ABC-run 1997 Graaskamps meer Vorden
De run in 1977 startte rondom de Graafskamps plas te Vorden, lekker dichtbij. Ongekend deze keer met 5 teams van ABC resp de afdelingen
Hier en daar met externe versterking vanuit ABC, b.v. team 5 met de Algemeen Directeur Johan Pegge,
Ook ICT bracht 3 teams aan de start.
Dat de Nederlandse landbouw reeds jaren onder grote druk staat behoeft geen betoog. De hedendaagse agrariër pijnigt dagelijks z´n hersenen om op creatieve wijze antwoorden te vinden op de problemen welke vanuit de omgeving worden opgeworpen. De industrieën welke in de bedrijfskolom met hen verbonden zijn ondervinden gelijke impulsen. Binnen de slacht, melk en voedselsector wordt warm en koud gesaneerd. Alleen zij die zich hier het best, het meest creatief op hebben voorbereid en over de meeste weerstand beschikken overleven. Kortom om te overleven moet je alert en fit zijn. Het is een “Survival of the fittest”.
Ook binnen ABC manifesteert zich het besef dat we ons moeten inrichten voor zware tijden. Dit zowel in bedrijfseconomische als in mentale en fysieke zin. Het is niet verwonderlijk dat binnen het agrarische milieu in de Gelderse Achterhoek zich een tak van sport heeft ontwikkeld welke veel van deze overlevingselementen in zich draagt. De survivalsport.
´n Achttal jaren geleden is deze sport in Beltrum ontstaan als uitvloeisel van het uitzetten van het spoor voor de slipjacht. De huidige slipjacht draagt weinig kenmerken meer mee van de oorspronkelijke drijfveer. De drijfveer voor de vos echter des te meer. Inmiddels is uit de media bekend tot welk een slopende strijd, de hieruit ontstane sport zich heeft ontwikkeld.
Binnen ABC selecteerde zich een flinke groep die deze uitdagingen durfden aan te gaan. Op zondag 5 januari 1997 wordt wederom “De strijd tegen de elementen” in Beltrum, de bakermat van de survivalsport, gehouden.
Onder veelal barre omstandigheden, ijzige kou, regen en wind wordt een parkoers afgelegd van vele uren door bossen, maisvelden, sloten en waterplassen “opgefleurd” met een 70-tal loodzware touwhindernissen, boomstam-lopen en -hakken, onder bruggen en dóór duikers tot tegen het invallen van de duisternis de finish moe maar voldaan wordt gepasseerd.
Door de organisatie in Beltrum is dit jaar inschrijving mogelijk gemaakt voor bedrijventeams waarvan ook ABC gebruik heeft gemaakt. ´n Tweetal teams van 4 personen zijn ingeschreven.
Heeft u zondag 5 januari a.s. even de behoefte ´n frisse neus te halen doe dit dan in Beltrum!
Tot ziens in Beltrum, Leo Slütter
ABC-run ´96 Holten–> Lochem
ABC-survivalrun ´96 te houden op zaterdag 29 juny 1996.
De koffie is gereed om 06.15 uur.
Briefing en tijdsynchronisatie om 6.30 uur op dezelfde locatie.
Programma ABC-run ´96.
Proloog.
7.00 uur
ATB-parkoers.
Kayak trajekt.
Coördinatie loop met hindernissen.
1)ABC Noor(d)mannen (H.Griemelink, J. Pegge, J. Steenhagen)
2)ABC-Terreindenderaars (H.Postel, C.v.d. Meijden, F.Nijskens)
3)CCE- Constant in Beweging. (H.v.Huistede, A.Bes, S.Raben)
Doel
Het evenement is de eerste Adventure Race welke in Nederland werd gehouden. De inschrijving was door de hoge prijzen eigenlijk alleen voorbehouden aan zwaar gesponsorde teams. Bedrijven teams derhalve. Het is ook een ultieme team buildings techniek.
Nadat in 1992 was deelgenomen aan de Challengers Trophy, een 4-daagse adventure race, werd vanwege het ontbreken van een degelijk vervolg door het ABC team besloten dit zelf ter hand te nemen. Dit onder het mom van dat kunnen we zelf ook wel. Het was natuurlijk vanwege het ontbreken van de financiële middelen minder groots van opzet maar ook aanzienlijk prijsgunstiger. Deelname aan de Challengers Trophy kostte destijds fl 7.500,= voor 4 personen 4 dagen. Het waren voornamelijk door bedrijven gesponsorde teams welke deelnamen. Wij deden mee onder de naam ABC. Destijds de naam van onze werkgever. We werden echter gesponsord door een ander bedrijf welke haar naam niet genoemd wilde hebben.
