Op zaterdag 20 aug 2005 hebben Stef Beunk uit Beltrum en Leo Slütter uit Vorden deelgenomen aan deze Extreme halve marathon in Lauterbrunnen in Zwitserland. Dat de Zwitsers helemaal verslingerd zijn aan dit soort kwellingen wisten we omdat we beiden al meerdere marathons hebben gelopen aldaar in de bergen
Met 3 keer de Jungfrau Marathon achter de kiezen en ‘n keer de Swiss Alpine marathon meenden we hun trekjes te kennen maar dit slaat toch weer alles. Korter, heftiger, intenser, kouder, hoger, meer klimmen, ruiger kortom een Inferno!!
Rekenkundig is het een gemiddelde stijging van ca. 10% Maar met een aaneengesloten vlak stuk, na 1 uur lopen, werden de overige stukken veel steiler. Gemeen steil waarbij je op ‘n gegeven moment wenst en smeekt dat het ophoudt. Of zoals Stef stelde: als er op 2.000 mtr hoogte iemand van de wedstrijdleiding had getracht me uit de wedstrijd te halen omdat ik boven de tijdgrens liep dan had ik waarschijnlijk niet geprotesteerd en in dank dit alibi geaccepteerd.
Met een pakkende uitnodiging kreeg ik zelfs Stef Beunk over de streep. Hij zou wel een zakelijk tripje plannen naar Zuid Duitsland.
“Plat”weg gezegd: “Wat “bolln” op de film zettn en ff deur rien noar Zwitserland met de vrouwe. Dat heffe e wettn! “
‘n Halve Marathon 21,1 km met 2.200 hoogtemeters op zat. 20 aug 2005!!
Plan derhalve voor de maand augustus 2005.
de Schilthorn
Ja je wordt wat ouder en voelt dat een hele marathon toch wel ‘n hele tijd duurt. ‘n Openbaring wellicht maar toch. Dus ‘n halve dan maar. Doe je normaal de schoenen niet voor aan maar deze lijkt heel speciaal. Stef zei al ‘ns dat de hele voor hem te veel werd. Ik zeg dan weet ik nog wel wat
Inferno…….alsof je benen, hart en hoofd in brand staan……
Je zou het ook de Schilthorn halve marathon kunnen noemen. Van Lauterbrunnen op 795 mtr boven NAP via Murren naar de Schilthorn. op 2970 mtr. De Schilthorn inderdaad dat draaiende James Bond restaurantje daar boven in de Zwitserse Alpen.
Afstand 21.097 mtr en 2.175 hoogte meters.
Vermoedelijk programma (analoog aan 2004) DE ROUTE
Zaterdag, 20 Augustus 2005
08.00 – 09.45
Uitgifte van de startnummers op de Camping Jungfrau, Lauterbrunnen
10.15
Start Halve marathon
14.30
Sluiting van de finish op de Schilthorn
15.30
Huldiging van de winnaars Alpinen Sportzentrum Mürren
In 2003 al eens even rondgekeken daarboven. Acclimatiseren is beslist noodzakelijk voordat ‘t klimmetje naar boven begint.
Even rondkijken in 2003
Wie nu alvast een kijkje wil nemen hoe het er uitziet moet even doorklikken op de foto en indien de moed nog niet in de schoenen is gezonken weer terugkeren.
‘s Avonds is het er verdacht donker.
De start bevindt zich bij camping Jungfrau, direct onderaan de Staubbachfalls, de publiekstekker van het Lauterbrunnendal. Na de start in het dal even warm lopen gedurende de eerste 4 vlakke kilometers naar Lauterbrunnen.
Na de passage van Lauterbrunnen zijn de volgende 6 a7 km nog redelijk ongevaarlijk, met 800 hoogtemeters, eigenlijk ‘n beetje klimmend opwarmen. De finishing touch van de warming up zeg maar. Echter direct na het sportcentrum in Murren wordt het gesprek met de bergen zakelijk. Met de Höhenlücke meldt het eerste stukje steile wandklimmen zich. Evenals aan de overzijde tijdens de Jungfrau marathon het stukje naar Wengen waar menig soepel lopende marathonvreter op z’n bek gaat.
Finish 2004
Daarna wordt het 2 categorieën steiler in hetgeen zij daar noemen het Kanonenrohr met daaropvolgend het relatief vlakke Geröllhalde waarna je begint aan het afsluitende 1,5 kilometer lange traject naar de Schilthorn-Gipfel.
Kortom een passende route voor een groot hart, sterke benen en de echte klimmers oftewel niks voor mij. Eigenlijk voor de licht gewichten. Je hebt waarschijnlijk 4.15 uur nodig om boven te komen.
De winnaar, weliswaar een vederlichte Mexicaan, deed het in 2004 in 1:58 uur. De rode lantaarndrager in 4:45 uur.
Wettkampf-Reglement Es gilt das CIME-Reglement. Die Verwendung von Nagelschuhen und (Ski)-Stöcken ist ausdrücklich untersagt. Bei Abkürzungen erfolgt die sofortige Disqualifikation. Doping ist verboten. Swiss Olympic Association kann Dopingkontrollen durchführen. Informationen Halbmarathon
Kategorien
Frauen Damen I Jahrgänge 1970 und jünger Damen II Jahrgänge 1969 und älter Männer Junioren Jahrgänge 1985 und jünger Hauptklasse Jahrgänge 1984 – 1965 Senioren I Jahrgänge 1964 – 1955 Senioren II Jahrgänge 1954 – 1945 Senioren III Jahrgänge 1944 und älter Preisgeld für Frauen und Männer je: 1. RangCHF600.-2. Rang CHF 500.-3. Rang CHF 400.-4. Rang CHF 200.-5. Rang CHF 150.-6. Rang CHF 100.- Die Preisgelder werden nach dem “Overall-Klassement” vergeben. Bei ausländischen Teilnehmern wird die Quellensteuer abgezogen.Naturalpreise In den einzelnen Kategorien erhalten Teilnehmer/innen, die nicht Preisgeld-berechtigt sind, Naturalpreise für die folgende Anzahl Ränge: Damen I3RängeDamen II 3 RängeJunioren 3 RängeHK 10 RängeSen. I 8 RängeSen. II 5 RängeSen. III 3 Ränge Naturalpreise
In den einzelnen Kategorien erhalten Teilnehmer/innen, die nicht Preisgeld-berechtigt sind, Naturalpreise für die folgende Anzahl Ränge: Damen I3RängeDamen II 3 RängeJunioren 3 RängeHK 10 RängeSen. I 8 RängeSen. II 5 RängeSen. III 3 RängeAlle Finisher erhalten das MYSTERY INFERNO HALBMARATHON-Finisher-T-Shirt. Startgeld
CHF. 50.- / EURO 35.- für schriftliche Anmeldungen und Einzahlung des Startgeldes bis 10. August 2004. CHF 70.- für Nachmeldungen am Wettkampftag (nur in CHF).
Im Startgeld inbegriffen: Rückfahrt mit der Schilthornbahn oder der Bergbahn Lauterbrunnen-Mürren (Startnummer gilt als Fahrkarte), 1 x Pasta-Party, Finisher-T-Shirt, Kleidertransporte, Verpflegung, Samariterdienst, Massage, Rangliste.KleidertransportFür die Kleider, die auf dem Schilthorn benötigt werden, werden am Start Kleidersäcke abgegeben. Die privaten Sporttaschen werden zum Alpinen Sportzentrum Mürren transportiert. top…
Maar dan de werkelijkheid op 20 aug 2005.
Naast de halve marathon was er ook een estaffette hardloopwedstrijd (3 ongelijke delen qua afstand en te overbruggen hoogte), een triathlon en een team triathlon waarbij 4 personen in een team de onderdelen verdelen in zwemmen 3,1 km, racefietsparcours, ATB parcours en vervolgens de halve marathon.
Samen met Stef Beunk had ik het plan opgevat om ‘ns deel te nemen aan een Zwitserse halve marathon. Stef had ik al ‘ns gevraagd om met een hele mee te doen. Maar hij bleef categorisch weigeren. Te veel voorbereiding en te eentonig. ‘n Hele marathon is ook ‘n heel eind en een aanslag op ‘t gestel in de voorbereiding en uitvoering. Dit leek intensiever en minder tijd te vergen. Gewoon op topwandeltempo omhoog lopen. Vlakke stukken zijn er niet.
Dus met een stevig ontbijt de dag beginnen…. want het wordt hard werken….
Beginnen met een goed ontbijt!
Bij de aanmelding nog horen of er noodzakelijke last minut info is welke ik in m’n plan moet verwerken. Boven is het 3 gr. Celcius en regen met de verwachting: ….. sneeuw. Mwah zal wel niet zo’n vaart lopen.
Even de laatste info oppikken
Ook Stef was met snode plannen naar Lauterbrunnen gekomen. Net 18 geworden, maar wel weer een jaar ervaring erbij hetgeen tesamen op 50 uitkwam. Reden om ‘t volk te tonen dat er nog rekening met hem te houden is. Wellicht is het ook wel weer de eerste test voor de Survival van Beltrum waar Stef na enkele jaren absentie nu alweer enkele jaren met z’n dochter deelneemt. De aftrap voor het nieuwe trainings schema of gewoon ‘n test: Waar sta ik? De laatste ervaring met de bergen was alweer ruim 10 jaar oud. Samen met Jan Maarse aan de toenmalige versie van de Swiss Alpine deelgenomen.
