Hij houd van het kompas dat was me bekend en hebben we gemeen. Vandaar het idee om toch enkele GPS puntjes in te voegen. 4 stuks, niet te veel om veel te verliezen als het geheel niet gaat en genoeg om deelnemers onder druk te zetten. Wat is er nou vervelender dan vol adrenaline onder tijdsdruk de gebruiks aanwijzing van zo’n apparaat te moeten lezen met als doel om dat rotding goed te bedienen. Ik moet er niet aan denken…. Ook hij had er z’n pappenheimers voor ingehuurd.

—————————

Fun4us, team 25

Hallo Leo,

Graag wil ik nog even reageren op de race. Ik weet zeker dat ik voor het hele team mag spreken wanneer ik zeg dat we genoten hebben. Dat we niet meedingden naar de prijs of het podium heeft geen seconde invloed gehad op het plezier en de motivatie. Wellicht was het leuk om in je slotwoord te hebben gehoord dat we onofficieel de tweede plaats hadden behaald maar anderzijds zou dat nu net het gevoel van iemand anders z’n prestatie deels teniet hebben gedaan. Dus ik denk dat dit een goede keuze is geweest van je. Goed ingeschat.

De punten hingen goed, het was uitdagend, soms frustrerend natuurlijk, we hebben ook onze fouten gemaakt en dus geleerd (vooruitzien met kajakken en elkaar ontmoeten), het weer was goed, het zwijn was super, de douche ook, de organisatie en organisatoren waren tof en vriendelijk maar je race heeft bovenal aanspraak gedaan op onze teamvaardigheden, inclusief Rob onze verzorger. Veelal loopt men een beetje achter de kaartlezer(s) aan maar in dit team moest echt aanspraak worden gedaan op alle kwaliteiten. Dat maakt het zo leuk. Iedereen had een functie in het team en dat maakte dat we het als team van vijf personen zo leuk hebben gevonden.

Sterker nog, ondanks dat iedereen het erg druk heeft met z’n eigen leven ziet het er naar uit dat dit team weleens vaker wat samen zal doen, al is het maar omdat het gewoon gezellig was.

Dus, bedankt voor het te gast mogen zijn bij dit mooie evenement waarvan de organisaties van sommige Adventure Races nog heel wat kunnen leren. Wie weet mogen we ooit weer met je meetrainen maar wanneer dit niet past in je visie en opzet van de race dan respecteren we dat volkomen. Desnoods gaan we van baan veranderen en aansluiting zoeken in jouw sector hahaha…………

Bedankt en groeten,

Winfried Bats

www.bats.nl

———————–

We vonden het leuk om jullie team als referentie binnen deze wedstrijd (welke geen wedstrijd is) te hebben. Er is bij ons begrip dat veel teams ‘t evenement zien als een dagje uit. ‘k Denk dat teams al te snel ‘t idee heeft dat men buiten de ere plaatsen valt omdat er al eens een steekje is gevallen onderweg. Constant elke seconde benutten om progressie te maken en hierbij alle teamleden in te zetten levert over de gehele dag uren tijdswinst op. Het is jammer dat veel teams niet in de gelegenheid zijn om dat waar te nemen.

Als jullie positie niet past in onze visie dan moeten wij wellicht onze visie aanpassen. Dat zou al sneller kunnen zijn dan we denken…..

