Het beroep van Wildernis guide

Het beroep Wilderness Guide is vrij uniek. In Canada en de Verenigde Staten, vooral in Alaska zijn het meestal indianen, eskimo’s of de enkele blanke, die hun leven lang in de wildernis hebben gewoond, die voor dit beroep hebben gekozen. Deze mensen hebben een grote kennis vergaard in de laatste grote wildernissen op aarde. Met deze kennis en aanvullende “moderne’ opleidingen bieden zij de avontuurlijke toerist een boeiend en leerzaam verblijf in de wildernis. Er zijn een aantal scholen die op verschillende niveau’s Wilderness Guide Opleidingen aanbieden. De meeste scholen zijn gevestigd in Canada en de Verenigde Staten, maar ook in Finland en Australië zijn enkele scholen. 
Een aantal Nederlandse Wilderness Guides hebben in Canada de opleiding gevolgd. Mede door een sterke onderlinge band is de International Wilderness Guide Association (IWGA) opgericht. De IWGA heeft tot doel om de opgedane kennis en vaardigheden te verbreden en te verdiepen en tevens een bijdrage te leveren tot het behoud van de ongerepte wildernissen op aarde. Voorts ziet de IWGA het als een missie om ook hun kennis over te dragen aan anderen dan de gecertificeerde Wilderness Guides. De IWGA heeft een uitstekend en uniek programma voor iedereen die de natuur een warm hart toedraagt (zie toelatingsvoorwaarden op de website van de IWGA). 

Een gids draagt een grote verantwoordelijkheid. Onder alle omstandigheden moet hij of zij de groep kunnen leiden, ook in extreme omstandigheden en in afgelegen gebieden waar hulp niet direct ter plaatse is. De Wilderness Guide is een goed getrainde en ervaren kano- en kajakvaarder en rugzakkampeerder. Het navigeren is een tweede natuur geworden, in de bergen, op het water of diep in de oneindige wildernissen. De dagelijkse weersvoorspelling is een automatische handeling. In geval van nood kan hij eerste hulp en reddingstechnieken op snelstromend water, in de bergen of waar dan ook toepassen. Wordt een groepslid vermist, dan zal hij onmiddellijk een Search & Rescue plan moeten opstellen en uitvoeren, en tevens de lokale autoriteiten van de juiste informatie kunnen voorzien. 
Gaat de proviandvoorraad verloren dan moet hij met de groep kunnen overleven met middelen uit de natuur. Uiteraard behoort de gids over een uitstekende conditie te beschikken. De gids is onder alle omstandigheden de leider van de groep, overwint problemen, lost conflicten op, biedt onvoorwaardelijk hulp, kortom staat altijd klaar. En het allerbelangrijkste: de gids waarborgt de veiligheid van de groep. 

De International Wilderness Guide is dan ook een hoog gekwalificeerde gids die aan de hoogste eisen voldoet. Deze gids kan niet alleen leiding geven aan toeristische tochten of reizen, maar in het bijzonder ook aan de meest extreme expedities.

Navigatie te land en op het water
De Wilderness Guide is een expert in het gebruik van de meest voorkomende navigatie middelen zoals de kaart, het kompas, hoogtemeter, gps, horloge etc. Voorts is hij getraind in het navigeren zonder al deze middelen. Waar ook ter wereld zal hij zijn weg weten te vinden met alleen de natuur als navigatie instrument, niet alleen door het hooggebergte, maar ook met de kajak of kano op snelstromende rivieren, langs zeekusten of door de onmetelijke wouden. 

Praktische Meteorologie
Een weersverwachting opstellen en hoe te verwerken in het routeplan is een tweede natuur voor de Wilderness Guide. Elke ochtend controleert hij de barometer, observeert regelmatig gedurende de tocht wolken en wolkvorming.

Voorts betrekt hij windrichting en windsnelheid, de temperatuur voor elke denkbare hoogte in de bergen, de gevoelstemperatuur en op de grote meren en op zee de golfhoogte in zijn weerrapport. Hij heeft inzicht in de lokale en grote weersystemen. Dan wordt een beslissing genomen of een tocht door kan gaan of niet. 