Nog even de laatste tactische informatie uitwisselen.
Achteraf bleken er, in tegenstelling tot het laufstreckeplan, toch totaal zo’n 4 km redelijk vlak in te zitten. Echter niet aan het begin maar net voor Mürren. Vanaf de start ging het direct omhoog. Reeds bij de start in Lauterbrunnen kneep ‘t je de adem af omdat ik ‘t gewenst en gepast vond om voor het aanwezige publiek toch looppassend door het dorp te gaan. Samen met Stef, conform de legendarische instructies van Gerrit Kluivers, wel even een vorm van warming up gedaan. Spieren losmaken, rekken en strekken en even enkele honderd meters warm lopen. Ik denk nog dat is redelijk overdone. In het plan stonden de 1e 4 km vlak dus ik denk dan loop ik me wel warm voor het omhoog gaat.
Niets van dat alles. Je weet dat je na een uur lopen zo’n 100 meter bent opgeschoten en boven op dit rotsplateau bovenlangs naar Mürren loopt. Wel 450 mtr hoger. Een prachtig decor. De hemel zit al dicht.
Zo bleek het strategisch plan direct de prullenbak in te kunnen. Verwachting was redelijk warm weer, daarentegen begon het direct na de start te regenen. Deze buien zouden uiteindelijk tot een der grootste catastrofes uit de Zwitserse geschiedenis leiden hetgeen overigens niets met onze deelname van doen had. Voor ons was het gevolg toen het lichaam uitgezweet was sterke afkoeling. Ik had een mouwloos waterdicht regenjasje bij me welke me tegen de grootste kou beschermde. Verder was het standaard aanwezige isolatiepakket afdoende. Wel deden de lage temperaturen en glibberige ondergrond de tijden van de toppers oplopen met 5 tot 10 min.
Stef vrolijk zwaaiend en onwetend van hetgeen hem nog te wachten staat.
Onderstaand ‘t “warmlopen” in Lauterbrunnen. De eersten gaan al over in ‘t wandel ritme.
Een tijd van 3:42 uur loop je niet zomaar vol. Verzorging onderweg was goed, perfect zelfs. Maar na enkele uren krijg je vrijwel niets meer naar binnen. Alle soorten energy bars, chocolade, drinks, bananen etc. geprobeerd. Zelfs van de bouillon kreeg ik braakneigingen en moest ‘t met water wegspoelen. Door de bewolking was er onderweg niets te zien dan mist en regen. Jammer. Met nog 200 meter te klimmen op 2800 mtr hoogte vraagt een verzorgingspost of ik nog iets wil. Drinken, eten of zuurstof. Ik zeg ik smacht naar zuurstof. Wil hij me ogenblikkelijk aan een echt zuurstof masker leggen. Ik mompel nog iets over een geintje, hetgeen Zwitsers met zo’n serieuze bezigheid niet kunnen waarderen en klim verder.
Na ca 4,5 uur doemt ineens ‘t silhouet van ‘t Schilthorn restaurant (Draaiende “James Bond” ) op. Eerst nog eens kijken of ‘t geen lucht spiegeling is en denk nog dat daar zon voor nodig is. Nog een keer kijken en het begint er verdacht veel op te lijken. Dik ingepakt staan de film- en camera ploegen te wachten. Aan mijn silhouet zien ze vrij snel dat ik niet de verwachte triatleet ben.
Toch stoom ik door, krijg applaus hetgeen me goed doet ondanks de tijd en loop verder naar het finishspandoek.Finishen in een dergelijke tocht geeft ongeacht de tijd altijd een goed gevoel.
Een vrolijke band staat ons daar met veel muziek op te wachten en speelt onverdroten door in regen en op dat moment ook sneeuw. Er valt nog ca 10 cm die avond. Stef finished in een tijd van 4:17 uur.
Voor een niet supergetrainde jonge 50tiger met korte benen een goede prestatie. Hij beaamt dat hem onderweg niet het vuur aan de schenen gelegd had moeten worden om uit de wedstrijd te stappen, b.v. omdat het slecht weer was, ook hij had niet ingestaan voor het antwoord.
De dagen erna beseffen we pas tot welk een noodtoestand de wateroverlast in Zwitserland heeft geleid. Daags na de wedstrijd vertrokken we naar een ander gebied/huis. ‘s Avonds werd het Lauterbrunnendal afgesloten voor alle auto en treinverkeer.
Dat Stef fors geleden heeft onder de extreme uitputting moge wel blijken uit het feit dat we voor vertrek uit het dal 3 uur met z’n vieren naar z’n autosleutels hebben gezocht. Het gehele appartement en z’n auto inclusief het onderlinge traject is meerdere keren minutieus uitgekamd. Reserve sleutels lagen in Beltrum (Nederland). Tot slot besloten tot een internationale reddings operatie. Transport, van t reserve setje sleutels, geregeld van Beltrum naar Eibergen naar Hennie Alferink (woont ergens achteraf), Hennie heeft een klein vliegtuigje en zou de voorbereidingen treffen voor een “nood” vlucht naar Zwitserland . Zodra de sleutels in zijn bezit waren zou hij vliegen. Alles in gang gezet. Maar wij toch doorzoeken. Ze moeten tenslotte ergens zijn…….Zoveelste koffie gezet en nadenken. Tot slot de gedachte om de buurman eens te vragen. Hij maakte gebruik van dezelfde entree hal. Stef had de sleutels volgens op ‘n tafeltje in de hal gelegd. Die buurman had de triatlon gelopen, was veel later binnengekomen en was nog aan het uitslapen maar dat moest toch maar wijken. Toen hij zich humeurig en slaperig aan de deur meldde wilde hij wel even kijken naar zijn sleutel verzameling en wat bleek: hij dacht bij het binnenkomen in de hal dat zijn “look a like” sleutelbos in de hal lag en had deze meegenomen in z’n appartement………………..De vlucht werd gecancelled !!
Uitnodiging:
2-daagse ATB-tocht Maastricht (Ned)-Gilsdorf (Luxemburg) 13 en 14 mei 2005.
Na het succes van de tocht, “de Hermannsweg” vorige jaar georganiseerd door Wim Bouwmeester gingen er al stemmen op dat we dat in 2005 weer eens moesten doen. Na wat rondneuzen door de Eifel in Duitsland kwam de gedachte op een tochtje te wagen van Maastrischt naar Gilsdorf in Luxemburg.
Aangezien Wim ook wel eens onbekommerd wil meefietsen nu dus de organisatie door iemand anders op een andere manier. Aangezien ik het ook leuk vind heb ik ‘t zelf ter hand genomen. De route is de GR-5, weliswaar ‘n wandelroute maar in het voorjaar rustig genoeg om met de ATB te doen.
Wat zijn globaal de ideeën:
Vrijdagochtend om 8 uur vertrek vanaf de Vrijthof in het centrum van Maastricht. Dus vroeg uit de veren.
Omvang van de groep max. ca 20 fietsers.
Verwachting is dat de grote groep zich wel opdeelt in 3 of 4 subgroepen.
Er zullen dus ook ca 4 kaart- / route lezers- / fietsers moeten deelnemen.
Begeleiders in deze kunnen zich melden. Voor de kop en staart posities zijn reeds artiesten genomineerd.
‘n groep telt regelmatig de koppen en laten niemand alleen achter tenzij afzakkend naar ‘n achtervolgende groep.
Iedereen rijdt met eigen auto. Dus b.v. een groep van 3 fietsers met een begeleider is een auto/bus vol.
De begeleiders rijden met de auto mee naar het tussen/eindpunt.
Terugtocht zondags na het ontbijt (10.00 uur)
Logies en ontbijt wordt low-cost gehouden. Doch niet zelf koken enz om de organisatie ook simpel te houden.
Kosten indicatie voor deelname zal tijdig bekend worden gemaakt op deze site.
Suggesties zijn welkom.
In principe weer of geen weer enz…….. Als het heel slecht weer is wachten we even…. zoals in Rheine.
Inschrijfformulier voor deze ATB tocht Maastricht-Gilsdorf
Inschrijving vanaf 3 jan 05.
Etappe 1 Km
Maastricht – Visé 25 km
Visé – Wégimont 28 km
Wégimont – Nessonvaux 12 km
Nessonvaux – Banneux 7 km
Banneux – Spa 18 km
Spa – Stavelot 18 km Totaal 108km Etappe 2 km
Stavelot – Vielsalm 16 km
Vielsalm – Schirm 19 km
Schirm – Peterskirche 17 km
Peterskirche – Tintesmillen 9 km
Tintesmillen – Dasburg brug 9 km
Dasburg brug – Rodershausen 11 km
Rodershausen – Stolzembourg 19 km
Stolzembourg – Vianden 12 km
Vianden – Gilsdorf 17 km Totaal 119km
2 daags totaal 227 km
Hoogteprofiel 1e etappe Maastricht naar Stavelot
Eerste etappe
2e Etappe Stavelot – Gilsdorf
Route verkenning: ATB tocht 13 en 14 mei 2004
Op 7 en 8 april j.l. hebben Johan Pegge en ondergetekende de route verkend. Het beloofd wat! De totale tocht. zoals beschreven als GR5 van Maastricht-Spa-Diekirch, is in 2 dagen een echte overlevings tocht. Het is een bijzondere uitdaging welke inspireert, het vraagt de gehele tocht concentratie, zeer afwisselend qua omgeving en landschap, van asfaltweg (kleine stukjes), moeraszompen, steile klimmetjes en idem dito afdalingen. Een geheel andere tocht dan vorig jaar qua route, afwisseling, bewegwijzering, organisatie, overnachten etc.