Groetjes Leo

=============================

Baks team

Hoi Leo,

Ik wil Jou en de rest van de organisatie namens het Baks Team bedanken voor het organiseren van een fraaie en zeer afwisselende run van dit jaar. Het was een mooi parcours met een groot aantal originele hindernissen (abseilen, memorisatie en paalklimmen) en opdrachten (gps) onderweg. Helaas is mede door de kramp verschijnselen van ondergetekende, in het laatste deel van de run veel tijdverlies opgetreden waardoor we deadlines en veel checkpoints niet hebben kunnen halen. Ondanks dat zijn we zeer tevreden over de klassering. Eerste deelname in 2005 waren we 13^de nu zijn we op de 7^de plak geëindigd. Dit daagt ons uit om volgend jaar voor een top 5 klassering te gaan. Mijn opmerking dat een uur straftijd te weinig is voor het gebruiken van de fiets tijdens de laatste etappe is wel gemeend, maar had ik beter niet kunnen maken. Uiteindelijk beslist de jury, en zo moet dat ook zijn. Ik had je beter kunnen bedanken, In de geest van het spel moet het zo zijn dat meedoen belangrijker is dan presteren. Echter ben ik soms iets te fanatiek. Achter af had ik die opmerking ook liever niet gemaakt. Omdat het organiseren van zo’n run enorm veel tijd en inspanning van de organisatie vergt. Achteraf bekeken was het wederom een geweldige dag waar we weer veel ervaringen hebben opgedaan.

Leo bedankt en hopelijk tot volgend jaar, Groeten Peter te Morsche

—————————-

Ben het wel eens met je opmerking over dat uur, ik had zelf duidelijker moeten zijn in de instructie. Teveel ‘t idee gehad dat ‘t logisch was.

Leo

================================

The best team from foodvalley, CHICKENPOWER , schreef onderstaand verslag.

Ongeveer een half jaar na  de midwinterrun was het weer tijd voor een wandeling en een fietstochtje waarbij dan genoten kon worden van de prachtige boerderijen en de onverstoorde natuur in de omgeving van de Berkel. Zoals wij gewend zijn is het altijd prima vertoeven onder de algemene leiding van het ForFarmers promotieteam. Zo ook deze dag hadden wij ons weer aangemeld en zowaar zijn wij uitgenodigd om deel te nemen aan deze activiteit.

Zoals ondertussen door ons ook als normaal wordt ervaren is het niet kunnen vinden van de startplaats! Wat toch altijd weer dat extra stukje spanning geeft om goed te presteren.

Dankzij onze kalmte en rust kwamen we toch nog op tijd voor de briefing.

Dit keer hadden wij onze eigen tafel meegenomen wat door het ForFarmers team niet gelijk begrepen werd, maar door onze kalmte en rust kwam ook dit weer goed.

START

 Veel punten intekenen met diverse grid-lijnen en schalen. Mooi om te doen met dit prachtige weer aan ”onze”tafel. Dat zelfs hier al tegenstand werd geboden door het favorieten team viel wel op. Als eerste werd onze tafel in beslag genomen door de organisatie en vervolgens een “verplichte” helm verduistert. Maar door onze kalmte en rust is de helm gevonden en konden we vertrekken voor ons fietstochtje.

Tussen CP4 en CP 6 nog even CP 45 meepakken. Zo dicht bij en bijna op de route. Daar aangekomen even zoeken maar niets totdat onze “vriend” en trackdesigner Nico de V aan komt fietsen om de desbetreffende CP te plaatsen. Hoezo te vroeg, hij stond toch al op de kaart? Snel herstellen na deze teleurstelling en doorgaan. Wat een schitterend weer. Redelijk snel gevonden de volgende CP’s vooral CP12 mooie plek..  

Vanaf de hoogspanningsmast welke ´t dichtst bij km-paal 13 van het Twente kanaal staat 162 mtr pal west. (CP12)

Op CP 14 krijgen we van een voorbijganger te horen dat dit het zomerverblijf is van de ex dir. dhr Pegge. Of hij hier ook in de winter verblijft is ons niet meegedeeld. (Lijkt ons wel stevig genoeg) Verder kon hij ons vertellen dat dhr Pegge was vertrokken met een grote kar zand. Het zal toch niet!! Nee dat doen ze niet. Toch?

Na de dikke boom werden ook wij voor de keus gezet om CP 15b te halen 

Splitsen naar CP15B is toegestaan. Zichtbaar object.

Toch nog even aan begonnen maar na 1km  toch maar omgedraaid om zo snel mogelijk bij de eerste deadline te zijn.

Wat ons daar het eerste opvalt is een kar met zand. De kar met zand. Maar door onze kalmte en rust gelijk aan de memorisatie begonnen.

