nog ´n keer op terug. Heb de kaarten en de uitslagen in detail zelf ook nog niet. M.vr.gr. Leo
===========================================
Maandag 25 juni
Michel
Bijgaand de CP-lijst retour.
´t Hoofd van de jury Mr. Jo van IJzeren en Herman Nijhuis de Excel specialist hebben alle formulieren zorgvuldig ingevoerd. Omdat de verschillen klein waren heb ik verzocht om de top 5 nogmaals te controleren op correcte invoer. Daarna data/sort: en jullie zijn 2e .
Van: Michel Haarhuis Verzonden: di 26-6-2007 19:12 Onderwerp: Fw: CP-lijst
Leo, bedankt voor jouw snelle en heldere bewijs.
De teamleden hebben een spoedcursus kaartlezen en CP’s uitzetten gehad, maar ik denk dat het ook goed is dat we ze op schrijf en leescursus sturen. Tevens denk ik volgend jaar aan een alcoholverbod voor ons team tijdens de run, want het bewijs liegt er niet om.
Collega bikkelaars (met name Neil en Vincent) hoe verklaren jullie deze afdwalingen. Toch te veel last van de regen gehad of te veel schoon wild langs de weg zien rennen, zodat jullie afgeleid waren.
Want Vincent jij gaf in een mail aan:
Klopt. Ik was erbij! Hoewel mijn lenzen wel bijna uit mijn ogen gespoeld
waren en de oogwimpers recht omhoog stonden van de electrische (ont)lading in de lucht maar er stond 18 en hebben et ook opgeschreven !! Neil had mij nog gevraagd te kijken omdat er op de stikker gekleurd was met een zwarte stift. En was er dus 18 van gemaakt. –> helaas staat op het kaartje 11 En Neil gaf het volgende bericht:
Boven in die toren weet ik zeker dat we hebben overlegd of het 18 of 88 was, en we hebben 18 opgeschreven….zeker geen 11 !–> helaas staat op het kaartje 11
Ook het gekrabbel bij CP 4 geeft geen echte opheldering. Het eerste weggestreepte getal is niet meer te lezen en daarachter staat volgens mij toch duidelijk een 13 en geen 3
Is hier sabotage in het spel en zo ja door wie. Van wie is het handschrift. Heeft iemand van het team bewust de cijfers van het kaartje geveegd? Moeten we onze teamleden ook nog verder screenen???!!! of moeten we Peter R de Vries inschakelen om dit mirakel op te lossen? Ik weet het niet meer, maar ga uit van het goede van de mens en dat de fouten dus voortkomen uit menselijke dwalingen; mogelijk het gevolg van veel inspanning, weinig nachtrust en iets te veel drank (en dat was geen sportdrank!!)
Kortom heren, ik heb er geen verklaring meer voor en er rest ons niets anders dan een sportieven revanche het volgende jaar.
Groeten Michel ===========================================
Woensdag 27 juni 2007
Heren : De waarheid is bij nadere analyse nog meer bizar. Dan gaat het over CP 8.
Daar zijn de stickers van de juiste en vals gewisseld. Dat betekent dat code 11 de juiste is en code 8 de foute. Ik heb dit bij het ophalen van de CP´s ook geconstateerd en vastgesteld.
Dat maakt voor jullie lijst niets uit omdat er een totaal fout nummer is ingevuld en voor de winnaars ook niet. Doch voor de concurrent Zonne Ei Farms wel. Zij hadden het CP wel goed dus 30 sec. minder straftijd en dat brengt hen bij sorteren juist boven jullie. Dat is een bittere pil maar ´t is niet anders.
Voor mij resteert ook dezelfde conclusie. Revanche!
M.vr.gr. Leo
ps: Ik hoor ook van andere teams wel van schrijf fouten onderweg. Henk Griemelink was zojuist nog hier en bekende dat hij bij CP13 wel is geweest, nummer gezien maar niet opgeschreven! Met het schaamrood op de kaken.
Winnaars 2006De captains van de run in juni 2006 op ´n rij. Zij zijn veelal de initiatiefnemers van ´n team. Zij nemen de acties om de teams te formeren, te trainen, de taken te verdelen en te motiveren. Kortom de drijvende krachten. Van een aantal horen we al helse plannen. Wat wil je ook: allemaal leven zij met de gedachte aan eremetaal zoals onderstaand de winnaars van 2006.