Om e.e.a. af te stemmen en om nadere informatie te geven zal er een info avond worden georganiseerd op donderdag 28 april om 20.00 uur te Vorden voor alle deelnemers. Hierna is er nog 14 dagen van voorbereiding.
Trainings arbeid zal dan al zijn verricht. Intervallend trainen heuvelop is een must en ook de opbouw van het duurvermogen mag niet onderbelicht zijn.
In het Pinksterweekend zijn in Franchorchamps de DTM races. Dus druk rond het circuit. Door race is ons te beluisteren laat in de middag als we van Spa naar Stavelot bezig zijn. Hemelsbreed ca. 5 km vanaf het circuit.
De Route
De gehele tocht is opgedeeld in 2 gedeeltes. Van Maastricht tot Stavelot alwaar wordt overnacht. Dag 2 van Stavelot tot Gilsdorf/Diekirch/Vianden.
Onmisbaar is het route boekje GR5 (Noorzee-Riviera) Traject der Ardennen Maastricht-Spa-Diekirch.
Ondanks deze informatie zal ik trachten kaartjes van de route samen te stellen.
De Verkenning.
Verkenning is uitgevoerd om te zien of de route begaanbaar is, hoe e.e.a. kan verlopen en om onderdak te vinden. Aanvankelijk lag het in de bedoeling om de verkenning met z’n drieën te doen. Doch de derde man Leendert Hut maakte een valpartijtje tijdens een trainings ritje en brak z’n schouderblad. Kon dus echt niet mee. In die opzet zouden we het geheel met z’n tweeën hebben gefietst. Nu ben ik gestart in Maastricht en is Johan naar Micheroux gereden. Heeft daar de auto achtergelaten en is gestart naar de overnachtings plaats Stavelot. De auto heb ik weer opgepikt en vandaar naar Stavelot gereden. In Spa hebben we nog als tussenstation afgesproken, koffie gedronken en vervolgens besloten dat de etappe naar Stavelot er nog maar bij moest. Die heeft Johan voor z’n rekening genomen. Alhoewel de afstand ca 18 km bedraagt duurde het nog bijna 2,5 uur alvorens Johan in Stavelot aankwam. Hotel was reeds gevonden en na ‘n lekkere douche lag ik om 22.30 uur op bed te constateren dat AZ met 2-1 had gewonnen in Spanje. De nabeschouwing is me ontgaan.
De 2e dag startte Johan in Stavelot en ik bij het 3-landenpunt. Allebei zo’n 60 km voor de kiezen en rond 4 uur in de middag binnen. Beiden natuurlijk allerlei belevenissen onderweg. Zonder schade, brokken en valpartijen maar wel met de constatering dat het sommeren van beide inspanningen lastig is.
Nu begin april was de route hier en daar behoorlijk drassig, het is een wandelroute dus kan er niet overal gefietst worden zowel heuvelop als heuvelaf. De wandelroute is in 2 richtingen aangegeven en dus te lopen. De Luxemburgse deel is beter bewegwijzerd doch dat is het laatst kwart en het zwaarste gedeelte van de tocht
Conclusie
De conclusie is getrokken dat de totale afstand te lang maar wel te fietsen is. Afsnijden is mogelijk doch ongewenst. Het beste is dus de kop en de staart van beide dagen verwijderen. Dus starten in Vise (onder Maastricht aan de Belgische zijde) en de 2e dag te eindigen in Vianden in Luxemburg. We missen dan dus het stukje Maastricht tot Vise (Pietersberg, Eben Emael) en het stukje Vianden tot Gilsdorf (missen een klimmetje tot 460 mtr). Dan resteren twee toch nog pittige en onderhoudende dagen.
De voorgestelde uitvoering.
Op 13 mei starten we dus om 8 uur ‘s ochtends in Haccourt / Vise alwaar de N618 het parallelkanaal van de Maas en de Maas zelf oversteekt. Start dus aan de westzijde van het kanaal in Haccourt. Ieder de keus om ‘s ochtends aan te reizen of de avond ervoor en nog ergens te overnachten in het uiterste zuiden van Nederland b.v. Dit nog nader af te stemmen op 28 april wie wat doet. Reistijd tot Maastricht is minimaal 2,5 tot 3 uur.
Advies is om zo constant mogelijk door te fietsen, steeds contact te houden met de positie op de kaart en dus al te weten waar je naar toe moet als je een afslag nadert. Zeker in België zie je dan meestal aan de r/w streepjes niet waar je naar toe moet.
Eenmaal in Spa aangekomen wacht er nog een pittig slot naar Stavelot. Eerst naar boven naar het hoogste pnt van de Hoge Venen 580 + dan dalen naar 300+ in Ruy en vervolgens nog ‘ns naar boven via een zeer modderig pad tot 500+. Hierna naar beneden naar de vallei van de Ambleve naar Stavelot.
Stavelot
Dit is de overnachtingsplaats in hotel La Maison. Midden in het centrum vlak bij de kerk. ‘s Avonds om 20 uur samen de warme maaltijd gebruiken. Dus voor de route die dag ca 10 uur beschikbaar met een uurtje uitloop.
Zaterdag.
7.00 uur ontbijt en start om 8.00 uur richting Vielsalm-Ouren (3-landenpunt) naar de Our vallei. Deze volgen we tot in Vianden. De Our is ook de grensrivier, de andere oever is Duitsland. Vianden is een schitterende plaats met een machtig kasteel.
‘s Avonds wederom een gezamenlijk diner waarna het stadje verkennen.
Zondagochtend voor de geïnteresseerden gezamenlijk het kasteel en de burcht bezichtigen waarna, na een kop koffie, ieder zijns weegs gaat. B.v. Luik-Bastenaken-Luik meefietsen als fietstoerist!! Zondag 15 mei. De echte is op 24 april.
Organisatie onderweg.
Voorgestelde afspraken:
Niemand fietst alleen dus minimaal met z’n tweeën.
Elke groep in ieder geval een kaartsetje (voor de zekerheid het GR5 wandelboekje waterdicht meenemen)
Naast het volgen van de route tekens (in Belgie rood en wit streepje en Luxemburg geel bolletje op blauw vlak) altijd precies weten waar je op de kaart bent. In ieder geval voor de navigator in de groep.
Aan de bewegwijzerde route (GR5) zijn ook andere routes (b.v. de GR56 of GR57 of GR571) gekoppeld met dezelfde tekens. Dat zijn vaak de lokale routes en geen lange afstand doorgaande routes.
Van te voren de fietsen goed in orde laten maken.
Noodzakelijke reserve spullen meenemen doch niet te veel. In ieder geval banden, plaksetjes, reserve remblokjes en te starten met nieuwe, ketting.
De fietsdagen gaan vooraf aan de Pinksterdagen. Zeker zaterdags mag je wandelaars verwachten.
Gedraag je netjes, groet altijd met bonjour of excusé moi en ros niemand van de wandelroute af.
Neem voor onderweg voeding mee. Je kunt onderweg gaan dineren doch dat zijn dan momenten zonder progressie en die zorgen voor een laag gemiddelde met een late aankomst.
Vervoer naar de start af te stemmen met de mede passagiers.
Eventuele overnachting donderdag op vrijdag naar eigen keus. Voorstel is:
1e overnachting. 13/14 mei. 1 pers. kamer Euro 50,=. 2 pers kamer Euro 75,=. incl ontbijt. http://www.hotel-la-maison.be/
2e overnachting in Vianden nog af te stemmen. 14/15 mei. 2 stuks 5 pers. kamers a Euro 102 en 3 stuks 2 pers. Euro 44. Incl ontbijt. http://www.hotel-bergendal.com/
Eten ter plekke direct te verdelen. ca Euro 25,= per “diner” excl. drankjes.
Terugreis eveneens afstemmen met mede passagiers.
Transportkosten start naar finish om de auto’s daar te krijgen nader te verdelen.
Overall organisatiekosten o.a. voor de verkenning + kaartmateriaal etc. ca Euro 20,= p.p.
Techniek. Daar kun je alle kanten mee uit. Gezien de soms smalle paadjes genieten voor mij de gewone open pedalen de voorkeur. Heb je click pedalen en kun je daar supersnel uit loskomen dan is ‘t geen probleem.
Banden dienen een goede grip te hebben. Alle ondergronden komen voor. Er is echter voldoende modder aanwezig om profiel erop te leggen. Ook de overige ondergronden vragen veelal grip. Dus hier niet veel keus.
Versnellingen: ook een triple is gewenst. Soms zeer steile klimmetjes.
Remblokjes moet je gewoon goed in orde hebben + reserve en geen uitgesleten velgen!!!
Vervoer. Beschikbare mensen en transportmiddelen.
De bus van Marcel.
Dame die niet meefietst. (Hanny)
Hr. Bouwmeester sr.
Ernst komt 13 mei ‘s avonds.