Eerst even oriënteren op onze positie daarna ging het redelijk vlot. Wel even CP 19 gelijk  meegenomen, lag bijna op de route. Op de terugweg naar Exel  komen wij het team van forfarmers tegen met degelijke zakjes(meervoud) zand. DIE gaan wij ook halen. Zand laden, niet te veel niet te weinig. Nee veel te veel.  Waarschijnlijk door onze kalmte en rust te lang doorgeschept (30kg). Dan gaat het mis, CP 20 wordt niet gevonden op de plek waar wij hem ingetekend hadden. Dit geintje kost ons veel, nee teveel tijd en komen daardoor als 12e team aan bij het abseilen , terwijl we als tweede team Exel verlaten. 

CP20a 12.01 aankomst. Vertrek 13.40  Terwijl er onduidelijkheid is over de deadline worden we dan weggestuurd zonder gps. Wel 5 coordinaten om zelf in te tekenen.Misschien is het toeval maar ze zitten alle 5 in een dode hoek op de kaart. In tegenstelling met de andere teams hebben wij maar 1 manier om deze CP,s te vinden en dat is met de kaart en kompas ,dus als er dan gesplitst is hebben of de kanonezen of de lopers de kaart.  Dus de lopers nemen de kaart en halen dan zoveel mogelijk CP’s en laten de deadline even voor wat hij is. Dit doende onder de zon worden zij ook nog eens gehinderd door de zo genaamde Berkelzomp (een boot met zingende en accordeon spelende toeristen)

Als ze je gek willen maken moeten ze zoiets naast je laten varen. (goed ingehuurd Leo) Lachen wordt het, als na het vinden van een aantal CP’s weer aangekomen bij de Friesland diaree Fabriek er een concurrerend  team vraagt waar zij de kano moeten inleveren. Het team ingeschat op zijn waarde en eerlijk is eerlijk, ze keken best een beetje zielig,  hebben daarom het echte inleverpunt maar gegeven. Snel over de boulevard van Lochem naar CP 27 om onze gps niet in te leveren. Op weg naar CP 30 worden we onthaald door een teammaat die zijn kano al lang had ingeleverd en hebben samen CP 28 opgezocht. In een sloot de laatste serie CP’s intekenen. Deadline niet bekend of  deze is verschoven dit nemen we maar aan. Ook werd ons verteld dat er teams op de fiets weggegaan waren. Even twijfelen maar toch maar gaan lopen, achteraf voor een uur straftijd hadden wij beter ook de fiets kunnen nemen.

Al snel na het starten van het laatste traject blijken de lopers van het vorige traject last van hun spieren te krijgen. Tot CP 40 gaat het nog daarna gaat de fut er echt uit. Toch nog maar een keer naar  CP45 gaan. Te laat???    ‘s morgens eerst te vroeg en nu te laat!! Gelukkig blijven we kalm en rustig zodat Nico de V zijn toch wel leuke ATB gewoon kan blijven bedienen. De tijd dringt en we besluiten de kortste weg te nemen naar CP52 (finish). Eigenlijk kan een gedeelte van het team niet anders meer dan kalm en rustig naar het varken lopen. Dat wij uit eindelijk toch nog een stevige 2^eplaats hebben valt ons dan ook niet tegen. Dus als het aan ons ligt zijn we er de volgende keer gewoon weer bij.

The best team from foodvalley

CHICKENPOWER 

================================

Vertis inzake RunForFarmes

RunForFarmers

Op een snikhete zaterdag in juni van 7 uur `s ochtends tot 7 uur `s avonds meedoen aan een “Cooperation Raid”, een sportevenement waarbij je moet ATB’en, kanoën, (hard)lopen en ondertussen ook nog weten waarheen door de juiste coördinaten uit te tekenen op een deels uitgewiste kaart. En dan hier en daar ook nog hindernissen als een 65 meter hoge silo om van te abseilen. Daar had niet iedereen trek in, drie Vertis teams wel; zij streden om een aardige plek in de ranglijst, maar ook tegen elkaar. Wie heeft gewonnen? Lees het volgende week in de Vertissimo 😉 