De doelstelling van het evenement, ABC-run geheten, is om als team een route met hindernissen af te leggen met kaart en kompas. Deze route is door de organisatie vastgelegd in een roadbook. Het team moet het gehele parcours met inbegrip van de hindernissen als geheel vinden en afleggen zonder hulp van buitenaf.
De Run is een 12 of 24 uurs Adventure Raid voor bedrijventeams. De naam geeft het streven aan om tot het uiterste te gaan gedurende de race zowel fysiek als door optimale coöperatie of te wel samenwerking.
Criteria voor deelname zijn affiniteit met de natuur, landbouw en Outdoor. Veelal zijn deelnemers ook mensen waar zakelijke contacten gedurende het jaar mee worden onderhouden. De run is geen bedrijfs sportdag maar gaat sportief en mentaal echt een stapje verder.
Ergens in “the middle of nowhere” wordt ´s morgens op ´t kloksignaal van 7 uur het roadbook ontvangen.Op basis van Geografische, UTM of RD coördinaten moeten CP´s op kaart worden ingetekend. Zoals op bijgaande foto, dus niet op een tekentafel maar, met de ter plekke aanwezige middelen. Toch is nauwkeurigheid vereist. De kaarten zijn van allerlei soort met de meest verschillende schalen. Dat is lastig tekenen en rekenen maar ook in het veld lastig inschatten. Soms ook worden gegevens onderweg nog verstrekt zodat op momenten dat de vermoeidheid al is toegeslagen nog moet worden nagedacht.
Dit komt op de eerste plaats door de tijdsduur waarbij fikse fysieke inspanningen en moed worden gevraagd met daarnaast de mentale belasting door het route en CP´s (cheque points) zoeken en organisatorische problemen oplossen onderweg.
Zeker als de vermoeidheid toeneemt blijkt de concentratie af te nemen, onderlinge afstemming wordt minder, teamleden verzaken in hun taken waardoor weer meer fouten worden gemaakt hetgeen de stemming weer nadelig beïnvloed. Topteams blijken altijd geestdriftig, enthousiast en geconcentreerd. Kennelijk werkend in een positieve spiraal.
Elk jaar wordt een nieuwe run uitgezet telkenmale in een nieuw gebied.
Rond 18.00 uur wordt de race gestaakt, de stand opgemaakt, en met wat versnaperingen de eindstand kenbaar gemaakt waarna het veelal gezellig is tot in de kleine uurtjes.
Veelal na afloop, als ´t varkentje gewassen is, is er ´n zwientje” an´t spit. ´n Biertje erbij en de vermoeienissen van de dag zijn zo vergeten.
Deelnemers van allerlei bedrijven uit de branche, vakbroeders / concurrenten, leveranciers maar ook klanten en vrienden nemen deel. Sommigen reeds vele jaren.
Inmiddels is de run voor de 19e keer gehouden.
ABC-run juni 1995. Voshaar Eibergen
Nog een oude hindernis was de pyramide. In elk trainings rondje zat deze weer in. Alleen om even te ontspannen. Binnen de bodem aantikken verder niets.
|
team no |
Naam |
Contactpersoon |
Deelnemende sporters : Teams van 3 personen. |
Begeleid (st)er. |
“Bedrijf” |
|
1 |
“Kilometervreters”. |
J.W.v.IJzeren, |
J.H. Pegge A. ten Have, J.W. v. ijzeren |
Yvonne Beskers en … |
ABC |
|
2 |
“de Noor(d)mannen” |
Henk Griemelink. |
Gert Stokkers, Jan Steenhagen, Henk Griemelink |
Chris Huirne Henk Lammers |
ABC-noord |
|
3 |
“1956” |
Diederik Luggenhorst |
Bertus Bettink, Ben ter Maat, Harry v.d. Vlekkert. |
Diederik Luggenhorst |
ABC-prod.-exp. |
|
4 |
“Terrein-Denderaars” |
H.Postel |
C. v.d. Meijden, Th.Keurentjes H.Postel. |
½ Hanny Postel, Th. gr. Nuelend |
ABC-TD |
|
5 |
“Harten Drie”. |
N.de Vos |
H.Kets, J.Fledderus, N. de Vos. |
??? |
ABC- Voedertechniek |
|
6 |
“Wacht op ons !” |
Stan Raben |
Henk v. Huisstede, Arnold Bes, Stan Raben. |
Karin Jeltsma |
CIB |
|
7 |
“Incompetables” |
A de Ruiter/S.v. Leeuwen.