Wat is belangrijk om hoog te eindigen: Goed kunnen navigeren, constant zo efficiënt mogelijk bezig zijn, steeds alert op fouten, mentaal sterk en een redelijk goede conditie.
Dit jaar is de start in………………………………..waarbij we op vrijdagmiddag verzamelen en ´s avonds al een Proloog organiseren om in de stemming te komen.
De invulling gedurende deze dagen: een aaneengesloten race met de afsluiting ´s avonds waarna in alle rust wat ruimte voor de nabeschouwing.
De Raid 2007 wordt gehouden op vrijdagmiddag 22 juni en zaterdag 23 juni van 07.00 tot 19.00 uur.
Vrijdags ontvangst tussen 14:00 en 15:00 uur op de startlocatie. Om 15:30 uur briefing o.a. met de presentatie van de teams!
Start Proloog vrijdag 17:00 uur met een etappe van enkele uren.
´s Avonds ´n hapje en een drankje
Zaterdags zoals gebruikelijk. Start om kloksignaal 06.00 uur UTC + 60 min..
De startcoördinaten worden de donderdagmiddag voorafgaand aan deze zaterdag om 12.00 uur via deze site bekend gemaakt. Startlocatie binnen een straal van 150 km vanaf het episch centrum Vorden.
Alle communicatie vindt via E-mail plaats.
Het tijdig maken van plannen is hierbij noodzakelijk. Enerzijds voor de organisatie maar anderzijds zeker ook om het team conditioneel grondig voor te bereiden. Streven is om de run qua psychische en fysieke belasting tot een zeer pittig dagje maken waarbij we uitgaan van één klassement voor alle teams. Het niveau is zodanig dat je zonder serieuze voorbereiding en onvoldoende getraindheid, psychisch of fysiek, door de mand valt hetgeen funest is voor jouw team maar ook voor jezelf en de organisatie. Ook dit hebben we het afgelopen jaar kunnen waarnemen.
Wat is belangrijk bij deelname?
De essentie is: om als team, middels het snel en efficiënt verdelen van taken en aandachtsgebieden, gebruik makend van de sterke krachten in het team, gedurende ´n halve dag, onder tijdsdruk problemen tot oplossingen te brengen. Dit ondanks onzekerheden, oplopende vermoeidheid en een grote diversiteit aan moeilijkheden. Hierbij dienen ook de beschikbare krachten goed te worden verdeeld. Aan de hand van een “roadbook” worden opdrachten, aanwijzingen en instructies verstrekt volgens welk een vastgesteld parkoers met hindernissen en obstakels moet worden afgelegd. Hulpmiddelen hierbij zijn: inventiviteit, allerlei vervoermiddelen, soms ´n kaart en/of kompas, kracht, behendig- en slimheid, oriëntatie – en doorzettingsvermogen.
De voorwaarden en te beheersen vaardigheden zijn:
Touwklimmen….
‘n Team van 4 personen met verzorger.
Voldoen van de inschrijving en het inschrijfgeld voor 1 mei. Zie inschrijfformulier voor de kosten.
De bereidheid om met een goede wedstrijdethiek op een sportieve wijze de strijd aan te gaan met de andere teams en hindernissen op een normaal beoogde wijze te nemen.
Basisvaardigheden voor deelname zijn in ieder geval een goede lichamelijke conditie voor:
hardlopen, het langdurig leveren van fysieke kracht.
touwvaardigheid (klimmen, hangen, abseilen, tokkelen). Indien nodig worden voldoende beginselen tijdens trainingen vooraf bijgebracht.
goed kunnen (ATB)fietsen, en deze dag beschikken over een betrouwbare ATB-fiets.
Zwemkunst machtig zijn, kajakken c.q. verplaatsingen over en door het water.
en een gezonde geest in het al vermeende gezonde lichaam voor; kompasgebruik, teamgeest, organisatietalent,
kaartlezen, doorzien van listen en lagen, gevoel voor details ook met een uitgewoond lijf.
doorzettingsvermogen en kunnen omgaan met onzekerheden.