Aangezien het vroeg starten was vanuit Lochem, overnachtten de teams in de nabije omgeving: een deel sliep bij Ids op zolder, een deel bij Rene in de tuin en de laatste drie in het Golden Tulip hotel in Lochem. Na de briefing kon iedereen de eerste coördinaten op de kaarten uittekenen en vol goede moed op de ATB`s vertrekken. Vier uur en 16 checkpoints later was daar de eerste verzorgingspost. De bananen en het water c.q. sportdrankje waren erg welkom. Er moest echter nog een stuk verder worden gefietst en wel met een geschatte 20 kilo zand op het stuur of in de nek. Het eindpunt wat betreft het fietsen was een 65 meter hoge silo waar vanaf moest worden geabseild.

Van de twaalf Vertis-deelnemers hebben alleen Dick, Astrid, Marieke en Arjen dit geflikt. De rest zag de hoogte niet zitten of koos ervoor om dit onderdeel over te slaan om zodoende tijd te winnen voor de deadlines op latere checkpoints. Hierna werden de teams in tweeën opgesplitst en was het kanoën voor de ene helft en hardlopen met GPS voor de andere. Later kwamen de teams weer bij elkaar om de toch (hard)lopend voort te zetten. In sommige gevallen sloop de vermoeidheid hier in het brein en werden er fouten gemaakt, anderen hielden het hoofd koel door een stukje te gaan zwemmen alvorens via touwen vanuit het water een brug te beklimmen. Aan het eind van de middag was er nog een hindernisbaan bestaande uit was touw- en balkconstructies op enkele meters hoogte. Daarvandaan was het nog maar een paar kilometer naar het eindpunt: het openluchttheater, waar een varken aan het spit op de deelnemers hing te wachten. De vermoeidheid heeft gelukkig
op de snelweg naar huis geen parten gespeeld, iedereen verscheen op maandag weer netjes op het werk (zij het in sommige gevallen nog met door brandnetels, bereklauwen, neten en ander spul gehavende benen).

========================

Door een der winnaars: Ilanit Roeterd lid van team Fast Forward.

In januari begon het alweer te broeien…….De ForFarmers run zit er weer aan te komen! Waarschijnlijk waren de drie vaste leden nog onrustiger dan voorgaande jaren, aangezien het team nog niet compleet was! Maar ja, wie wil nou vrijwillig een dag lang het grote, onbekende tegemoet treden, wetende dat Leo Slütter de organisatie in handen heeft?? 

Ik had nauwelijks de tijd om mijn bureau op te ruimen na terugkomst van mijn zwangerschap, of Herman Postel stond er al om mij over te halen de lege plek in het team in te vullen. Na Herman diende Henk Griemelink zich aan, en met teksten als “meedoen is belangrijker dan winnen” (yeah, right!), en “het valt allemaal eigenlijk best wel mee”, probeerden zij mij te overtuigen dat je niet alles uit het leven hebt gehaald als je niet aan deze run hebt meegedaan! Een volgende zwangerschap leek mijn enige redding, maar dat was niet de planning en dus heb ik uiteindelijk (met lood in mijn schoenen) JA! geroepen. De volgende dag vlogen ons de trainingschema´s van onze captain Herman al om de oren. Hardlopen, hindernissen, roeien, mountainbiken, een oefenrun en weer hardlopen, etc. Het was niet altijd even makkelijk om alle teamleden (Herman, Ronny, Henk en ikzelf) bij elkaar te krijgen om te trainen. De heren wisten echter al wat hen te wachten stond, terwijl ik nog onschuldig dacht dat er vooral gezocht werd naar CheckPoints en er meer dan voldoende tijd zou zijn om op adem te komen! Toen eerst Herman, vervolgens Ronny en uiteindelijk ook Henk op de dag des oordeels het maïsveld in verdwenen om zich nog even van de nodige balast te ontdoen, had er eigenlijk al een TL-lamp bij mij moeten gaan branden. Er zijn hier serieuze zaken gaande!