|
J.Scholten, A.de Ruiter, S.v. Leeuwen. |
|
Comvee. |
|
8 |
“De 4 marketeers” |
Hans Gerritzen. |
Theo Schennink, Johan Temmink, Hans Gerritzen. |
Herman Kolenbrander |
ABC- marketing |
|
9 |
“De Laatbloeiers” |
H.Hogenkamp.
|
C.v.Oers, R.v.Wee, H.Hogenkamp. |
W.Groot-Wassink |
ABC |
|
10 |
“Ai’t vedan” |
M.Grift |
Jan Oude Hengel, Achim Tykorte, Martin Grift |
Fokke Dooper |
CTA |
Winnaars waren waarschijnlijk: Team 2: HENK GRIEMELINK en Jan Steenhagen en Gert Stokkers
Team “Kilometervreters” -/- 1/3 deel van het team bouwt aan de ‘t vlot.
Boven op het “vlot” naar de overkant van de Leemputten.
Johan met de restanten van het vlot uit het water.
———————-
De eerste Raid welke Ger Eenens zelf opzette voor eigen rekening en risico. Nadat de voormalige organisatie van de Challengers Trophy een andere visie (lees meer commercieel) te kennen had gegeven bedankt Ger voor de eer. Hij wilde het accent meer op de sportieve tour leggen.
Tijdens de briefing legt hij uit hoe het er langs gaat. Jullie willen een moeilijke harde strijd en dat zul je krijgen ook. Je weet dan ook dat het lijf en de geest voor de opdracht staat om een forse duurproef te doorstaan. Dat geeft (mij althans) altijd een ietwat gespannen gevoel dat verdwijnt zodra je bezig bent. Dan twijfel je niet meer of je nog kunt je gaat gewoon.
Wat hij ook vertelt je moet het onderweg toch zelf uitzoeken.
Briefing.
Op de tafel de winnaars trofee. Een kunstwerk van Jaak Waeyen uit Horn.
Onder deze naam organiseerde Ger de wedstrijden.
Deelnemend team van ABC:
Begeleiding
Organisatie: GEO Organisation (Ger Eenens Horn)
Deelname kosten fl 4.200,= / team. excl BTW.
Plaast delict Zuid Limburg / Maastricht
Met de start in de locatie van de Hogere Hotel school gevestigd in dit fraaie Limburgs kasteeltje.
Teams
Start in de Hogere Hotel School Maastricht.
De wedstrijd vond in Maastricht plaats vanwege ´t 50 jarig bevrijdingsfeest van Maastricht. Het zou een afwisselende proloog worden een combinatie van City survival en spektakel. Er zouden vele duizenden bezoekers zijn en spektaculaire hindernissen.
3 Dagen en 2 nachten boeiende etappes. Eten wordt door de teams zelf meegenomen en bereid.
Mede organisator van Ger uit Belgie. Wij noemden hem Momfer de Mol omdat hij als een mol onder de grond verdween in Sprimont: ” Volg me maar naar beneden, geen horizontale gangen ingaan!!. Steeds naar beneden. En ….. weg was hij. Niet weer gezien ook. Bennie Hutten zag ´n afdaling niet zitten. Claustrofobie symptomen. Herman Postel wilde wel.
Bij de entree dus laten vallen en met gebogen knieën opvangen. We hadden een helm op de kop met een vlammetje erin. Alles was nat en besmeurd met ´n laagje leem. Om niet alles vies te laten worden had ik een t-shirt aan. Dat was niet al te slim. ´t schuurde aan handen en ellebogen en was ´t koud. 10° C. Alles was nauw en zwaar klimwerk in het pikkedonker.