De bereidheid om tot ´t plafond te gaan!
Een besef dat u verantwoordelijk bent voor handelingen van uzelf en uw team waarbij de organisatie niet verantwoordelijk is voor de gevolgen van door uzelf genomen risico´s en verlies van goederen, energie of ego.
Inschrijfformulier.
Bent u niet reeds bij voorbaat onzeker, vul dan het inschrijfformulier tijdig in, voldoe tegelijk hiermee het inschrijfgeld op rekening nummer xxxxxx en stuur het, zo mogelijk eerder, naar ondergetekende. Zodra het inschrijfgeld is ontvangen bent u zeker van deelname.
Er kunnen maximaal 25 teams deelnemen. Ook het afgelopen jaar hebben we een aantal teams moeten teleurstellen. De criteria zijn:
1. De eerste 25 aanmeldingen waarvan de betaling is ontvangen kunnen deelnemen.
2. Affiniteit met de natuur, respect voor de landbouw en je Outdoor op je gemak voelen..
Wenselijk is het om het betreffend weekend uit voorzorg en nazorg flexibel in te vullen. Belangrijk is ook dat u voor het informele gedeelte aanwezig bent.
Voorbereiding.
Het is mogelijk dat bij potentiële deelnemers niet alle facetten van het spel volledig worden beheerst of dat men zich nog verder wil bekwamen. Dit gaarne even communiceren en/of vermelden op de inschrijfformulieren. Componenten als touwklimmen, kompasgebruik etc. kunnen dan van te voren nog eens beoefend/getraind worden. Tevens zullen er enkele trainingsavonden worden belegd voor kompas-, loop-, kracht- en/of touwwerk. De run zal ook onbekende elementen bevatten welke binnen de te stellen regels improviserend dienen te worden opgelost. Het reglement wordt ca. 1 maand voor de run verstrekt.
Ik hoop dat het enthousiasme weer is gewekt. Geef anders de info door aan verdere mogelijke liefhebbers.
Inschrijf/ deelname kosten € 200,= per team.
Bij inschrijving en/of betaling na 2 mei 2007 bedragen de deelname kosten € 250,= per team.
Op zaterdag 20 aug 2005 hebben Stef Beunk uit Beltrum en Leo Slütter uit Vorden deelgenomen aan deze Extreme halve marathon in Lauterbrunnen in Zwitserland. Dat de Zwitsers helemaal verslingerd zijn aan dit soort kwellingen wisten we omdat we beiden al meerdere marathons hebben gelopen aldaar in de bergen
Met 3 keer de Jungfrau Marathon achter de kiezen en ‘n keer de Swiss Alpine marathon meenden we hun trekjes te kennen maar dit slaat toch weer alles. Korter, heftiger, intenser, kouder, hoger, meer klimmen, ruiger kortom een Inferno!!
Rekenkundig is het een gemiddelde stijging van ca. 10% Maar met een aaneengesloten vlak stuk, na 1 uur lopen, werden de overige stukken veel steiler. Gemeen steil waarbij je op ‘n gegeven moment wenst en smeekt dat het ophoudt. Of zoals Stef stelde: als er op 2.000 mtr hoogte iemand van de wedstrijdleiding had getracht me uit de wedstrijd te halen omdat ik boven de tijdgrens liep dan had ik waarschijnlijk niet geprotesteerd en in dank dit alibi geaccepteerd.
Met een pakkende uitnodiging kreeg ik zelfs Stef Beunk over de streep. Hij zou wel een zakelijk tripje plannen naar Zuid Duitsland.
“Plat”weg gezegd: “Wat “bolln” op de film zettn en ff deur rien noar Zwitserland met de vrouwe. Dat heffe e wettn! “
‘n Halve Marathon 21,1 km met 2.200 hoogtemeters op zat. 20 aug 2005!!