2 Daagse ATB tocht Maastricht – Vianden.
Vrijdag en zaterdag 13 en 14 mei 2005
Afstanden tabel
Het plan was om in 2 dagen van Maastricht naar Vianden te fietsen over de Lange afstands wandelroute de GR5. Hierbij te trachten de normale gebruikers van de wandelroute niet te verstoren in dit Pinksterweekend. De vrijdag was sowieso rustig en op zaterdag viel de regen met bakken uit de hemel. Dus beide dagen weinig verstoring. Hooguit een 20-tal wandelaars gezien. Overnachting stond gepland in Stavelot in hotel La Maison en in Vianden hotel Berg en Dal.. Voorspeld was reeds dat er een 10-tal besmeurde gasten zouden verschijnen. Aan die voorspelling is voldaan. Als vrijwel uitgeputte beesten kwamen we inderdaad aan.
Vrijdagochtend om 8.00 uur (uiteindelijk werd het 8.30 uur) de start in het uiterste zuidelijke puntje van Nederland: de sluizen van Lanaken over de Maas. De meesten hadden de reis vanuit de Achterhoek er al opzitten en waren dus gemotiveerd om te beginnen.
Inspanningen volgens m’n Suunto.
Totale ride time 15uur 48 min (lijkt me in verhouding weinig tov totaaltijd in 2 dgn van 22.07 uur) (64.9 km/h max)
Henk Marsman en HenkJan Somsen moesten afhaken wegens een opgelopen blessure en verschenen derhalve niet aan de start.
Startgroep
Start dus in Lanaken, in zuidelijke richting langs de Maas gefietst, naar Vise alwaar de route zou worden opgepikt. Na 15 min. bereikten we als homogene groep de brug in Vise.
De Belgische route bewijzering.
Op het eerste klimmetje reeds over-enthousiaste vluchtelingen. De hoeveelheid adrenaline in het bloed overheerste de ingetogenheid en eenieder stoof de eerste bult op om geen positie te verliezen.
De eerste helling in Visé
Zelf produceer ik bij voorkeur geen adrenaline, heb in gedachten dat de dag nog zeer lang is en beschik over de wetenschap dat met geen mogelijkheid de kilo´s sneller over de bult zijn te krijgen dan de anderen. Gelukkig heb ik een kaart en ken de route. Later bleken de positie wisselingen aan de orde van de dag. Een groep van 6 tot 8 personen levert per definitie meer verstoringen op dan met z´n tweeën.
In Arjon vond ik al snel een geestverwant en samen gingen we de toch wel een beetje onderhuids aanwezige strijd aan.
Na de passage van de autoweg E40 Luik-Aken een lastige afdaling en vervolgens een lang stuk richting de hoogvlakte alwaar het heuvel op en af ging. Juist voor Micheroux haalden we de groep “Marcel” in. Zij stonden er met pech of een ravitaillering. Het viel me dezer dagen wel op dat zodra je zo´n groepje inhaalde zij terstond weer vlak achter je aanzaten. In de regel waren alle kleine subgroepjes steeds sneller dus was het zaak om de pauzes te minimaliseren. Enigszins gezamenlijk vervolgenden we.
Johan had nog gewaarschuwd dat er na Micheroux langs de Rau des Marais een zeer drassig stukje volgde maar voor we het wisten zaten we er midden in. We trapten ‘n halve dag aan energie naar de kloten. Daarna konden we nog een half uurtje aanhaken omdat ´t wat geleidelijker op en af ging. Tot in Fraipont alwaar het serieuzer begon te klimmen.
Inmiddels kwam er een andere samensmelting tot stand. Groep Marcel ontsnapte maar de groep “Ina & Wim” haakte aan. Samen de route tot Banneux getrotseerd. Daar was de drank op en werd uit de gewijde schone bronnen van Banneux gesnoept. Gezien de tijdsdruk een 10-tal seconden stilte ingelast bij het “Maria beeld” voor Johan en gelijktijdig een kaarsje voor hem opgestoken voor een behouden thuiskomst. Inmiddels weten we dat de gebeden zijn verhoord en dat zelfs een sociaal fietsklimaat is waargenomen. Waar zo´n brandertje al niet goed voor is.
Voor Mart hielp het niet hij had ´t gehad. Last van z´n rug. En wilde rechtsreeks naar Stavelot via de verharde weg. Hij vond ´n route via Francochamps.
Juist voorbij Fraipont stond het sociale aspect nog even ter discussie. Bij een of ander “Denkmahl” werd gepauzeerd. Wim moest z´n toilet nog verzorgen en Herman moest bij Johan afhaken waardoor Johan kwam te zwemmen. In de gedachte dat de groep Marcel al voorbij was zegt Johan:” Ik ga verder”. Wat schetst onze verbazing toen enkele minuten later de groep Marcel naar boven kwam worstelen. Johan telefonisch tot rust manen lijkt ons wat overtrokken en tevens ´n schier onmogelijk gesprek. In Spa zal hij wel worden bijgepraat denken we. Groep Marcel trekt verder met Herman.
Voorbij Creppe moest Herman die groep in de steek laten en vervolgde alleen naar Spa. Bij Hanny in het cafe herstelde hij weer, zover, dat hij mee kon voor het laatste zware stuk naar Stavelot. De afdaling naar Spa was echt drekkig. Wij lieten ons als een streep door de modder naar beneden rollen naar het centrum van Spa om vervolgens koers te kiezen heuvelop naar ´t hoogste punt 576 mtr. boven Spa. Maar een kop koffie deed ons goed alvorens hieraan te beginnen. Johan was op dat moment al aan de laatste afdaling voor Stavelot begonnen.
Bruggetjes over de smalle stroompjes
Slot van de eerste dag.
Spa als laatste tussenstation. Hanny, Herman en Hans zaten in een cafeetje. Herman ´n beetje uitgeleefd, verorberde hij een bak spaghetti, althans hij begon eraan voor mijn begrippen.
We dronken nog een koffie en besloten de 2 laatste en hoogste bulten te gaan aanpakken. De route was prachtig in de bossen na Spa. Allemaal aangelegde houten bruggetjes steeds weer het tegemoet stromende riviertje kruisend.
Fietsen ging niet dus werd deze ca 200 hoogte meters omhoog geschoven. Deze voor mij toch al favoriete methodiek werd hier door iedereen gehanteerd.
Ina rossend over de vlonders.
Na Spa naar het hoogste punt.
Verder naar boven het bos uit met een zwaar oplopende grof grindpad overgaand op de vlonders op de vlakte en de heivelden van de Hooge Venen. Prachtige omgeving alhoewel het weer overging in een motregen, de eerste tekenen voor de zaterdag.
Na deze prachtige natuur boven een afdaling eerst door de drassige veenroute en holle wegen naar beneden naar Ruy en daarna nog een keer omhoog door de blubber.
Over de vlonders de afdaling inzetten.
Deze laatste beklimming naar La Roanneusse was hels evenals de afdaling naar Stavelot. Een holleweg of pad naar beneden vol met grote keien en water. Zonder brokken kwamen we beneden
Na een razende afdaling via lastige holle weggetjes en geulen kwamen Arjon, Wim, Ina, Herman en ik rond zessen ´t glibberende stikdonkere spoortunneltje net voor Stavelot uit.
Ina uit de tunnel.
We wisten dat we er waren en nog wel allemaal op een gedeelde 2e plek.
Johan was allang binnen en stond ons fris gedouched op te wachten. Grote verbazing maar ook wel wat inwendig genoegen dat de groep van Marcel/Paul/Charles en Peter er nog niet was. Later bleken zij de omgeving rond Spa nader te hebben verkend. Een foute afslag in centrum Spa en niet te benauwd voor een bergrug stoven ze zo door Spa aan de andere zijde de bult weer op en vervolgens vrijwel de kaart af totdat een autoweg ´t pad kruiste en iemand zei: “Hij heeft de autoweg er bij mij afgeknipt”. Toen gingen alarmbellen rinkelen en werd de positie nog eens goed bepaald. Inmiddels was er 1,5 uur verspeeld.
Hotel in Stavelot
Johan was met de logistieke ondersteuning van Wim Bouwmeester sr, Mart en Arjon reeds terug gereden naar de start om de auto´s op te halen.
Om 21.00 uur zat iedereen aan tafel om te genieten van een goede maaltijd en een lekker biertje. Het was jammer dat de eigenaren niet zoveel inlevingsvermogen hadden en flexibel waren om een plek aan tafel in te richten voor Hanny, Herman en Hans. Zij vonden een sneller en wellicht passender plekje elders in Stavelot. De groep Ina&Wim2 verbleven op de camping.
Toen de ganzelever met geconfijte eend op tafel kwam dacht ik gelijk dit wordt krap. Uiteindelijk was het wel een zeer smakelijke maaltijd doch we gingen met een enigszins knorrend gevoel naar bed. Een flinke bak friet zat er zelfs hier in Belgie niet in. Het werd een extra schaaltje aardappelkroketjes….. Afijn goed bedoeld zullen we maar zeggen, maar weinig empatisch vermogen van de hotelier.
Ernst te Velthuis, m’n fietsmaat, zeker voor de volgende dag, voegde zich nog bij het gezelschap, nam de verhalen van de eerste dag tot zich, en sliep vervolgens slecht.