We hadden een “voorganger” : Momfer, genaamd naar de bekende mol uit Sesamstraat. Instructie: Ik ga voor, volg mij. Niet in zijgangen gaan, recht naar beneden en …… weg was hij……
Op zo´n 30 meter onder de oppervlakte kwam Johan vast te zitten met z´n knie. Ergens bij ” treme dés obstruee”. Klinkt als obstructie. Dat was het dus ook. Hij werd er knap zenuwachtig van. Eigenlijk zit je prompt allemaal vast. Trekken aan JP mocht niet, dus werd Momfer geroepen ergens beneden ons. Die drukte wat naar boven en een klein half uur later was Johan weer vrij man. Het was wel een heel nauw gat waar ik niet meer door kwam. Dus blijven zitten of terug naar boven. Beneden moet het wel indrukwekkend zijn geweest. Een hele grote holle ruimte met een smalle passage in het midden boven “Coulee”. Daar kon je een steentje laten vallen vanaf de richel waar je liep en ´t duurde vele seconden voordat je plons hoorde. Momfer was weer verdwenen en de boys waren op zichzelf aangewezen om de uitgang weer te vinden nadat ´t CP-nummer was verstrekt..
Nu enkele uren kwamen we weer boven, vies, koud en nat. In de waterplassen op de zandweg naar de grotten spoelden we ons af. Vervolgens op wat handdoeken zittend weer in onze mooie geleende Peugeot 806.
Bij de brug
De oude brug in Maastricht is een van basaltkeien gemetselde brug.
Tot slot de prijsuitreiking op het stadhuis van Maastricht door de Wethoudster van Sportzaken met aansluitend een diner op het stadhuis. Stef Beunk richtte ´n dankwoord tot ´t volk en de wethoudster.
Het was een mooie en indrukwekkende wedstrijd welke uiteindelijk in een eendaagse barrage (12 dec 1994) werd beslecht in het voordeel van ABC.
ABC-run 3 in Twente.Juni 1994
Zaterdag , 4 juni 1994, Denekamp
Het is altijd dezelfde gast die het organiseert moet Johan Pegge hebben gedacht, dat kan ik ook en wil ik ook wel. Hij zette een tocht uit in Twente, Denekamp en omgeving. Een omgeving welke hij wel en wij niet kennen. Ook de naast concullega mengvoeder bedrijf CTA uit Delden nam deel. Een gewaagde onderneming, zo´n survivalrun annex adventure race, in vijandelijk gebied. Maar met de huidige kennis veiliger dan in het eigen werkgebied.
Dat iemand anders de organisatie ter hand neemt geeft automatisch nieuwe elementen. Daar ben ikzelf ook altijd weer nieuwsgierig naar.
Organisatie: Johan Pegge samen met …….
De wedstrijdleiding maakt ´s ochtends om 08.15 de koppels bekend. Dat wil zeggen: wie met wie gaat lopen.
Start bij Cafe restaurant ” ´t Sterrenbos” Beuningen.
ABC-run2.
15 tot 18 september 1993 Herbeumont Belgische Ardennen.
In juni 1993 de eerste ABC-run. Een op eigen kracht georganiseerde run waaraan een 10-tal teams / koppels deelnamen. Dat smaakte naar meer. Op veler verzoek dan ook maar eens de ogen gericht op de Belgische Ardennen.
Herbeumont.
Een klein dorpje in het uiterste zuiden van de Belgische Ardennen in het stroomgebied van de Semois en tegen de Franse grens.
Kevin McCabe:
Met onze Borculose vriend Kevin Mc Cabe, where the hell has he been?, hadden we al eens een (trainings) tocht in die richting. Ook die trainingstocht was een memorabele. Daar hebben we de tunnel leren kennen en kaartlezen en abseilen.
Kevin was ‘n aparte leuke gast. Wij waren al wat gewend aan de survival sport. Touw hindernissen, veel (hard) lopen, mtb fietsen etc. Tijdens de Challengers Trophy van Ger Eenens hadden we al kennis gemaakt met kaartlezen, off-road routes, abseilen en uitzonderlijke hindernissen (grotten, rioolbuizen van 100 mtr, touw hindernissen op grote hoogte).