Plan derhalve voor de maand augustus 2005.
de Schilthorn
Ja je wordt wat ouder en voelt dat een hele marathon toch wel ‘n hele tijd duurt. ‘n Openbaring wellicht maar toch. Dus ‘n halve dan maar. Doe je normaal de schoenen niet voor aan maar deze lijkt heel speciaal. Stef zei al ‘ns dat de hele voor hem te veel werd. Ik zeg dan weet ik nog wel wat
Inferno…….alsof je benen, hart en hoofd in brand staan……
Je zou het ook de Schilthorn halve marathon kunnen noemen. Van Lauterbrunnen op 795 mtr boven NAP via Murren naar de Schilthorn. op 2970 mtr. De Schilthorn inderdaad dat draaiende James Bond restaurantje daar boven in de Zwitserse Alpen.
Afstand 21.097 mtr en 2.175 hoogte meters.
Vermoedelijk programma (analoog aan 2004) DE ROUTE
Zaterdag, 20 Augustus 2005
08.00 – 09.45
Uitgifte van de startnummers op de Camping Jungfrau, Lauterbrunnen
10.15
Start Halve marathon
14.30
Sluiting van de finish op de Schilthorn
15.30
Huldiging van de winnaars Alpinen Sportzentrum Mürren
In 2003 al eens even rondgekeken daarboven. Acclimatiseren is beslist noodzakelijk voordat ‘t klimmetje naar boven begint.
Even rondkijken in 2003
Wie nu alvast een kijkje wil nemen hoe het er uitziet moet even doorklikken op de foto en indien de moed nog niet in de schoenen is gezonken weer terugkeren.
‘s Avonds is het er verdacht donker.
De start bevindt zich bij camping Jungfrau, direct onderaan de Staubbachfalls, de publiekstekker van het Lauterbrunnendal. Na de start in het dal even warm lopen gedurende de eerste 4 vlakke kilometers naar Lauterbrunnen.
Na de passage van Lauterbrunnen zijn de volgende 6 a7 km nog redelijk ongevaarlijk, met 800 hoogtemeters, eigenlijk ‘n beetje klimmend opwarmen. De finishing touch van de warming up zeg maar. Echter direct na het sportcentrum in Murren wordt het gesprek met de bergen zakelijk. Met de Höhenlücke meldt het eerste stukje steile wandklimmen zich. Evenals aan de overzijde tijdens de Jungfrau marathon het stukje naar Wengen waar menig soepel lopende marathonvreter op z’n bek gaat.
Finish 2004
Daarna wordt het 2 categorieën steiler in hetgeen zij daar noemen het Kanonenrohr met daaropvolgend het relatief vlakke Geröllhalde waarna je begint aan het afsluitende 1,5 kilometer lange traject naar de Schilthorn-Gipfel.
Kortom een passende route voor een groot hart, sterke benen en de echte klimmers oftewel niks voor mij. Eigenlijk voor de licht gewichten. Je hebt waarschijnlijk 4.15 uur nodig om boven te komen.
De winnaar, weliswaar een vederlichte Mexicaan, deed het in 2004 in 1:58 uur. De rode lantaarndrager in 4:45 uur.
Wettkampf-Reglement Es gilt das CIME-Reglement. Die Verwendung von Nagelschuhen und (Ski)-Stöcken ist ausdrücklich untersagt. Bei Abkürzungen erfolgt die sofortige Disqualifikation. Doping ist verboten. Swiss Olympic Association kann Dopingkontrollen durchführen. Informationen Halbmarathon
Kategorien
Frauen Damen I Jahrgänge 1970 und jünger Damen II Jahrgänge 1969 und älter Männer Junioren Jahrgänge 1985 und jünger Hauptklasse Jahrgänge 1984 – 1965 Senioren I Jahrgänge 1964 – 1955 Senioren II Jahrgänge 1954 – 1945 Senioren III Jahrgänge 1944 und älter Preisgeld für Frauen und Männer je: 1. RangCHF600.-2. Rang CHF 500.-3. Rang CHF 400.-4. Rang CHF 200.-5. Rang CHF 150.-6. Rang CHF 100.- Die Preisgelder werden nach dem “Overall-Klassement” vergeben. Bei ausländischen Teilnehmern wird die Quellensteuer abgezogen.Naturalpreise In den einzelnen Kategorien erhalten Teilnehmer/innen, die nicht Preisgeld-berechtigt sind, Naturalpreise für die folgende Anzahl Ränge: Damen I3RängeDamen II 3 RängeJunioren 3 RängeHK 10 RängeSen. I 8 RängeSen. II 5 RängeSen. III 3 Ränge Naturalpreise
In den einzelnen Kategorien erhalten Teilnehmer/innen, die nicht Preisgeld-berechtigt sind, Naturalpreise für die folgende Anzahl Ränge: Damen I3RängeDamen II 3 RängeJunioren 3 RängeHK 10 RängeSen. I 8 RängeSen. II 5 RängeSen. III 3 RängeAlle Finisher erhalten das MYSTERY INFERNO HALBMARATHON-Finisher-T-Shirt. Startgeld
CHF. 50.- / EURO 35.- für schriftliche Anmeldungen und Einzahlung des Startgeldes bis 10. August 2004. CHF 70.- für Nachmeldungen am Wettkampftag (nur in CHF).