2e dag. Zaterdag de 14 mei 2005. Start wederom om 8.00 uur gepland. Het werd 8.15 uur.
Zachtjes tikt de regen tegen m´n zolderraam volgens verwachting dus. Sombere geesten zeiden het vrijdag al: “Morgen de hele dag regen!” En zo werd het een memorabele dag. Het hield niet meer op. Dus je weet het, het wordt glibberen en oppassen geblazen. Door de modderpaden is het gevaar niet groot maar het kost veel energie. Met grote snelheid afdalen is iets riskanter, maar de smalle wandelpaadjes zijn aanzienlijk gevaarlijker. Met de fiets op de rug tegen de soms steile beklimmingen op glibberen, over zeer smalle (wandel) paadjes verder fietsen en trapje op en trapje af. Wim en Ina belden af . Bij omslag van het weer zouden zij ergens weer opstappen daar kwam het dus niet van. Mart stapte ook af vanwege z´n rug.
Aan de start als deelnemers voor de 2e dag.
Startgroep dag 2 : Herman Postel, Paul Geessinck, Marcel Scholten, Clemens Reuvenkamp, Johan Pegge, Ernst te Velthuis, Leo Slütter, Peter Alferink, Charles van Heeckeren, Arjon Kruisselbrink
De hierna volgende foto’s even door een regenbril bekijken. Door de regen niet veel foto’s gemaakt. Daarom zijn er wat zonovergoten foto’s van ‘t net geplukt/gejat.
De eerste kilometers na Stavelot ging ´t gelijk steil omhoog. 300 meter klimmen om in een modderpoel te belanden. Daar trapte Clemens z´n ketting/derailleur stuk. Einde verhaal. Hij zou de route vervolgen lopend naar de “Super” in Vielsalm doch bereikte ´t stadje nooit. Via de fietsenmaker in Stavelot en een aantal lifts bereikte hij rond 14.00 uur ´t eindpunt Vianden. Geen fietsvreugde dus voor hem die dag.
Storing
‘n Praatgroepje….
Na Vielsalm een glooiend terrein buiten de bossen met mooie vergezichten als er geen regen was geweest. Hier en daar gelegenheid om ook wat snelle afdalingen te beoefenen ondanks de nattigheid.
Nattigheid
Leuke doorsteekjes door waterstroompjes. ´n Beetje tricky om er zo door heen te scheuren.
In Burg Reuland de fiets even in zo´n typische dorpse waterbak gereinigd. Schakelen werd snel minder daarom tandwielen even schoongewassen. Het lijkt heel wat maar hielp niets.
Herman Postel in het middden, warm worden.
We hebben nog goed gekeken in dit hokje. Ik denk dat ze achterin zaten tijdens de inhaalmanouvre.
Bijna de verkeerde helling opgegaan. Gelukkig sloeg na 300 meter de twijfel toe. Even vragen naar de weg naar Ouren. Oef de andere kant op. Terug het dorp in en zoeken naar het onderdoorsteekje en ´n brugje over het water. Direct een zeer steile gladde helling op naar wederom een herdenkingskruis boven op de bult. In het dorp hadden Ernst en ik, Arjon en Peter achtergelaten. Zij wilden nieuwe remblokjes monteren. Zonder het te weten passeerden we ook nog de andere groepen welke ook aan het repareren was geslagen.
In de omgeving van grenspaal 62 (Luxemburg ) trokken wij ook de proviandzak open en namen even rust onder de hoge bomen in een dicht bos boven op het hoogste punt 500 mtr +NAP.
Stem geluiden haalden ons uit de conversatie. Tot onze stomme verbazing en ook de zijne kwamen Johan, en na hem de vrijwel de gehele verdere groep (excl Peter, Arjon en Herman), te voorschijn en haalden ons daar in. We pikten aan tot voorbij het 3-landenpunt in Ouren.
Drielanden punt: België, Luxemburg en Duitsland
Alhier stond de logistieke groep (Hanny & Hans) gereed voor de verzorging en optoppen van de water voorraad.
Hier veranderde de aanwijzing van de route. Een rond geel vlakje op een blauwe pijlvormige ondergrond. Pijlen voor de afslagen dat was een stuk gemakkelijker.
Luxemburgs schrift
De Luxemburgers hadden de bewijzering goed voor elkaar. Ook stonden er nog wel gele rondjes op de bomen.
Een smal pad langs de Our, soms laag bijna door het water later weer steil klimmend tot weer 50 of 100 meter boven de Our.
Hier hoog boven de omgeving.
Een fietsbaar pad …….
Langs de Our een mooie omgeving.
Het eindpunt, het kasteel in Vianden. Machtig torend dit kasteel boven de stad en omgeving uit.
Vanaf het 3-landenpunt langs de Our afgedaald naar Vianden. Met name dit gedeelte van de tocht is lastig.
‘n Prachtig uitzicht
Na alle nattigheid, kou en technische storingen kwam iedereen tussen 18 en 19.30 uur aan in Vianden. Ieder voor zich had een eind aan de tocht gemaakt op het moment dat er voldoende genoten was.
Ons hotel “Berg en Dal”
Een prachtig hotel restte. Alle groepjes belden even waar men moest zijn. Hotel berg en dal was het antwoord. Ja dat zal wel…..
Dat bleek werkelijkheid. Kamers konden beter maar ´t was er niet duur en de kok bleek aanspreekbaar voor onze wensen. Voldoende te eten en drinken en daaraan is voldaan.
Wat een prachtige verhalen kwamen er los. Ieder z´n eigen verhaal en zienswijze.
Alhoewel de meesten wel anderen kenden in de groep blijk je elkaar toch wel gedegen te leren kennen gedurende deze twee intensieve dagen. Waarschijnlijk een beetje gewaagd om enkele waarnemingen te noteren.
Vrijwel geen der deelnemers trainde geregeld gedurende langere tijd (6 tot 10 uur) op de fiets. Dus de trainingen waren veelal onvoldoende.
Ina
Blijkt naast fantastische klimcapaciteiten ook te beschikken over een formidabel duurvermogen. Alhoewel we haar mooie lange benen niet gezien hebben blijken deze erg sterk te zijn. Door met een hoog beenritme a la Armstrong bergopwaarts te gaan liet ze velen achter zich.
Wim
Is bij haar in de leer geweest en ook een klimbeest. Dat wisten we ook nog wel van vorig jaar. Jullie hadden ook de 2e dag goede noteringen behaald zeker tot aan Ouren.
Johan.
Alhoewel het de eerste dag even anders leek heeft hij een topweekend geleverd in sociaal fietsen. Johan daar kun je mee thuiskomen. Natuurlijk moet je hem, zeker bij het fietsen, niet ´t vuur aan de schenen leggen. Dan slaat hij onverbiddelijk toe.
Marcel
Kenners zeggen dat Marcel ook nog ´n goed gesprek moet voeren met Ina om de kneepjes te leren van het hoge beenritme en minder kracht gebruiken. Dat komt wel zegt men. Ik daag hem ook nu niet uit. Een topatleet die zonder problemen ´n paar dagen meegaat. Dwingt de gehele groep waarin hij fietst tot de juiste voedings discipline waardoor dezer dagen die groep snel is mits……..
Die groep beschikt over een goede kaartlezer. Dat was dacht ik Marcel niet.
Paul
Een beest op de fiets. Lichtgewicht met een groot duurvermogen. Gedenk de afspraak dat als je aan kop ligt je geacht wordt bekend te zijn met en zeker van de juiste route!
Clemens.
Een opportunist met beslist talent en een groot hart. Miste de 2e dag door een defecte derailleur vrijwel geheel maar ging de eerste dag goed mee.
Charles
Een pezige en gespierde fietser of all-rounder die van alle markten thuis is. Misschien wat strakker organiseren.
Herman
Dat is bekend een ultra light. Heeft voor- en nadelen. De warmte capaciteit is gering. Dat blijkt als de brandstof op is of de kachel uit. De kracht/vermogen per kg verhouding is veel gunstiger dan van de zware jongens maar slechter dan van de specifieke fietsers. Iets te weinig spiermassa in de (boven)benen. Liefhebber en leest goed kaart. Als je hem uit de wind houd kun je hem er goed bijhebben.
Mart
Een sportliefhebber die ook graag fietst. Door z´n rug heeft hij zich niet kunnen laten zien.
Ernst
Ondanks z´n geringe trainings inspanning toch 1 dag formidabel gepresteerd. Ik wist dat hij het conditioneel aankon maar het specifieke fiets duurvermogen ontbreekt. Onlangs nog een halve marathon gelopen dus dit loopwerk kon er mijns inziens wel bij.
Peter
Fietst licht en makkelijk omhoog.
Arjon
Net als ondergetekende bergop een kg probleem of te weinig vermogen. Wel een sportliefhebber die kan “beesten”.
Sportieve conclusies.
De eerste dag Vise-Stavelot was goed te fietsen en verstoort de wandelaars nauwelijks. Dit weekend waren er vrijwel geen wandelaars. De route is veelal breed genoeg dus ook geen probleem. Qua afstand en hoogtemeters en moeilijkheidsgraad was ´t ook te doen. Natuurlijk moet er wel getraind zijn. 10 a 12 uur op de ATB voel je wel. Ook moet je de 2e dag nog op kunnen brengen.