Abseielen…….’n Opleiding van 30 sec en dan van de “barrage van Eupen” abseilen. Kevin gaf ‘n iets gedegener stukje opleiding van 3 minuten van een oud spoorviaduct af in de Ardennen. Was ook 80 mtr hoog. Nadat de lijn was vastgemaakt aan wat roestig leuningwerk en iedereen een abseilbroekje aan had, vroeg hij aan onze groep van ‘n man of acht:” Nou wie gaat het eerst?” Iedereen wees naar mij: “Leo jij bent de captain!”. Ik scheet zowat in m’n broek maar riep:” Ja dat lijkt me leuk, hoppaaaah! Inhaken en eerst 1,5 meter tegen het brugdeck aan achteruit lopen, daarna hing je in de vrije ruimte en langzaam naar beneden. Natuurlijk lukt dat, angst zit tussen de oren. Vervolgens klimtocht naar boven en zelfverzekerd weer melden bij de groep.
We maakten aldaar ‘ns een ritje met hem in z’n snelle BMW. Ineens remt hij, staat stil en gaat vervolgens volgas achteruit, hand aan de handrem, aantrekken en stuur omgooien en fullspeed weer vooruit en dat op een smal nat weggetje…..
Onderaan de oude spoordijk, juist voor deze de berg in verdwijnt parkeren we alle auto’s. Snel maken we ons op voor een verkenning door de 2km tunnel. Kevin roept allemaal klaar? Hij wacht het antwoord niet af en sprint tegen de spoordijk op, klimmetje met 50 Hmtrs. Hij verwachtte zelf als eerste boven te zijn maar misrekende dat hij met behoorlijk getrainde gasten onderweg was. We stonden boven te wachten totdat ook Kevin naar adem happend boven kwam.
Aldaar stonden we precies voor het begin van de tunnel. Worden opgedeeld in tweetallen. Opdracht: omhoog over de berg lopen, koers 180 graden en horizontaal 2 km afstand. Tunnel ingang aan andere zijde opzoeken en door de tunnel terug. 3 min tussenpozes tussen de teams. Kevin zegt sommige teams doen er twee uur over anderen zijn hele dag onderweg. We waren in 83 min terug en de anderen verspreid binnen de twee uur. De piketpaaltjes waren gezet.
De race was opgebouwd uit koppels welke per etappe werd samengesteld. Hierbij evenveel etappes als deelnemers -1. Hierdoor kreeg iedereen per etappe een persoonlijke score zodat na afloop vast stond wie de beste racer was oftewel immer ´n belangrijke factor was in het team.
Dit jaar de start in Lochem bij ABC en finish bij Willem Groot Wassink een collega wonend in Barchem. Hij heeft de beschikking over een mooie schuur en daar kon wel een slotakkoord plaats vinden in de vorm van BBQ met ´n drankje en prijs uitreiking.
Het startveld was nog wat zuinig bezet met een stuk of 10 teams. Daarom deed ik zelf ook mee met Henk Stijntjes uit Vorden. Dat kan natuurlijk niet. Ik wist natuurlijk de route en hield m´n mond dicht onderweg. Er waren inderdaad wat beslissingen van Henk welke me te gortig waren waarna ik soms wel erg nadrukkelijk vroeg of hij het zeker wist, waarna hij eea nog eens nazocht.
De route liep als ATB tocht via Vorden naar Almen. Bij boer Schieven aan de Berkel Henk nog een voorgedaan hoe je in een kayak stapt. Haha dat was lachen. Via de Berkel naar Lochem. In Lochem op een schip klimmen en via de touwen naar de kade. Op de kade 4 keer de ABC fabrieken naar boven via de trappenhuizen en vervolgens richting Ruigchenrode naar Barchem.
M´n noodlot.
Op de voormalige vuilnisbelt nabij Ruighenrode, altijd een welkom bultje in ons vlakke land, meende ik in de afdaling dat m´n bidon losrammelde en ik deze tijdens de afdaling er wel weer in kon drukken. Prompt ´n bultje, ´n stuitertje, zadelpennetje dat brak, ´t scherpe stompje in m´n buikwand, bloed uitstortinkje uit buik-hoofd-knie, en een evaluatie. Afgestemd met Henk dat de route richting Vorden ging en ik bij het zwembad weer kon invoegen nadat ik een nieuw zadel bij de fietsenmaker had gehaald. Ik op de ATB zonder zadel naar Vorden. Zie m´n vrouw nog bij een CP onderweg en wil handig afslaan. Vervolgens wederom onderuit op wat gladde klinkers en de andere elleboog en knie ook kapot. Toch naar de fietsenmaker in Vorden in m´n inmiddels bloedrode tenue, die fietsenmaker z’n wenkbrauwen ernstig fronsend, een nieuw zadel monteerde onder grote tijdsdruk van mij waarna ik terugtoerde naar de ´t zwembad en al spoedig weer met Henk op de route zat. Achteraf heb ik mezelf te weinig straftijd wegens ongeoorloofd splitsen toegeëigend.