Im Startgeld inbegriffen: Rückfahrt mit der Schilthornbahn oder der Bergbahn Lauterbrunnen-Mürren (Startnummer gilt als Fahrkarte), 1 x Pasta-Party, Finisher-T-Shirt, Kleidertransporte, Verpflegung, Samariterdienst, Massage, Rangliste.KleidertransportFür die Kleider, die auf dem Schilthorn benötigt werden, werden am Start Kleidersäcke abgegeben. Die privaten Sporttaschen werden zum Alpinen Sportzentrum Mürren transportiert. top…
Maar dan de werkelijkheid op 20 aug 2005.
Naast de halve marathon was er ook een estaffette hardloopwedstrijd (3 ongelijke delen qua afstand en te overbruggen hoogte), een triathlon en een team triathlon waarbij 4 personen in een team de onderdelen verdelen in zwemmen 3,1 km, racefietsparcours, ATB parcours en vervolgens de halve marathon.
Samen met Stef Beunk had ik het plan opgevat om ‘ns deel te nemen aan een Zwitserse halve marathon. Stef had ik al ‘ns gevraagd om met een hele mee te doen. Maar hij bleef categorisch weigeren. Te veel voorbereiding en te eentonig. ‘n Hele marathon is ook ‘n heel eind en een aanslag op ‘t gestel in de voorbereiding en uitvoering. Dit leek intensiever en minder tijd te vergen. Gewoon op topwandeltempo omhoog lopen. Vlakke stukken zijn er niet.
Dus met een stevig ontbijt de dag beginnen…. want het wordt hard werken….
Beginnen met een goed ontbijt!
Bij de aanmelding nog horen of er noodzakelijke last minut info is welke ik in m’n plan moet verwerken. Boven is het 3 gr. Celcius en regen met de verwachting: ….. sneeuw. Mwah zal wel niet zo’n vaart lopen.
Even de laatste info oppikken
Ook Stef was met snode plannen naar Lauterbrunnen gekomen. Net 18 geworden, maar wel weer een jaar ervaring erbij hetgeen tesamen op 50 uitkwam. Reden om ‘t volk te tonen dat er nog rekening met hem te houden is. Wellicht is het ook wel weer de eerste test voor de Survival van Beltrum waar Stef na enkele jaren absentie nu alweer enkele jaren met z’n dochter deelneemt. De aftrap voor het nieuwe trainings schema of gewoon ‘n test: Waar sta ik? De laatste ervaring met de bergen was alweer ruim 10 jaar oud. Samen met Jan Maarse aan de toenmalige versie van de Swiss Alpine deelgenomen.
Nog even de laatste tactische informatie uitwisselen.
Achteraf bleken er, in tegenstelling tot het laufstreckeplan, toch totaal zo’n 4 km redelijk vlak in te zitten. Echter niet aan het begin maar net voor Mürren. Vanaf de start ging het direct omhoog. Reeds bij de start in Lauterbrunnen kneep ‘t je de adem af omdat ik ‘t gewenst en gepast vond om voor het aanwezige publiek toch looppassend door het dorp te gaan. Samen met Stef, conform de legendarische instructies van Gerrit Kluivers, wel even een vorm van warming up gedaan. Spieren losmaken, rekken en strekken en even enkele honderd meters warm lopen. Ik denk nog dat is redelijk overdone. In het plan stonden de 1e 4 km vlak dus ik denk dan loop ik me wel warm voor het omhoog gaat.
