ABC-run2.

15 tot 18 september 1993 Herbeumont Belgische Ardennen.

In juni 1993 de eerste ABC-run. Een op eigen kracht georganiseerde run waaraan een 10-tal teams / koppels deelnamen. Dat smaakte naar meer. Op veler verzoek dan ook maar eens de ogen gericht op de Belgische Ardennen.

Herbeumont.

Een klein dorpje in het uiterste zuiden van de Belgische Ardennen in het stroomgebied van de Semois en tegen de Franse grens. 

Kevin McCabe:

Met onze Borculose vriend Kevin Mc Cabe, where the hell has he been?, hadden we al eens een (trainings) tocht in die richting. Ook die trainingstocht was een memorabele. Daar hebben we de tunnel leren kennen en kaartlezen en abseilen. 

Kevin was ‘n aparte leuke gast. Wij waren al wat gewend aan de survival sport. Touw hindernissen, veel (hard) lopen, mtb fietsen etc.  Tijdens de Challengers Trophy van Ger Eenens hadden we al kennis gemaakt met kaartlezen, off-road routes, abseilen en uitzonderlijke hindernissen (grotten, rioolbuizen van 100 mtr, touw hindernissen op grote hoogte).

Abseielen…….’n Opleiding van 30 sec en dan van de “barrage van Eupen” abseilen.  Kevin gaf ‘n iets gedegener stukje opleiding van 3 minuten van een oud spoorviaduct af in de Ardennen. Was ook 80 mtr hoog. Nadat de lijn was vastgemaakt aan wat roestig leuningwerk en iedereen een abseilbroekje aan had,  vroeg hij aan onze groep van ‘n man of acht:” Nou wie gaat het eerst?” Iedereen wees naar mij: “Leo jij bent de captain!”. Ik scheet zowat in m’n broek maar riep:” Ja dat lijkt me leuk, hoppaaaah!   Inhaken en eerst 1,5 meter tegen het brugdeck aan achteruit lopen, daarna hing je in de vrije ruimte en langzaam naar beneden.  Natuurlijk lukt dat, angst zit tussen de oren. Vervolgens klimtocht naar boven en zelfverzekerd weer melden bij de groep.

We maakten aldaar ‘ns een ritje met hem in z’n snelle BMW. Ineens remt hij, staat stil en gaat vervolgens volgas achteruit, hand aan de handrem, aantrekken en stuur omgooien en fullspeed weer vooruit en dat op een smal nat weggetje…..

Onderaan de oude spoordijk, juist voor deze de berg in verdwijnt parkeren we alle auto’s. Snel maken we ons op voor een verkenning door de 2km tunnel. Kevin roept allemaal klaar? Hij wacht het antwoord niet af en sprint tegen de spoordijk op, klimmetje met 50 Hmtrs. Hij verwachtte zelf als eerste boven te zijn maar misrekende dat hij met behoorlijk getrainde gasten onderweg was. We stonden boven te wachten totdat ook Kevin naar adem happend boven kwam.

Aldaar stonden we precies voor het begin van de tunnel.   Worden opgedeeld in tweetallen. Opdracht: omhoog over de berg lopen, koers 180 graden en horizontaal 2 km afstand. Tunnel ingang aan andere zijde opzoeken en door de tunnel terug.  3 min tussenpozes tussen de teams.  Kevin zegt sommige teams doen er twee uur over anderen zijn hele dag onderweg. We waren in 83 min terug en de anderen verspreid binnen de twee uur.  De piketpaaltjes waren gezet.

De race was opgebouwd uit koppels welke per etappe werd samengesteld. Hierbij evenveel etappes als deelnemers -1. Hierdoor kreeg iedereen per etappe een persoonlijke score zodat na afloop vast stond wie de beste racer was oftewel immer ´n belangrijke factor was in het team.

Dit jaar de start in Lochem bij ABC en finish bij Willem Groot Wassink een collega wonend in Barchem. Hij heeft de beschikking over een mooie schuur en daar kon wel een slotakkoord plaats vinden in de vorm van BBQ met ´n drankje en prijs uitreiking.

Het startveld was nog wat zuinig bezet met een stuk of 10 teams. Daarom deed ik zelf ook mee met Henk Stijntjes uit Vorden. Dat kan natuurlijk niet. Ik wist natuurlijk de route en hield m´n mond dicht onderweg. Er waren inderdaad wat beslissingen van Henk welke me te gortig waren waarna ik soms wel erg nadrukkelijk vroeg of hij het zeker wist, waarna hij eea nog eens nazocht.

De route liep als ATB tocht via Vorden naar Almen. Bij boer Schieven aan de Berkel Henk nog een voorgedaan hoe je in een kayak stapt. Haha dat was lachen. Via de Berkel naar Lochem. In Lochem op een schip klimmen en via de touwen naar de kade. Op de kade 4 keer de ABC fabrieken naar boven via de trappenhuizen en vervolgens richting Ruigchenrode naar Barchem.

M´n noodlot.

Op de voormalige vuilnisbelt nabij Ruighenrode, altijd een welkom bultje in ons vlakke land, meende ik in de afdaling dat m´n bidon losrammelde en ik deze tijdens de afdaling er wel weer in kon drukken. Prompt ´n bultje, ´n stuitertje, zadelpennetje dat brak, ´t scherpe stompje in m´n buikwand, bloed uitstortinkje uit buik-hoofd-knie,  en een evaluatie.  Afgestemd met Henk dat de route richting Vorden ging en ik bij het zwembad weer kon invoegen nadat ik een nieuw zadel bij de fietsenmaker had gehaald. Ik op de ATB zonder zadel naar Vorden. Zie m´n vrouw nog bij een CP onderweg en wil handig afslaan. Vervolgens wederom onderuit op wat gladde klinkers en de andere elleboog en knie ook kapot. Toch naar de fietsenmaker in Vorden in m´n inmiddels bloedrode tenue, die fietsenmaker z’n wenkbrauwen ernstig fronsend, een nieuw zadel monteerde onder grote tijdsdruk van mij waarna ik terugtoerde naar de ´t zwembad en al spoedig weer met Henk op de route zat. Achteraf heb ik mezelf te weinig straftijd wegens ongeoorloofd splitsen toegeëigend.

De route vervolgd waarbij we bij boer Schieven aan de Berkel in de kayaks stapten. Ik showde m´n maatje Henk Stijntjes nog hoe je dat behoort te doen waarna ik prompt kopje onder ging. Dat moet ik elke verjaardag weer aanhoren.

´n Lange kayak route naar Lochem en Zwiep. In Zwiep bij de brug overstap naar de parallel watergang waarna weer naar Lochem en via het Twente kanaal weer richting Zutphen. Uitstappen bij de brug en via enkele schepen en touw verbindingen, apehangend naar de kade.

Hierna nog ´n tering eind naar Barchem huize Groot Wasisnk. Uitgewoond kwamen we aan. Alle deelnemers bij Willem onder de douche.

Uiteindelijk ´s avonds de finish aldaar met het begin van een traditie om na afloop lekker iets te eten en te drinken en de tocht in vrede af te sluiten.