De route vervolgd waarbij we bij boer Schieven aan de Berkel in de kayaks stapten. Ik showde m´n maatje Henk Stijntjes nog hoe je dat behoort te doen waarna ik prompt kopje onder ging. Dat moet ik elke verjaardag weer aanhoren.
´n Lange kayak route naar Lochem en Zwiep. In Zwiep bij de brug overstap naar de parallel watergang waarna weer naar Lochem en via het Twente kanaal weer richting Zutphen. Uitstappen bij de brug en via enkele schepen en touw verbindingen, apehangend naar de kade.
Hierna nog ´n tering eind naar Barchem huize Groot Wasisnk. Uitgewoond kwamen we aan. Alle deelnemers bij Willem onder de douche.
Uiteindelijk ´s avonds de finish aldaar met het begin van een traditie om na afloop lekker iets te eten en te drinken en de tocht in vrede af te sluiten.
Ontstaan van de Ultimate Cooperation Raid
In 1992 nam een team van ABC uit Lochem met een 25-tal andere 4-persoons-teams deel aan de Challengers Trophy in Zuid Limburg en NO-Belgie. De wedstrijd stond onder “strakke” leiding van Jack van Gelder….ja die.
De trackdesigner was de bekende boomchirurg Ger Eenens uit Born.
Het ABC team werd gevormd uit Johan Pegge, Michael Litjens, Jaap Roosma en Leo Slütter.
vlnr: Johan Pegge, Michael Litjens, Herman Hoogenkamp, Leo Slütter en Nico de Vos
De 4-daagse wedstrijd gevormd uit een groot aantal etappes bestond uit verplaatsingen per ATB, hardlopen, paardrijden, zwemmen en kayakken. Deze takken van sport werden afgewisseld met touwhindernissen, abseilen, tokkelen, bergklauterpartijen, rodelbanen zonder hulpmiddelen en grotverkenningen. De verplaatsingen vonden plaats op basis van aangegeven routes op kaart met behulp van het kompas. Alle moderne navigatie- en communicatie systemen waren verboden. Onder de noemer “No Guts no Glory” verschenen we fysiek redelijk voorbereid maar verder zo groen als gras aan de start.
En dat hebben we geweten. Tot op de draad verregend, kaarten weggevreten door de nattigheid waardoor CP´s verpulverd waren, de route bijster, met grote verwonderde ogen kijkend naar het topteam van Ordenance Survey uit Engeland als we hen binnen bereik hadden. Het ging ons dun door de broek toen de hoge touwtrainingsbaan van de Belgische commando´s in Eupen genomen moest worden, langs rotspartijen klauteren zonder vanglijn, voor de eerste maal abseilen van een 80 meter hoge stuwdam met een opleiding van ca 25 seconden. 4 dagen lang, vrijwel zonder slaap, intensieve sport beoefening heeft ons fysiek behoorlijk gesloopt.
De finish foto.
Toch hebben we onvoorstelbaar genoten en na afloop als beesten gefeest tijdens het coupeleuse afscheidsdiner op de Vaalserberg. Onze Jaap als ex-commando knaagde op het toppunt van het feest het heupbeen van de os aan het spit kaal.
Dit 4-daagse feest zette ons aan tot deelname aan een volgende editie. Ger Eenens zette op eigen kracht een vervolg in de steigers met spectaculaire hindernissen in Maastricht. Het aantal deelnemende teams viel echter wat tegen. Toch werd het een mooie en indrukwekkende wedstrijd welke uiteindelijk in een barrage werd beslecht in het voordeel van ABC.
Een vervolg zat er evenwel niet meer in. Dan maar zelf zoiets georganiseerd. In 1993 ging de eerste ABC-run van start rond Lochem in de Gelderse Achterhoek. Na afloop werd de vrede weer getekend in de schuur van een collega in Barchem. De jaren daarop volgden nieuwe sessies met telkens een nieuw gebied.