Leiderschap
Onder extreme omstandigheden en noodsituaties krijgt de Wilderness Guide soms te maken met abnormaal menselijk functioneren.

De gids weet in extreme omstandigheden en noodsituaties het hoofd koel te houden en de juiste maatregelen te nemen. Hij schat in hoe zijn groepsleden kunnen reageren, herkent karakterprofielen en heeft kennis en ervaring met conflictbeheersing, feedback geven en ontvangen.

Hij observeert het groepsproces en stuurt eventueel bij. Hij weet de competenties binnen de groep te gebruiken om de tocht tot een succesvol einde te brengen. Hij vraagt zich af hoe zijn groepsleden reageren bij het doorschrijden van een snelstromende rivier, tijdens tochten in de bergen, bij noodsituaties op het water of bij ontmoetingen met gevaarlijk wild. 

Didactiek
De Wilderness Guide beheerst ook didactische vaardigheden, nodig om zijn groep op de juiste wijze te leiden. Lesgeven, hoe vertel ik het in een logische, maar vooral begrijpelijke volgorde. Hoe bereid ik het nemen van een hindernis voor en hoe instrueer ik mijn groepsleden? Niet alleen lesgeven in de noodzakelijke onderwerpen voor een veilige en succesvolle tocht behoren tot de taak van de gids, maar ook kennisoverdracht van boeiende onderwerpen met betrekking tot flora en fauna, geologie, astronomie en vele andere onderwerpen die tijdens een tocht ter sprake komen. 

Search and Rescue 
Een Wilderness Guide moet altijd voorbereid zijn op vermissing van groepsleden. Volgens vaste procedures worden gegevens verzameld, opsporingsplannen worden gemaakt, en dan zal hij leiding moeten geven aan een zelf geformeerd Search and Rescue team, tevens houdt hij met portofoons en satelliettelefoon met de juiste verbindingsprocedures contact met politie, de rangers, piloten etc. 
Het verzamelen van gegevens over de vermiste vergt ook een gedegen sporenonderzoek. Gegevens afleiden uit sporen is een kunst op zich, maar heel belangrijk om in de huid te kunnen kruipen van de dwaler. Een voortdurende controle op de groep is uitermate belangrijk, maar ondanks dat gebeurt het regelmatig dat in een onbewaakt ogenblik een groepslid de groep uit het oog verliest, dan is het van levensbelang om de vermiste zo snel mogelijk op te sporen. 

Swift Water and Mountain Rescue 
Het lezen van rivieren en getijdenbewegingen langs zeekusten is voor een Wilderness Guide een belangrijke routine. Hij voelt zich thuis op het water en is een bedreven kano- en kajakvaarder en rafter. Van een gids wordt echter meer verlangd: hij moet in staat zijn om zichzelf en zijn groepsleden te redden of in een veilige situatie te loodsen, hij moet een veilige rivercrossing kunnen voorbereiden en uitvoeren, hij weet de gevaren op het water te onderkennen en voortdurend de veiligheidsaspecten te waarborgen. Kortom de Wilderness Guide beheerst alle reddingstechnieken en weet leiding te geven aan reddingsoperaties op het water.
Van de oceaan naar de bergen, het beoefenen van reddingstechnieken in de bergen, snel handelen en reddingsmateriaal gereed maken om klimmers in nood veilig van de wand te kunnen halen, is evenals redding op het water een van de belangrijkste vaardigheden van de gids. 

Wilderness First Aid, eerste hulp in de wildernis
Kennis van eerste hulp is evenals alle reddingstechnieken kennis van levensbelang. Bij een ongeval ver van de bewoonde wereld moet de gids deskundige hulp kunnen bieden, er van uitgaande dat medische hulp pas na lange tijd ter plaatse zou kunnen zijn. Patiëntenrapporten invullen, grondige onderzoeken verrichten, levensreddende handelingen uitvoeren, de organisatie rond de plaats van ongeval leiden, een evacuatieplan voorbereiden en uitvoeren en nog vele andere onderwerpen behoren tot de verplichte kennis van de gids. 