Niets van dat alles. Je weet dat je na een uur lopen zo’n 100 meter bent opgeschoten en boven op dit rotsplateau bovenlangs naar Mürren loopt. Wel 450 mtr hoger. Een prachtig decor. De hemel zit al dicht.
Zo bleek het strategisch plan direct de prullenbak in te kunnen. Verwachting was redelijk warm weer, daarentegen begon het direct na de start te regenen. Deze buien zouden uiteindelijk tot een der grootste catastrofes uit de Zwitserse geschiedenis leiden hetgeen overigens niets met onze deelname van doen had. Voor ons was het gevolg toen het lichaam uitgezweet was sterke afkoeling. Ik had een mouwloos waterdicht regenjasje bij me welke me tegen de grootste kou beschermde. Verder was het standaard aanwezige isolatiepakket afdoende. Wel deden de lage temperaturen en glibberige ondergrond de tijden van de toppers oplopen met 5 tot 10 min.
Stef vrolijk zwaaiend en onwetend van hetgeen hem nog te wachten staat.
Onderstaand ‘t “warmlopen” in Lauterbrunnen. De eersten gaan al over in ‘t wandel ritme.
Een tijd van 3:42 uur loop je niet zomaar vol. Verzorging onderweg was goed, perfect zelfs. Maar na enkele uren krijg je vrijwel niets meer naar binnen. Alle soorten energy bars, chocolade, drinks, bananen etc. geprobeerd. Zelfs van de bouillon kreeg ik braakneigingen en moest ‘t met water wegspoelen. Door de bewolking was er onderweg niets te zien dan mist en regen. Jammer. Met nog 200 meter te klimmen op 2800 mtr hoogte vraagt een verzorgingspost of ik nog iets wil. Drinken, eten of zuurstof. Ik zeg ik smacht naar zuurstof. Wil hij me ogenblikkelijk aan een echt zuurstof masker leggen. Ik mompel nog iets over een geintje, hetgeen Zwitsers met zo’n serieuze bezigheid niet kunnen waarderen en klim verder.
Na ca 4,5 uur doemt ineens ‘t silhouet van ‘t Schilthorn restaurant (Draaiende “James Bond” ) op. Eerst nog eens kijken of ‘t geen lucht spiegeling is en denk nog dat daar zon voor nodig is. Nog een keer kijken en het begint er verdacht veel op te lijken. Dik ingepakt staan de film- en camera ploegen te wachten. Aan mijn silhouet zien ze vrij snel dat ik niet de verwachte triatleet ben.
Toch stoom ik door, krijg applaus hetgeen me goed doet ondanks de tijd en loop verder naar het finishspandoek.Finishen in een dergelijke tocht geeft ongeacht de tijd altijd een goed gevoel.
Een vrolijke band staat ons daar met veel muziek op te wachten en speelt onverdroten door in regen en op dat moment ook sneeuw. Er valt nog ca 10 cm die avond. Stef finished in een tijd van 4:17 uur.
Voor een niet supergetrainde jonge 50tiger met korte benen een goede prestatie. Hij beaamt dat hem onderweg niet het vuur aan de schenen gelegd had moeten worden om uit de wedstrijd te stappen, b.v. omdat het slecht weer was, ook hij had niet ingestaan voor het antwoord.
De dagen erna beseffen we pas tot welk een noodtoestand de wateroverlast in Zwitserland heeft geleid. Daags na de wedstrijd vertrokken we naar een ander gebied/huis. ‘s Avonds werd het Lauterbrunnendal afgesloten voor alle auto en treinverkeer.