De 2e dag Stavelot-Vianden is tot het 3-landenpunt Ouren de conclusie gelijk. Vanaf Ouren tot in Vianden is een ander verhaal. Smalle paden, soms zeer steil welke ook wandelend al lastig is. Veel afstappen en de fiets omhoog duwen c.q. naar beneden dragen. Zeker met goed weer en drukke weekenden is dit fietsend geen aanrader omdat het dan barst van de wandelaars.
Epiloog
Graag wil ik iedereen bedanken voor z´n bijdrage op welke wijze dan ook. Zeker mogen hierbij de begeleiders niet ontbreken te weten: Hanny Postel, Hans Welbergen en Wim Bouwmeester sr. Noodgedwongen kwamen Mart Versteeg en Wim & Ina hier nog bij. Zonder hen zou het allemaal een stuk lastiger zijn geworden.
Spijtig ook dat Henk Marsman en HenkJan Somsen voortijdig moesten afhaken. Volgende keer beter heren!!
Natuurlijk zijn er ook zaken welke anders hadden gemoeten. Het zou het plezier hebben vergroot als we als groep meer samen waren geweest in ´t zelfde onderkomen, bij het ontbijt, ´t avondeten en daarna. Het is anders gelopen. Ondanks dat vond ik het een onvergetelijk weekend.
Leo Slütter
Ps
Het is aardig om te weten dat de GR5 verder doorloopt tot Nice. In het voorjaar, wellicht tot half mei is het nog niet druk op de route. We zouden nog eens verder kunnen kijken.
Op zaterdag 11 juni 2005 is het ABCTA team bestaande uit Ronny Buil, Herman Postel, Henk Griemelink en Arjen Zwiers wederom winnaar geworden van deze 12-uurs adventure race door de Gelderse Achterhoek met in dit geval een uitstapje naar Vreden in Duitsland. Na het uittreden van Jan Knorth, hetgeen als een fors verlies werd ervaren, kwamen zij weer sterk terug met nu Arjen in de gelederen.
Het voormalige gemeentehuis Kasteel Vorden is ditmaal de startlocatie ‘s ochtends om 7 uur.
Het parcours leidde na een memorisatie onderdeel met 14 CP’s naar station Vorden alwaar de 80 atleten allemaal op tijd op de trein charter van 8.14 uur stapte met een koers van 32 km 119 gr.en . Dat bleek in 25 min. Winterswijk centraal te zijn.
De Briefing ‘n half uur voor de start
Vanuit Winterswijk een loop/ATB etappe naar Vreden. Daar konden 2 kayaks in ontvangst worden genomen en dienden 2 man te varen naar uiteindelijk Borculo. Wisseling was toegestaan. Beide 2-tallen dienden een groot aantal CP’s aan te doen waarna na een 2e korte memorisatie de dag eindigde in Borculo op de IJs boerderij Dommerholt aan de Hambroekweg.
De winnaars, van vorig jaar, hier na de 1e etappe in de trein. Direct weer bij de les en ‘t vervolg bespreken en intekenen. Voor Ronnie een thuis wedstrijdje.
Hier stond een door Orffa geschonken varkentje klaar. Gerben Kemp van Orffa moest met tranen in de ogen vertellen dat zijn team dit jaar verstek diende te laten gaan doch beloofde er volgend jaar zeker weer bij te zijn. Met het varken onderstreepte hij de traditie en het voornemen! Arnold Tinneveld zorgde er met de gehele familie en de buren voor dat het varkentje werd gewassen en klaargestoomd.
Het team van Cehave neemt het eerste rustpunt in de trein zich onbewust zijnde van de komende “verschrikkingen”. Verschil met andere teams is: de voorbereiding en ruim 10 jaar ervaring in dit vak. Goede voeding op het juiste moment niet onbelangrijk dat dan weer wel!
De 2e plaats werd opgeëist door het team van ICT uit Deventer. Dit jaar zonder Ulrik van der Laan kwamen zij zeer sterk naar voren.
Op de derde plaats het team van Agri Oost ook enigszins verrassend. Natuurlijk konden zij het fysiek gemakkelijk aan. Toch is dit een andere discipline dan ‘t survivallen met de typisch uitgelintte routes. Het navigeren gaat hun inmiddels ook heel goed af.
1ste Etappe
Na de briefing om 6.30 uur werd om 7 uur het startsignaal gegeven. 20 teams vertrokken. Zij ontvingen onderstaand instructie. Dit betekende dus een memorisatie. Vanaf een grote kaart punten onthouden en ernaar toe lopen en CP’s noteren. Totaal 14 stuks in 70 min. Da’s krap maar gezien de resultaten te doen. De latere winaars hebben alle punten op 1 na. Dus ook geen van de 3 valse CP’s.
Eteappe 1
Proloog te voet. Memorisatie.
Kompaskoersen zijn opgegeven t.o.v. magnetisch noorden. Kaartkoersen t.o.v. kaart noorden!
Start om 07.00 uur. KC = Kaart Coordinaat.
13,5 km indien u na elk punt naar de start terugkeert. Beschikbare tijd max. 70 min.
CP no.
Omschrijving.
Er mogen geen aantekeningen worden gemaakt
CP-code
Start
Kaarten in de hondehokken voor de brug. Splitsen is niet toegestaan. Hierop wordt toegezien!
Verzorgers melden zich om 8.00 uur op parkeerplaats bij Kasteel Ruurlo. Rij van Vorden naar Ruurlo. 1e rotonde voor Ruurlo rechts en weer rechts. 1e parkeerplaats. Advies aan atleten: kompas en de tijd meenemen en verder niet veel. Wel alle benodigdheden naar CP15 meenemen.
1
Noteer CP-code
2
Noteer CP-code
3
Info op CP1.
Noteer CP-code
4
Noteer CP-code
5
Noteer CP-code
6
Noteer CP-code
7
Noteer CP-code
8
Info staat op CP 7
Noteer CP-code
9
Info staat op CP 11
Noteer CP-code
10
Noteer CP-code
11
Noteer CP-code
12
Noteer CP-code
13
Noteer CP-code
14
Noteer CP-code
15
Deadline!! Uiterlijk om 8.10 uur melden bij organisatie op CP15. Indien te laat dan volgt een quarantaine tijd van 60 min.
Nieuwe route info in ontvangst nemen. Verplicht vervoermiddel. Controle kaart inleveren!!!
Eind etappe 1
Harry en Han zorgen voor de hond terwijl Leo de start verzorgd.
De memorisatiekaart. Wat is dat ook weer? 3 min daarvoor verteld en wie ……?
De volgende CP’s waren op de kaarten welke in de “hondehokken” lagen niet ingetekend:
CP 3, 8 en 9.
Voorzien was immers dat een aantal teams wel goede afspraken onderling had gemaakt en een taakverdeling.
Om ook deze ge-oliede machines te ontregelen komt men onderweg dus onverwacht zaken tegen als plotseling extra info en moeilijkheids graden.
Ook valse CP’s behoren hiertoe. Idee is dat het team en/of de navigator overtuigd moet zijn dat men op de juiste plek is en dan de CP-code voor juist noteren en niet gokken.
De betreffende info om op een CP te komen staat dus op een andere CP.
Dit is was o.a. de volgende info:
Op CP 1: Loop vanaf de start 301 mtr op 276 graden. (Dit heeft dus maar 1 team correct uitgevoerd.)
Op CP 7: CP8 ligt op 98 mtr op 83,5°.
Op CP11: CP9 ligt op 221mtr op 120°.
Bedoeling is om met z’n vieren zoveel mogelijk CP’s met informatie in ‘t hoofd op te slaan, te verdelen over de 4 teamleden en vervolgens de punten te zoeken. Voor “‘t gemak” was op de CP aangeven om welke CP het ging. Eigenlijk overbodig. Er mogen geen notities worden gemaakt. We zagen verschillende teams dat nog wel slinks doen en zullen daar de volgende keer wat strakker tegen optreden anders is de essentie weg. We zien ook dat de aanpak veelal ongeorganiseerd is. Elk teamlid kijkt naar alle punten, er zijn geen afspraken, geen organisatie etc. De aanpak is om snel afspraken te maken en elk teamlid te belasten met alle info van b.v. 1 punt.
Opmerkelijkheden:
De volgorde nummering van de CP’s is wat willekeurig gekozen zodat eenieder z’n eigen volgorde gaat bepalen.
CP3 ligt op een koers vanaf de start doch deze info stond op CP1. Op de hoek ervoor een valse CP. De goede slechts door een team gevonden. Een plusje voor Agri Oost!!
CP5. Een valse CP op 100 mtr voor de echte. Hier ook een verplaatsbare perceelscheiding dmv een oprolbare nylondraad. Alleen de winaars hadden dit punt goed.!!! Zonne Ei heeft de code voor CP5 wel gevonden meer bij punt 3 neergezet??
CP7/8. Controle op splitsen. Altijd goed voor enkele overtreders.
CP11. Hoe team Schothorst hier aan code no. 3 komt is een raadsel??
Het eind was CP 15. Hier moest men na 70 minuten aanwezig zijn. Natuurlijk is te zien dat dit een punt aan het spoor is en nog wat gedetailleerder op het station. Om extra zeker te zijn dat alle teams hier ook daadwerkelijk waren lag er een straftijd inde vorm van een quarantaine van 60 min. Dit kwam dus overeen met de wachttijd tot de volgende trein. Gelukkig was eenieder tijdig present. Sommigen al om 10 vóór acht.