Wapenkennis
Het omhanden hebben van een vuurwapen is in sommige gebieden een extra veiligheid in verband met gevaarlijke diersoorten. Om de veiligheid van de groep te waarborgen moet een gids in staat zijn om een vuurwapen op de juiste wijze te gebruiken en veilig te vervoeren tijdens tochten door de wildernis.
Voor onderhoud van zijn schietvaardigheid moet hij kennis hebben van de regels op de schietbaan, wapenleer zoals de werking van verschillende wapen, kalibers, ballistiek en schiettechniek. 

Survival
Het kan gebeuren dat door een ongeval de groep zonder uitrusting en proviand komt te zitten. De gids is in staat om met zijn groep zonder voedsel en uitrusting lange tijd te kunnen overleven in de wildernis. Het verzamelen van de fundamentele behoeften; voedsel, water en bescherming tegen extreme omstandigheden heeft dan de hoogste prioriteit. De gids bezit dan ook vaardigheid en kennis op het gebied van jagen en vissen met werktuigen gemaakt van middelen uit de natuur en het verzamelen van eetbare planten, wortels en bessen. Voorts is hij bedreven in het maken van vuur en onderkomens onder alle omstandigheden. Hij weet zijn groep met natuurlijke oriënteringsmiddelen of een zelf gemaakt primitief instrument (zonnekompas van wilgetakken) te leiden naar de bewoonde wereld. 

Samengevat
De gids is in staat te functioneren onder extreme omstandigheden. Stormachtig weer, sneeuw, strenge vorst, weinig proviand vergen het uiterste van de gids. Het komt het er op aan om een groep gedurende lange tijd te voet, per kano of kajak veilig door de wildernis, terug naar de bewoonde wereld te leiden Men kan te maken krijgen met ellendige moerassen, dichte wouden, steile berghellingen, en barre weersomstandigheden. Het regent of sneeuwt soms dagenlang. Groepsleden kunnen verdwijnen en moeten weer opgespoord worden. Soms raken navigatiemiddelen of andere uitrusting verloren. Stormachtig weer, regen en koude eisen vaak hun tol. Toch moet elke dag een routeplan en een weersverwachting opgesteld of gewijzigd worden. Onder deze omstandigheden ontstaan er conflicten, een schone taak voor de gids om deze op te lossen, terwijl hijzelf ook moe, koud en hongerig is. Ondanks de barre omstandigheden zal de gids het hoof koel houden, en alle moeite moeten blijven doen om de groepsleden te stimuleren, te inspireren en op een veilige manier door woest terrein te leiden. Dat kenmerkt de ware gids. Gids zijn is een boeiend en veelzijdig beroep. Zijn kennis en vaardigheden zijn uniek op dit moment, weinigen beheersen nog de ‘oude kennis’ om op een boeiende en veilige manier ‘moderne toeristen’ een onvergetelijk avontuur te bieden.

Opleiding International Wildersness Guide.                           

In inderdaad de opleiding in het noordelijkste puntje van British Columbia. Vanuit het zuiden is deze plek op aarde zelfs niet de benaderen, alleen te voet door de wildernis vanaf ‘t dorpje Telegraph, 300 km lopen. Aanvliegen dus op Whitehorse in Yukon en per busje van daar uit 200 km zuidelijk naar Atlin. Een klein 6 persoonsbusje dan want er gaat geen hele bus vol mensen naar Atlin. ‘t Dorp zou er overspannen van raken.

Onderstaand de beschrijving van ´t programma van de Outdoortraining. Er staat wel duidelijk training. Als je het hebt meegemaakt heb je ook echt een training ondergaan waarbij je iets hebt opgestoken en geen 3 weken vakantie in de wildernis. De wildernis is ook geen plek voor vakantie volgens West Europese begrippen. Als je er niet op getraind bent zal de wildernis medogenloos hard zijn en is de kans groot dat je het niet overleeft.

