Op 17 en 18 juli 2014, organiseerde Annemiek van Vleuten samen Mark Wesseling in en rond laatst genoemdes hotel in Dwingeloo een bijeenkomst waarbij gedurende 24 uur het leven als een top sport wielrenner wordt nagebootst. Twee bloedhete dagen.
Zo’n 17 renners, van junior tot behoorlijk senior, lieten zich uitdagen om zo’n levensstijl mee te maken. Mark maakte zelf ook deel uit van de groep, sterker nog: Hij was zowel kopman van de groep als wel gedurende het gehele event mede organisator naast Annemiek.
Donderdag avond was het rond 17 uur verzamelen en na een of twee welkomstdrankjes om 18 uur gezamenlijk diner. Na een ietwat schuchter colaatje toch snel overstag (snelle leerling) en me ook aan een La Chouffe gewaagd. Annemiek, in een passend donker jurkje, heette iedereen, als een professionele gastvrouw, persoonlijk welkom. Nog twee andere goed getrainde dames maken deel uit van het gezelschap. De heren zijn heel divers doch geen beginnende fietsers. De meesten weten wel van wanten. Tijdens het voorstel rondje liet niemand nog het achterste van z’n tong zien.
Dwingeloo ligt in Drenthe, ten noord-westen van Hoogeveen. Drenthe is al een fiets provincie bij uitstek. Bij deze weersomstandigheden en in dit seizoen is het helemaal mooi. Na het geweldige diner, met een hoofdgerecht naar keus. Neen geen keus tussen pasta en pasta. De keus was heel vaak een tonijn steak met groente en gebakken krieltjes maar iedereen was vrij een variant te kiezen. Die laatsten, de krieltjes, werden vrij algemeen verbaal afgekeurd maar stiekum toch genuttigd. De voedings lessen volgden immers pas na het diner.
Stipt 20 uur starten we met de presentatie van Annemiek. Allereerst doet zij uit de doeken hoe en waarom ze voor de wielersport gekozen heeft en hoe het zover gekomen is, maar ook wat er voor nodig is. O.a. voldoende talent, veel gerichte training maar ook vastberadenheid, focus en doortastendheid.
Vervolgens komt de voeding aan de orde. Uiteraard zijn er zaken welke je beter niet en wel kunt eten. Koolhydraten voor de snelle energie, enige eiwitten en een klein beetje vetten. maar alles wel op het juiste moment. De volgende ochtend kunnen we op basis van het persoonlijk gebruik (o.a. eigen kilogrammen ) het benodigde voedselpakket om zelf mee te nemen samenstellen. Daarnaast begin je direct uit bed al met een halve liter water. Heel veel drinken is belangrijk blijkt met daarnaast snelle koolhydraten. Gel’s kun je direct in de dunne darm laten stromen zonder de maag te passeren. Zelf dacht ik altijd dat enige structuur (bruin bolletje met kaas ….lekker) goed was tussen die snelle gel’s door. Maar die blijken als een prop de doorstroom te blokkeren, dus niet meer doen. Afgelopen zondag direct met m’n fietsmaat (Ernst) geoefend. Z’n benen voelden leeg. Het hielp vrijwel direct. Ik leer hem dus niks meer…..
Onze kennis van het vrouwen wielrennen werd ook getest. Alhoewel ik er vaak niet ver naast zat ontbrak de exacte kennis. Dus Annemieks XkL, Italiaans Rosa shirtje ging me mis. XkL=Extra Klein.
Het was warm die avond dus de Dwingeloose nacht werd kort. Tot in de kleine uurtjes op het terras.
Vrijdag ochtend 8 uur ontbijt. Bidon water snel genuttigd, 3 koffie, wat jus, en bruine broodjes zonder vette hap. ‘n Enkeling bezondigd zich nog aan eieren met spek. Het ontbijt moet daarna binnen 2 uur verwerkt worden zodat je niet met volle maag/ingewanden op de fiets klimt. Half 10 start van een tocht van 80-90 km. Gelukkig geen bergen vandaag.