Na aankomst de strijd om een goed plekje te bemachtigen in de trein. De informatie voor de 2e etappe was bij aankomst op het station afgegeven. Deze mocht eerst in de trein worden geopend. Dus gedurende de reis met een koers van 31 km op ca 119 graden, was er dus ongeveer 25 min tijd om tekenwerk en denkwerk te verrichten.
Onderweg riep de machinist ook nog een tekst met ‘n coördinaat om, via de intercom, welke nog wat extra adrenaline losmaakte.
Attentie Attentie
Dit is een eenmalige mededeling voor de ABCTA survivalrunners.
U nadert Winterswijk West.
De daarna volgende stop is Winterswijk Centraal . Voor u is dit CP-20.
Nadat u de trein rustig hebt verlaten koerst u 1.354 mtr op 124° naar CP21.
Syntus wenst u een comfortabele dag toe.
Heb ik het goed gehoord, nog extra koers informatie naar het volgende CP?
Zodra men in Winterswijk aankwam, de trein uit en op zoek naar CP21.
De 2e etappe vanaf station Winterswijk. Alle punten tot Vreden vrijwel op kaart dus kon er vaart gemaakt worden.
In Vorden was ‘t roadbook tot Vreden verstrekt. Zo had men onderweg in de trein iets om handen om “tussen de rails”te lezen.
Route 2
ATB/loop-etappe.
Kompaskoersen zijn opgegeven t.o.v. magnetisch noorden. Kaartkoersen t.o.v. kaart noorden!
KC = Kaart Coordinaat.
Het is strikt verboden de Kottenseweg over te steken. Conclusie gemakshalve: Als je niet op de juiste plek onder deze weg doorgaat ben je de weg overgestoken 🙂 . Consequentie: Zie reglement
CP no.
Omschrijving.
Opdracht
CP-code
Start
CP20 = Station Winterswijk Centraal.
21
Noteer CP code
22
Melden bij organisatie
23
Via ingang binnengaan en ook weer vertrekken na de opdracht.
24
Noteer CP code
25
Melden bij organisatie
26
Vervallen
27
Noteer CP code
28
Noteer CP code
29
1e Verzorgingspunt. Vanaf hier kunnen tot CP 68 max. 2 personen per ATB.
Noteer CP code
30
GPS kernnetpunt in vak 251/443
Noteer CP code
31
Vervallen
32
Noteer CP code
33
Vervallen
34
Grenspaal nummer
35
Zone 32U x=350.275 y=57 63 885
Noteer CP code
36
Zone 32U x=350.006 y=57 65 019
Noteer CP code
37
Deadline 13.00 uur.
Melden bij organisatie.
Kaart Winterswijk CP 20 t/m 28
Vanuit de trein op kaart lopen naar CP21 en bij CP 22 onder de weg door. Daar bleek lokale bekendheid enkele teams in het voordeel. Zij benutten een andere tunnel dan de bedoelde duiker. Organisatiefoutje 🙂
Agri oost…. hongerig om zich in de volgende opdracht vast te bijten.
Er viel in deze etappe weinig te tekenen omdat reeds voorzien was dat men de tijd nodig zou hebben.
Vervolgens naar het zwembad en even lekker in bad. Willy Ter Selle (in t rood) had de zaakjes goed voor elkaar. 80 man in 30 min. 14 dgn ervoor 500 man in 4 uur dus dit was ook haalbaar.
Hier Henk Griemelink in volle actie. Geen tijd om de regenjas uit te doen!
Ook dit is een plaatje
Kaart Ratum. CP 28 t/m 32
Bij de Steengroeve het punt waarop de teams 2 ATB’s krijgen toebedeeld. Bedoeling was dat de 2 zwakste lopers uit de teams zich zouden kunnen sparen. In de praktijk was dit ook wel eens het geval doch bleken de sterkste fietsers te moeten trappen en de overige 2 kregen of een plek op de fiets of intervallend lopen. Jammer dat we hier niet dieper de groeve in mochten abseilen of klimmen.
Hoezo abseilen…..
Waar zij vandaan kamen was een raadsel. Waarschijnlijk een doorsteekje zoals aanvankelijk in het roadbook bedoeld.
Goede voeding is van belang.
Loop je je de naad uit de broek….. zoekt aanknopingspunten……honger en dorst en daar zitten ze…..
Kaart Grenspaal 790 CP33 t/m 37
Het team van ICT presteerde goed. Ulrik kijkt wat sombertjes toe. Een topklassering zonder mij? Of dankzij een adequate begeleiding…….
Kaart Vreden tot instap kayak
Baks logistiek is goed bezig. Na een diepgaande studie gevolgd te hebben in de winterperiode achtten zij zich bekwaam genoeg om deel te nemen. Resultaat was ook een boven verwachting goede klassering.
Ook de organisatie heeft haar moeilijke momenten onderweg…… In hartje Vreden wachten op de eerste teams pal naast de Berkel. ‘n Glaasje dropwater kregen we aangeboden door de waard. Een gewaardeerde cursiste had me van de winter ook al eens op een flesje van dat eigen brouwsel gefêteerd. Lekker man…!
Bij aankomst in Vreden ontvingen de teams een heel pak kaarten en opdrachten.
Zie hier maar eens orde in te scheppen. Bedoeling was dat 2 man direct in de kayaks stapten en de andere 2 met de ATB punten “ophalen”. Ook de 2 kayakkers konden zinvol enkele punten ophalen waardoor de totale fiets afstand aanzienlijk kon worden ingekort. De fietsers hadden de tijd hard nodig. Doel was ook om b.v. bij de zandvang in Rekken elkaar te ontmoeten en eventueel te switchen. De eerste teams kwamen ook redelijk tegelijk in Rekken aan. Anderen hebben elkaar niet gezien of zelfs niet beoogd te zien.
Herman Postel kan dat!
Enkele bruggen waren als roadblocks aangegeven. Dus niet passeren!!
Zo wordt het een duwboot. Dwars door Vreden dat schiet niet op maar veel plezier.
Duwboot
Op het verstrekte kaartje voor de kayakkers was nog een handige by-pass gegeven voor het centrum van Vreden. De Berkel kent daar wat onhandige stukjes. Natuurlijk wil ik de atleten niet te veel ontmoedigen vandaar deze geste. De legenda zat er ook bij. Duidelijk zijn dan de bruggetjes en stuwtjes te zien. De hoogtes tussen de waterspiegel en de onderzijde brug helaas niet. Maar ‘t leek me dat dat wel te bevaren was hetgeen enkelen ook bewezen. Van het eerste tot het laatste bruggetje toch lopen was ca. 250 mtr. De totale afstand 800 mtr. Tussendoor alle stukjes varen kon ook. Alleen voor de echte liefhebbers als Tonny Nahuis en Andre Bleumink. Wat een vastberadenheid.
Thomas trekt forse draaikolken.
Start kayak tot CP42
In het heetst van de strijd effe vergeten de helm af te zetten? of een veiligheids maatregel. Wellicht ingebouwde airbag. En niet voor niets van er zaten enkele verraderlijke stuwtjes in.
CP43 t/m 46
CP 47, 48, 52 en 53
Buk-ow!!
Scherp toezicht.
Ja dat moest wel misgaan Tonny. Misschien niet bij de eerste maar bij de 2e brug was je aan de beurt. ‘t Gaat ook zo noks….. Maar geen probleem is zo groot of hij vat ‘t bij de horens… Toch kon je onder alle bruggen doorvaren!!!
Toen… ineeens was hij weg, bleef angstig lang onder….. maar kwam weer boven. ….en blijft lachen.
en zo kan het ook…. rustig …..met overleg…. en flexibiliteit en…………… weinig volume.
CP49
Punt 57 was een lastige met geografische coordinaten. Principe is, als je er minder handig mee bent, dat, als je deze uittekent je het punt ook ophaalt. Slechts 4 teams hebben zich deze moeite getroost. Je liep er ook niet zomaar tegen aan. Dus 4 moedige teams. (ABCTA, ICT, PreMervo, CDL!!!JK?) Er zat maar 1 geografisch KC in.
ABC Vriezenveen
Een lekker biertje tot slot en lachende gezichten. Petje af voor fam. v.d. Gaast.
Uitslagen ABCTA run 2005.