Aansluitend op de cursus wordt de verworven kennis gelijk in praktijk gebracht gedurende een 2-weekse trektocht vanuit omgeving Whitehorse Yukon.

Outdoortraining. Bent u al jarenlang van plan om zelfstandig een tocht te maken, maar neemt u de stap niet omdat u zich niet vertrouwd genoeg voelt in de natuur? De weg kwijt raken, de kans op een ontmoeting met groot wild. En die onheilspellende wolken. Of als er nu een ongeluk gebeurt? Onzekerheden die velen weerhouden om er alleen op uit te gaan. Na deze veelzijdige outdoortraining hoeft u daar niet meer bang voor te zijn. Alvorens de wildernis in te trekken, vindt eerst een gedegen voorbereiding plaats in het prachtig gelegen Atlin in het uiterste noorden van BC. De theoretische lessen vinden plaats in het Northern Light College in Whitehorse, een historisch gebouwtje daterend uit de goudzoekerstijd. De praktische lessen, op en rond Monarch Mountain even buiten Atlin. Tijdens een training van een week wordt aan de hand van theorie- en praktijklessen uitgebreid ingegaan op:  -kaart- en kompas lezen,  -weerkunde,  -eerste hulp in de wildernis,  -eetbare en geneeskrachtige planten, – hoe te handelen bij ontmoetingen met groot wild veiligheid -en survival klimtechnieken -wildernis etiquette  -opsporen herkennen van groot wild  -kamproutines/regels in de wildernis.  Gedurende de training geniet u volpension. Daarna worden de rugzakken ingepakt, krijgt u voor veertien dagen proviand mee en wordt het tijd in het watervliegtuig te stappen om naar een onbekend meer ergens in de wildernis te vliegen.  Het hart van de Canadese wildernis verwelkomt u met een zweefvlucht van de “bald eagle”, of de doordringende roep van een ijsduiker. Daar begint de veertiendaagse trektocht van ongeveer 120 – 150 km terug naar Atlin. Al het geleerde dat u tijdens de cursusweek heeft opgedaan, kunt u nu veelvuldig in de praktijk beoefenen. De ene keer wandelen we door prairie-achtige valleien, dan struinen we door drassige moerassen of moeten we op kompas door dichte wouden. Ook klimmen we boven de boomgrens uit en wandelen over schitterende bergplateaus en langs diepe ravijnen om te genieten van unieke uitzichten en om de kans op het waarnemen van groot wild te vergroten. Hoog in de bergen maakt u kans op het zien van berggeiten, bergschapen en kariboes. In de lagere gebieden treft u de eland aan langs de oevers van meren en poelen. Ook de grizzly beer, zwarte beer en wolven kunnen we ontmoeten. Als aanvulling op het proviand proberen we zo veel mogelijk op zoek te gaan naar eetbare planten en vruchten.  Elke avond slaan we een tentenkamp op aan een diep blauw meer of langs een kabbelende beek. Er wordt gekookt op houtvuur. Na een boeiende dag wordt in de avonduren bij het kampvuur de route voor de volgende dag besproken. Om de kennis echt in de praktijk te brengen krijgt u in de tweede week de gelegenheid om zo nu en dan in groepjes van twee personen zelfstandig de route naar de volgende kampplaats te lopen. Tijdens de tocht wordt ruime aandacht besteed aan levenswijze en gebruiken van de oorspronkelijke bewoners van dit gebied, de indianen. Teruggekeerd in Atlin verblijft u nog een dag in blokhut of hotel om u voor te bereiden op de terugreis. Bij de outdoortraining in september is de tocht door de wildernis een combinatie van kanovaren en trekken te voet. Hierdoor is de training zwaarder dan de juli/augustus training. Info Data: 21 juli – 8 augustus 2008 & 5 – 24 september 2008  Reisduur: juli 19 dagen / september 20 dagen  Reissom: € 2.295  Aantal deelnemers: 5 tot 10  Bovengenoemde gegevens zijn exclusief de retour vliegreis naar Whitehorse. Vliegreis vanaf € 800. Raadpleeg voor verdere informatie de algemene reispagina