Dat Stef fors geleden heeft onder de extreme uitputting moge wel blijken uit het feit dat we voor vertrek uit het dal 3 uur met z’n vieren naar z’n autosleutels hebben gezocht. Het gehele appartement en z’n auto inclusief het onderlinge traject is meerdere keren minutieus uitgekamd. Reserve sleutels lagen in Beltrum (Nederland). Tot slot besloten tot een internationale reddings operatie. Transport, van t reserve setje sleutels, geregeld van Beltrum naar Eibergen naar Hennie Alferink (woont ergens achteraf), Hennie heeft een klein vliegtuigje en zou de voorbereidingen treffen voor een “nood” vlucht naar Zwitserland . Zodra de sleutels in zijn bezit waren zou hij vliegen. Alles in gang gezet. Maar wij toch doorzoeken. Ze moeten tenslotte ergens zijn…….Zoveelste koffie gezet en nadenken. Tot slot de gedachte om de buurman eens te vragen. Hij maakte gebruik van dezelfde entree hal. Stef had de sleutels volgens op ‘n tafeltje in de hal gelegd. Die buurman had de triatlon gelopen, was veel later binnengekomen en was nog aan het uitslapen maar dat moest toch maar wijken. Toen hij zich humeurig en slaperig aan de deur meldde wilde hij wel even kijken naar zijn sleutel verzameling en wat bleek: hij dacht bij het binnenkomen in de hal dat zijn “look a like” sleutelbos in de hal lag en had deze meegenomen in z’n appartement………………..De vlucht werd gecancelled !!
Gisteravond, 16 nov 2018, vond de N8Run 2018 plaats in de omgeving van Soest.
In 2005 ben ik gestart met de N8runs. Sindsdien 10 keer in de Achterhoek rond Vorden georganiseerd. Idee was dat je nog nauwkeuriger moet navigeren. Idee was ook om dit met zo min mogelijk kunstlicht te doen. Dat laatste gaat moeizaam, nadat eerst de Petzles steeds geavanceerder werden en soms zelfs honderden meters ver straalden werden deze verboden en door de organisatie verlichting beschikbaar gesteld. Soms op basis van een ledje. Maar in 2016 gestopt met de N8runs met de laatste versie vanuit ‘t Galgenveld in Borculo. In 2018 gaf Elise Wessels aan dit wel ‘ns ‘n keer te willen organiseren vanuit Soest.
Elise en Mario hadden een parkours uitgezet. Ontvangst is weer leuk, je spreekt een heel aantal bekenden rond een vrolijk flakkerend kampvuur.
Om 18:30 de briefing zoals gebruikelijk met veel ruis. Enkele teams komen nog binnen rollen halverwege de briefing hetgeen natuurlijk niet handig is, maar Elise en Mario kunnen daar zelf ook een kunstje mee. Om 19 uur de start hetgeen zoals gebruikelijk begint met het inzien van de verkregen info en overzicht zien te krijgen. Veel CP’s dus keuzes maken. Ik hou ‘n kort toespraakje en los vervolgens met een luid “pang” het startschot om 19:00 uur.
Gezellige ontvangst in the middle of nowhere. Nabij of in wat paardenstallen.Gelijk schiften van informatie.
Enkele teams verdwijnen gelijk na de start naar een betere intekenplek. ‘n Paar honder meter verderop ligt een fraai hotel-restaurant. Na ca ‘n uur zijn alle teams op weg. ‘n Team vraagt nog wat een CP is….?
Michiel van Gijtenbeek en Hilko Pruntel gaan telkenmale weer goed gehumeurd aan de slag.Teun heeft er plezier in.
Om 1 uur ‘s nachts zijn alle teams nog onderweg maar staan de “ballen” warm klaar en het bier ijskoud. Om 2:12 bericht dat alle teams binnen zijn. Uitslag volgt. ? — bij De Soester Duinen.
Ge Speult Nie, het team van Teun de Laat gaat met de winst strijken. Heel goed in vorm deze nacht. Waarnemers stonden verbaasd van het gemak en snelheid waarmee zij de punten intekenden, vonden en verwerkten.
N8RUN: 16 NOVEMBER 2018 Direct inschrijven?: (??,- euro per koppel)
16 november is het weer tijd voor de N8RUN: een 7-uurse adventure race in de duisternis.
Deelnemers dienen, in teams van twee, circa 45 ‘check points’ in het buitengebied te vinden. Oriëntatie op basis van primitieve middelen: kaart en magnetisch kompas. Kennis van de drie coördinatenstelsels (RD, geografisch en UTM) is vereist, evenals een goede basisconditie: je moet 15 à 20 km kunnen wandelen/hardlopen.
Locatie: Omgeving Soest (exacte startplaats wordt later bekendgemaakt). Briefing: 18:45 uur. Start: 19:00 uur.
Voor meer informatie kun je terecht bij Elise middels elisewessels@gmail.com
Nacht wil zeggen dat we starten, zodra de duisternis voldoende is ingetreden en als alle koppels aanwezig zijn maar niet later dan 19:00 uur. Duur van de wedstrijd waarbij ca. 30 tot 50 CP’s gevonden dienen te worden is max 7 uur. Voor de winnaar was dat het afgelopen jaar minder dan 5 uur. De deadline ligt op 7 uur na de start. Dus om 2 uur ‘s nachts sluit de finish en starten de keiharde deadline penalties. Reglement wordt tzt door Elise verstrekt.
Naast de CP´s is er een 2e target: Je moet je ongezien door het terrein bewegen en de CP´s ongezien benaderen, oftewel tactisch verplaatsen! Zie hiertoe ook de straftijden tabel B. Ophouden of verplaatsen op de openbare weg is niet toegestaan. Je onderweg laten betrappen is al helemaal uit den boze. De laatste 50 meter vanaf een CP is vrijgesteld van tijdstraffen. Je zou dus onderweg kunnen concluderen dat zodra een team zich op een openbaar punt “laat zien” er een CP dicht in de buurt is.???? Dat betekent dat zodra je een CP gevonden hebt, je snel weer weg moet zijn “Out of the No Show Area”!!! Enerzijds is dat een extra moeilijkheids graad om tot de CP´s te komen anderzijds beschermt dat ” ´t milieu” en de organisatie!! Dat betekent dat je je niet zichtbaar verplaatst, je niet ophoudt op ongewenste plaatsen, stil en ongezien opereert, opsporing medewerkers en ” in- en externe mobiele patrouilles” ontloopt.
Startlocatie: Ergens in de WESTELIJKE VELUWE. De exacte locatie hoort u minimaal 24 uur van te voren.
Het betreft een Koppelrun (2 personen)
Deelname staat open voor koppels die denken het kaartlezen en kompas gebruik enigszins onder de knie te hebben.
De volgende expertise is gewenst:
* ca 15 tot 20 km kunnen lopen/hardlopen maar verder kunnen wandelen.
Voldoende kennis van de 3 coordinaten stelsels: Geografisch systeem, UTM systeem en Rijksdriehoek.
Topografische kaarten kunnen lezen, legenda’s begrijpen, begrip declinatie en inclinatie “kunnen duiden”, weten waarom topo-kaarten uitsluitend in het midden de werkelijkheid presenteren.
Verschil weten tussen het kaart- magnetisch- en geografisch noorden.
Goed kunnen omgaan met kompas. Koersen lopen, positie bepalen, noorden bepalen, etc.
Briefing vrijdagavond om 18:45 uur
Start: De teams ontvangen vanaf 19.00 uur ‘t roadbook met o.a. kaartjes en koersen in Geografisch- Rijksdriehoek- en UTM- coördinaten. Van alle drie stelsels dient men 3 á 4 coördinaten in te tekenen.
De (start) tijd per koppel wordt geregistreerd. Dat is het moment van uitreiking van het roadbook. Het eerste deel van de route zou naar ´n comfortabele “tekenlocatie” kunnen leiden doch wordt niet gegarandeerd. Comfort is niet in de prijs inbegrepen! Dus wat liquide middelen beschikbaar hebben. Teams die niet slagen in de doelstellingen en zich dus al in de, zwart op wit vaststaande, straftijden sfeer begeven dienen eveneens over voldoende legitimatie te beschikken om ook ter plekke genoegdoening te kunnen verstrekken. (= betalen omdat u zich dan buiten de scope van de organisatie bevindt ☻€₤$ ) Het snelste team ontvangt een ….(nog nader vast te stellen “ludieke” , passende “bokaal” of winnaars trofee)
Kosten Euro ??,= per team tot 30 oktober (inschrijven en betaling). Hierna Euro 10,=/team extra.
ijkheid presenteren.