TOTAAL
Route 1
Route 2
deadline
Route 3
deadline
Hinder-
Memorisatie
ATB/loop
13:00
Berkelzomp
19:00
CP’s
nissen
Extra *
Extra *
Tijd
Start
CP37
straftijd
Finish
straftijd
straftijd
straftijd
Bonustijd
straftijd
1
ABCTA “Terreindenderaars” (1)
14:09
uur
7:00
11:20
0:00
18:54
0:00
2:00
0:15
2
ICT “Is Compleet Topfit” (10)
18:30
uur
7:00
12:07
0:00
19:00
0:00
6:30
0:00
3
Agri Oost “Agri Oost” (3)
19:49
uur
7:00
12:14
0:00
18:49
0:00
7:00
1:00
4
Zonne Ei Farms “Chickenpowers Revenge” (7)
20:17
uur
7:00
11:28
0:00
18:47
0:00
8:30
0:00
5
Welkoop Vriezenveen “Welkoop Vriezenveen” (4)
21:58
uur
7:00
12:06
0:00
18:58
0:00
9:00
1:00
6
Nutreco “Nutreco’s First” (18)
22:48
uur
7:00
11:48
0:00
19:06
0:12
10:30
0:00
7
Berkel Milieu N.V. “Berkelboys” (13)
23:27
uur
7:00
12:05
0:00
19:39
1:18
8:30
1:00
8
O&O CDL “No Brakes” (17)
23:57
uur
7:00
12:00
0:00
19:29
0:58
8:30
0:00
2:00
9
Nahuis “D’r An 1” (5)
24:42
uur
7:00
12:31
0:00
19:24
0:48
11:30
0:00
10
Nutreco “Farmix Unlimited” (11)
25:27
uur
7:00
11:28
0:00
19:24
0:48
11:30
1:00
0:15
11
Schothorst Feed “Research Schotzoekers” (6)
25:42
uur
7:00
12:06
0:00
19:34
1:08
12:00
0:00
12
PreMervo “Mervo Beesten” (9)
25:57
uur
7:00
12:14
0:00
19:34
1:08
10:30
0:00
0:15
2:00
13
Baks Logistiek “Baks team” (2)
26:42
uur
7:00
12:39
0:00
19:24
0:48
12:30
1:00
14
ABN/AMRO “Adsasama” (19)
31:12
uur
7:00
12:59
0:00
19:09
0:18
19:00
0:00
0:15
15
Vertis “Full Speed” (14)
31:45
uur
7:00
12:49
0:00
19:45
1:30
15:30
0:00
2:00
16
Sonac bv “Botte Boeren” (8)
32:39
uur
7:00
12:06
0:00
20:13
2:26
13:00
0:00
4:00
17
Tebodin CCE “Voorheen CIB” (21)
33:03
uur
7:00
12:17
0:00
19:31
1:02
16:30
0:00
3:00
18
Schothorst Feed “Research Schot in de Roos” (12)
33:18
uur
7:00
12:43
0:00
19:36
1:12
20:30
0:00
1:00
19
Cehave-Landbouwbelang “Z.M.H.U.” (20)
38:54
uur
7:00
12:50
0:00
19:58
1:56
20:00
0:00
4:00
* Tussen haakjes is het startnummer.
Groep 9,11,12,19:
Dame(s) in het team
Groep 8,9,14,17:
Ongeoorloofd voertuig, op aanwijzing org.
Groep 21:
Gebruik auto 3 personen
Groep 20:
Gebruik auto 4 personen
Bijgaand aangegeven hoeveel teams procentueel de CP code goede hadden. Duidelijk blijkt dat het % gedurende de dag afneemt.
Vermoeidheid slaat toe, aandacht / concentratie wordt minder, motivatie na de eerste gemiste CP wordt minder etc.
Eerste Etappe Memorisatie.
Ingevulde CP-codes
Fals
Fals
Fals
4
3
10
CP1
CP2
CP3
CP4
CP5
CP6
CP7
CP8
CP9
CP10
CP11
CP12
CP13
CP14
4
7
12
15
1
5
3
6
2
8
13
14
9
10
ABCTA “Terreindenderaars” (1)
4
7
15
1
5
3
6
2
8
13
14
9
10
ICT “Is Compleet Topfit” (10)
4
7
15
3
5
2
8
13
14
9
10
Agri Oost “Agri Oost” (3)
4
7
12
15
3
3
6
2
8
14
9
10
Zonne Ei Farms “Chickenpowers Revenge” (7)
4
7
1
15
5
3
6
8
14
9
10
Welkoop Vriezenveen “Welkoop Vriezenveen” (4)
4
7
15
3
5
3
6
2
8
13
14
9
10
Nutreco “Nutreco’s First” (18)
4
7
15
3
6
2
8
9
10
Berkel Milieu N.V. “Berkelboys” (13)
4
7
15
3
5
3
6
2
8
14
9
10
O&O CDL “No Brakes” (17)
4
7
15
3
5
3
6
2
8
14
9
10
Nahuis “D’r An 1” (5)
4
7
15
3
5
3
6
2
8
9
10
Nutreco “Farmix Unlimited” (11)
4
7
15
3
5
3
6
8
14
9
10
Schothorst Feed “Research Schotzoekers” (6)
4
7
15
4
2
8
3
14
9
10
PreMervo “Mervo Beesten” (9)
4
7
15
5
3
8
9
10
Baks Logistiek “Baks team” (2)
4
7
15
3
5
3
6
2
8
14
9
ABN/AMRO “Adsasama” (19)
4
7
3
3
6
10
Vertis “Full Speed” (14)
7
15
3
3
6
2
8
13
14
9
10
Sonac bv “Botte Boeren” (8)
4
7
3
3
6
Tebodin CCE “Voorheen CIB” (21)
4
7
15
3
2
9
Schothorst Feed “Research Schot in de Roos” (12)
4
7
15
3
3
6
8
Cehave-Landbouwbelang “Z.M.H.U.” (20)
4
7
3
5
6
8
Etappe 2 Vanaf Winterswijk Centraal naar Vreden.
Ingevulde CP-codes
CP21
CP24
CP27
CP28
CP29
CP30
CP32
CP34
CP35
CP36
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
ABCTA “Terreindenderaars” (1)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
ICT “Is Compleet Topfit” (10)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Agri Oost “Agri Oost” (3)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Zonne Ei Farms “Chickenpowers Revenge” (7)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Welkoop Vriezenveen “Welkoop Vriezenveen” (4)
33
12
5
9
29
1
4
789A
6
8
Nutreco “Nutreco’s First” (18)
33
12
5
9
29
1
4
97
6
8
Berkel Milieu N.V. “Berkelboys” (13)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
O&O CDL “No Brakes” (17)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Nahuis “D’r An 1” (5)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Nutreco “Farmix Unlimited” (11)
33
12
5
9
29
1
4
OE78
6
8
Schothorst Feed “Research Schotzoekers” (6)
12
5
9
29
1
4
790
6
8
PreMervo “Mervo Beesten” (9)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Baks Logistiek “Baks team” (2)
33
12
5
9
29
1
4
789B
8
ABN/AMRO “Adsasama” (19)
33
12
5
9
1
4
Vertis “Full Speed” (14)
33
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Sonac bv “Botte Boeren” (8)
33
12
5
9
29
1
4
789A
6
8
Tebodin CCE “Voorheen CIB” (21)
12
5
9
29
1
4
790
6
8
Schothorst Feed “Research Schot in de Roos” (12)
33
12
5
9
Cehave-Landbouwbelang “Z.M.H.U.” (20)
33
12
5
9
1
4
Van Vreden tot de Zandvang in Rekken in de Berkel.
Ingevulde CP-codes
CP41
CP43
CP44
CP45
CP46
CP47
CP48
CP49
CP50
CP51
CP52
CP53
3
31
12
35
6
2
4
95
56
5
3
826
ABCTA “Terreindenderaars” (1)
3
31
12
35
2
4
56
5
3
826
ICT “Is Compleet Topfit” (10)
3
31
12
35
2
4
95
56
5
3
826
Agri Oost “Agri Oost” (3)
3
31
35
2
4
95
56
3
826
Zonne Ei Farms “Chickenpowers Revenge” (7)
3
31
12
35
4
95
56
5
827
Welkoop Vriezenveen “Welkoop Vriezenveen” (4)
3
31
12
35
2
4
95
56
5
3
826
Nutreco “Nutreco’s First” (18)
3
31
12
35
2
4
826
Berkel Milieu N.V. “Berkelboys” (13)
3
31
12
35
2
4
56
5
3
826
O&O CDL “No Brakes” (17)
3
31
12
35
2
4
95
56
5
3
826
Nahuis “D’r An 1” (5)
3
31
35
2
4
Nutreco “Farmix Unlimited” (11)
3
31
12
35
2
4
3
826
Schothorst Feed “Research Schotzoekers” (6)
3
12
35
2
4
95
56
5
826
PreMervo “Mervo Beesten” (9)
3
31
35
2
4
56
3
826
Baks Logistiek “Baks team” (2)
3
31
2
4
95
56
5
836
ABN/AMRO “Adsasama” (19)
Vertis “Full Speed” (14)
3
Sonac bv “Botte Boeren” (8)
3
31
12
35
2
4
56
5
3
826
Tebodin CCE “Voorheen CIB” (21)
3
31
12
2
4
56
5
Schothorst Feed “Research Schot in de Roos” (12)
3
Cehave-Landbouwbelang “Z.M.H.U.” (20)
3
Van de zandvang in Rekken tot aan de finish in Borculo.
Bij de Steengroeve het punt waarop de teams 2 ATB’s krijgen toebedeeld. Bedoeling was dat de 2 zwakste lopers uit de teams zich zouden kunnen sparen. In de praktijk was dit ook wel eens het geval doch bleken de sterkste fietsers te moeten trappen en de overige 2 kregen of een plek op de fiets of intervallend lopen. Jammer dat we hier niet dieper de groeve in mochten abseilen of klimmen.
Hoezo abseilen…..
Goede voeding is van belang.
Zo wordt het een duwboot. Dwars door Vreden dat schiet niet op maar veel plezier.