Heel professioneel plakt Annemiek bij iedereen het program op de stuurstang zonder verder commentaar.
8S
Ik denk bij km 8 wordt het een sprint. Ik denk op 7,5 km ik trek ‘m aan dan volgt de meute en hou ik op. Maar er volgde niemand en op 8km was ik verzuurd in de benen. Iets verder doemt t viaduct van de snelweg (A28) op. Onder aan de helling stoppen we bij een zijweg. Vanaf hier 2 aan 2 sprinten. Er volgt een uitleg hoe je gaat sprinten, volle sprint uit het zadel, onder in de beugel en tot bovenaan volhouden. Iedereen zoekt een gelijkwaardige kandidaat uit. Ik had m’n kruit al verschoten. Annemiek verteld nog dat je tijdens een wedstrijd 5 kogels hebt. Dus 5 x vollebak gaan. Dat kan ook een wegspringende concurrent zijn die je “terug” moet halen. Ik denk dat ik niet veel meer dan twee kogels heb.
Bij 25 staat een lachebekje. 2 km kasseien. Wederom uitleg. ‘t Is nu droog weer en warm dus niet glad. Handen op het stuur, vollebak gaan, snelheid maken met groot verzet. Ik had het in Vlaanderen al eens gedaan. Deze lagen slechter. Twee lekke banden in de groep.
We komen langs het water, 3km rechte weg met wind schuin van voren. In drie groepen waaier rijden. Bekende materie, dat betekent nog wel ook de anderen coachen om zelf niet te veel wind te vangen. Gezien de ervaring zit ik in de tweede groep. Als je van kop komt direct weer achter jouw aflosser kruipen en dan langzaam laten zakken. Opletten als je weer achteraan zit. De andere poot van de groep heeft meer snelheid want moet inhalen en daar moet je direct weer achter zitten. Zo’n waaier groep heeft altijd meer snelheid dan je alleen kunt opbrengen dus de twee keer dat je in de wind zit moeten even lang/kort duren.
Enkele km daarna nog een kasseienstrook. Omdat ik het al ken hou ik me gedeisd. Geen energie verspillen. Nog wat banden opgepompt. Want de mecanicien was met de auto hier net niet in de buurt…..
Aansluitend een wedstrijdje waaierrijden, althans voor twee snellere groepen. Onbedoeld werd er ook’n valpartij “geoefend”. Niet prettig voor het slachtoffer natuurlijk. Naast de gebruikelijke schaafwonden scheen ook de typische wieler blessure “sleutelbeenbreuk” van toepassing. In 99% van de gevallen is dat gang naar het ziekenhuis zo ook hier. ‘s Avonds kwam hij compleet met mitella, röntgenfoto, lelijke breuk en vol met pijnstillers terug bij de groep.
Na dit intermezzo werd het tijd om naar Dwingeloo terug te keren. We waren al 2 uur te laat, maar anderzijds een vrije dag dus, tijd genoeg. De afstand, hier en daar intensiteit, het constant rijden in een, voor mij, grote groep en met name de hitte heeft al wat sporen achter gelaten. Ik denk ‘s middags maken ze mij niet meer gek.
Direct na binnenkomst douchen en schoon aan de lunch. Maar voor het douchen eerst eiwitten aanvullen. Een glas met een mengsel van volle yogurt, room en wat bananen/fruit mengsel. Voor de lunch een lekkere (zoute) bouillon, groente en fruit salades en een pasta.
Direct daarna weer de fiets op naar een parcours buiten het dorp. Daar een 3km rondje met 4 haakse bochten. Eerste plan is een individuele tijdrit. Na een verkennings rondje starten we 30 sec uit elkaar. M’n gezellige tempo leidt me straight naar de laatste plek. Het was me te warm.
Daarna ploegen tijdrit in 3 groepen.
Tot slot een koersje van telkens 2 ploegen tegen elkaar. Hierbij is er een meesterknecht oftewel koers kapitein die de strategie/taktiek bepaalt en bewaakt maar die zelf niet mag winnen.