De start was op de Lochemse berg en na een korte uitleg over de spelregels etc., kregen we om 7 uur de eerste envelop met instructies. Ronny en Henk doken op de coördinaten en tekenden deze in op de gekregen kaarten. Herman hield hierbij in de gaten of er geen vergissingen werden gemaakt. Het eerste deel diende we met de mountainbike af te leggen. In rap tempo werden de eerste CP´s verzameld. Onderweg moesten we nog even 20 kilo zand meenemen (afwegen zonder weegschaal). Twee CP´s moesten we ophalen d.m.v. memorisatie. We kregen gedurende één minuut een luchtfoto te zien waarin de twee CP´s waren aangegeven. Het weer was schitterend, de route zeer mooi en aan het eind van de ochtend werd de fietsstage afgesloten bij het CDL aan de Goorseweg. Hier bleek dat de geschatte 20 kilo daadwerkelijk 40 kilo was… Tevens was hier de eerste hindernis: van de silo (45 meter!) abseilen. Omdat we het eerste deel vlot hadden kunnen afleggen hadden we geen wachttijden, en waren we alle vier weer snel met beide benen op de grond. Beneden kregen we een GPS met daarin vier coördinaten geprogrammeerd en twee kano´s. We moesten dus splitsen. Herman en Ronny in de kano´s, Henk en ik met de GPS hardlopen. Ergens langs het kanaal kwamen we, ca. 10 CP´s rijker, weer samen om de volgende instructies in ontvangst te nemen. Wederom gingen Ronny, Henk en Herman aan de slag om de nieuwe coördinaten in te tekenen terwijl ik ergens in de schaduw probeerde weer wat energie te verzamelen! Het lopen was me niet echt makkelijk afgegaan, terwijl Henk als een dartel veulen voor me uit aan het huppelen was! Het volgende deel van de run moesten we lopend afleggen. Alles verliep volgens plan totdat we Leo op een brug zagen staan met een verrekijker in zijn hand. Hier moest iets fout zijn! Wij nog eens zorgvuldig de instructies lezen en het bleek dat we tussen twee CP´s niet over land mochten… Dus de Berkel in! Aan de brug hingen touwen om weer uit het water te klauteren. En in ons natte kloffie weer verder lopen op zoek naar de volgende CP´s. Gedurende de middag ging het hardlopen al over in wandelen. 1 CP hebben we laten liggen om de deadline voor een tweede memorisatie opdracht te halen. De 15 min. die we als bonus kregen omdat er een vrouw in het team zat had ik al ruimschoots verbruikt! Op camping Ruighenrode zat een volgende hindernis. Op ca 5 meter boven de grond moesten een aantal oefeningen uitgevoerd worden. Herman en Henk hebben deze met glans doorstaan en we konden verder naar het eindpunt. Lopen ging inmiddels echt niet meer en in een vlot wandeltempo hebben we de laatste CP´s verzameld. Helaas hebben we de deadline van 19:00 uur iets overschreden, maar we waren dan ook het enige team dat het laatste CP opgehaald had! 

Na het douchen en het eten van een stuk varken, begon mijn lijf weer iets tot leven te komen, al deed ongeveer elk spiertje pijn. De uitslag werd bekend gemaakt in het openluchttheater. Eenmaal bij de top tien aangekomen begonnen we toch een beetje te schuiven op onze stoelen. Leo ging rustig door met de uitslagen tot er nog twee teams over waren: Fast Forward en ??????????? . Met het noemen van de naam van het andere team wisten wij dat we gewonnen hadden! Helemaal geweldig! Wat een ervaring deze dag! En de bekroning met de winst is natuurlijk helemaal geweldig! Als de heren mij volgend jaar nog in het team willen hebben, ben ik zeker weer van de partij!

Door Ilanit Roeterd.

========================

Evaluatie, van de latere winnaar, ‘t team Fast Forward (Henk Griemelink)

 Strategische overwegingen en toelichtingen: